De klim naar Villars-sur-Ollon: van de Rhônevallei de Alpen in
foto: Ties Wijntjes

De klim naar Villars-sur-Ollon: van de Rhônevallei de Alpen in

Fietstoerisme Steeds meer skioorden ontpoppen zich in de zomer als bestemmingen voor de sportieve fietser. In Zwitserland is Villars-sur-Ollon één van die bestemmingen. Volgende week is de weg naar het bergdorp één van de beklimmingen die het algemeen klassement van de Ronde van Zwitserland vorm gaat geven.

Villars-sur-Ollon ligt in het Zwitserse kanton Vaud, op een hoogte van ongeveer ruim 1.200 meter. Die statistiek zal geen angst inboezemen, maar de route naar het dorp is een behoorlijk uitdagende beklimming.

Vanuit de Rhônevallei is het dorp via grofweg vijf verschillende beklimmingen te bereiken. Elke beklimming heeft zo zijn eigen karakter, maar ze zijn stuk voor stuk pittig, gezien je ruim 800 meter lager start dan de top. Hoe dan ook een flinke inspanning dus.

Eén van de verschillende zijwegen naar Villars-sur-Ollon – foto: Alain Rumpf

Zo kun je langs de zoutmijnen van Bex omhoog, of over één van de rustige wegen die vanuit Aigle door het bos naar Villars-sur-Ollon leidt. De bekendste en zonder twijfel ook populairste beklimming is echter de hoofdweg vanuit Ollon. Een klim van 10,7 kilometer à 7,8%.

Dat is ook de beklimming die al meermaals in het parcours van de Ronde van Romandië en de Ronde van Zwitserland is opgenomen. Zo won Aleksander Vlasov in 2022 een klimtijdrit in de Ronde van Romandië naar het skidorp, en wisten eerder ook Chris Froome, Egan Bernal en Davide Rebellin etappes met de finish in Villars te winnen.

De beklimming start in het dorpje Ollons. Dat ligt op een steenworp afstand van het onder wielervolgers welbekende Aigle, waar het hoofdkantoor van de internationale wielerunie staat. De vallei van waaruit je vertrekt, is het stroomgebied en tevens grensgebied van de kantons Vaud en Wallis.

Op de iets hoger gelegen Col de la Croix wordt je op prachtige vergezichten getrakteerd

De eerste kilometers van de klim voeren door een open gebied. De weg loopt parallel aan de bergwand en voert je door wijngaarden van het wijngebied Chablais. Beetje bij beetje win je hoogte, terwijl je steeds beter uitzicht krijgt op de brede gletsjervallei waaruit je zojuist bent vertrokken.

Dat is natuurlijk genieten, maar het wordt ook al snel aanpoten, want in de derde kilometer tref je een van de steilste secties, als het wegdek een kilometer lang aan een gemiddeld stijgingspercentage van 9,2 omhoog kruipt en je voor het eerst korte uitschieters in de dubbele cijfers tegenkomt.

Na de eerste paar steile openingskilometers draait de klim het bos in. Het uitzicht wordt er even wat minder op, maar gelukkig de steilte ook, die zich hier enkele kilometers rond de 8% stabiliseert. Het is de perfecte passage om even lekker in het ritme te komen en je steady een weg omhoog te banen op het nagenoeg perfecte asfalt.

foto: Ties Wijntjes

Een viertal fraaie haarspeldbochten leidt je weer het bos uit, waardoor je voor het eerst het bergdorp waar je naartoe rijdt kan zien liggen. Dat is sowieso een mooi uitzicht, maar al helemaal bijzonder omdat je eerst nog diep in de vallei reed en je nu het hooggebergte zich in volle glorie ziet ontplooien.

Ter hoogte van het dorpje Huémoz vlakt de klim kortstondig af, waarna er nog eens twee kilometer aan ruim 8% volgen. Aanpoten, maar vanaf hier wordt het uitzicht steeds mooier. De Rhônevallei met daarachter pieken tot boven de 3.000 meter die het Frans-Zwitserse grensgebied vormen, leveren fraaie vergezichten op.

In de laatste honderden meters vlakt de klim af en brengt een vals platte slotpassage je naar het centrum van Villars-sur-Ollon. Dit is in de koers vaak de eindbestemming, maar in wezen loopt de klim nog een stuk verder door.

foto: Alain Rumpf

Als je de weg volgt, kan je namelijk nog eens 8 kilometer en ruim 500 hoogtemeters verder klimmen naar de top van de Col de la Croix. Rijd je door tot die top, dan heb je aan het eind van de rit 18,2 kilometer aan een gemiddeld stijgingspercentage van 7,2% opzitten. Een klim die met zijn ruim 1.300 hoogtemeters gerust een Alpengigant genoemd mag worden.

Om te reageren moet je ingelogd zijn.