Fietstoerisme Deze week staat in Vlaanderen de Koppenbergcross op het programma: een ware klassieker onder de veldritten. Dat is geen enorme verrassing, want de Koppenberg is een bijzondere helling die met zijn rijke historie diep in de Vlaamse wielerhistorie is genesteld.

Explosieve stijgingspercentages, beroerde kasseien en talloze passages van de allergrootste coureurs vormen het verhaal van de Koppenberg. Een helling als geen ander, die niet weg te denken is uit het wielrennen. Niet voor niets is de helling in 1995 als monument bestempeld.

Zijn afstand van 560 meter klinkt misschien niet indrukwekkend, maar de 61 hoogtemeters die je over die kleine afstand wint, maken het an sich al een loodzware helling. Tel daar de beroerd liggende kasseien bij op en het gruwelijk steile middenstuk van de klim en je hebt een absolute killer.

Dat de helling daardoor een favoriet is onder wielerliefhebbers, zal niet als verrassing komen. Voor iedereen die zelf fietst, is het wellicht een haat-liefdeverhouding, maar in de koers is de klim een graag geziene gast vanwege zijn zware karakter. Al zullen de coureurs daar zelf wellicht anders over denken.

Met hellingen als de Oude Kwaremont, de Paterberg en de Taaienberg om de hoek, ligt de Koppenberg in het hart van de Vlaamse Ardennen. Dat feit, in combinatie met de zwaarte van de klim, maakt het al jaren een belangrijke passage in de Ronde van Vlaanderen. De klim is wellicht kort, maar hij heeft altijd een effect op de wedstrijd.

De Bult van Melden, zoals de klim ook wel wordt genoemd, is daarentegen niet vaak een beslissende factor, omdat hij relatief vroeg in het parcours zit, nog ruim voor de finish. Toch kent de Koppenberg een bijzondere Ronde-historie, die eigenlijk ook toe te wijzen is aan zijn zware aard.

In 1976 werd de helling voor het eerst opgenomen in de Ronde van Vlaanderen. Elf jaar lang werd de helling aangedaan, maar na een valpartij van Jesper Skibby besloot de organisatie vanuit veiligheidsoverwegingen de Koppenberg lange tijd links te laten liggen. Pas in 2002, nadat het wegdek volledig opnieuw aangelegd was, werd de beklimming weer in de Ronde opgenomen.

Dat was wederom van korte duur want in 2007 besloot de organisatie wederom de helling uit het parcours te schrappen, vanwege de verslechterde staat van het wegdek. Tot frustratie van de gemeente Oudenaarde, die samen met de organisatie een werkgroep in het leven riepen om de problemen op te lossen. Daarin slaagden ze, want het jaar daarna werd besloten om de beklimming weer in het parcours op te nemen. Sindsdien passeert het Ronde-peloton er jaarlijks.

En door de illustere Koppenbergcross is de positie van de helling nog verder verstevigd in de wielerhistorie. De veldrit op en rondom de Koppenberg, die jaarlijks op allerheiligen wordt verreden, staat bekend als een van de zwaarste crossen. Niet voor niets vallen de renners en rensters regelmatig om na de finish, door de loodzware inspanning.

De Koppenbergcross is niet meer weg te denken uit de wielersport. De klim is zo kort, maar staat toch bol van de historie. Een waar wielerheiligdom in het hart van het wielergekke Vlaanderen.