Ties Wijntjes

•

Fietstoerisme De Vuelta a España staat voor de deur. De laatste grote ronde van het jaar staat bekend om de vele beklimmingen die gedurende drie weken worden aangedaan. Vooral loeisteile hellingen kleuren jaarlijks het parcours. Maar, wat zijn de hoogste beklimmingen in Spanje? WielerFlits zet de vijf hoogste geasfalteerde beklimmingen van Spanje op een rij.

Een must-have voor wielerfans! Op 20 september verschijnt er weer een nieuwe RIDE Magazine. Onze 172 pagina’s dikke najaars-editie staat weer vol met prachtige wielerverhalen om heerlijk van te genieten. Bestel jouw exemplaar nu online voor slechts € 9,95. Snelle beslissers ontvangen 15 euro korting bij FuturumShop. RIDE extra voordelig lezen? Neem dan nu een abonnement en krijg 20% korting!

Pico Veleta – 3.300 meter
De aanvoerder van dit lijstje zal bij menigeen een belletje doen rinkelen: de Pico de Veleta, in de Sierra Nevada. Met zijn 3300 meter is het niet alleen de hoogste geasfalteerde beklimming van Spanje, maar zelfs van geheel Europa.

Pico de Veleta, Cenes De La Vega, Spain

• Distance: 42.5 km, Elevation: 2593 m, Avg. Grade: 6.1 %

De weg – die doodloopt – voert je vanuit Granada in ongeveer 40 kilometer van een hoogte van 709 meter naar de top op 3.300 meter. Alhoewel, de top ligt eigenlijk nog een ruime kilometer verder, maar dan zal je wel een onverharde weg moeten trotseren. Met een gemiddeld stijgingspercentage van 6,5% overwin je maar liefst 2.688 hoogtemeters. Geen kattenpis.

Iets lager – maar met zijn 2.851 meter nog steeds érg hoog – ligt het Observatorio del Pico Veleta. Alhoewel je om deze top te bereiken voor het merendeel dezelfde weg kan volgen, loopt het slot over een andere weg, dus kunnen we in feite spreken over de op één-na-hoogste beklimming van Spanje.

Roque de los Muchacos – 2.421 meter
Op La Palma, een van de Canarische Eilanden, ligt de Roque de los Muchacos: de Rots van de Jongens. Dit is het hoogste punt van de kraterrand van de Taburiente Caldera. Het hoogste punt van de kraterrand ligt op een hoogte van 2.426 meter, terwijl de weg een kleine vijf meter lager eindigt.

foto: Luc Viatour / https://Lucnix.be

Omdat je praktisch op zeeniveau kan starten aan de beklimming, is ook dit een flinke kluif. Van 9 meter hoogte naar 2.421 meter, met ook nog eens een korte afdaling tussendoor, overwin je maar liefst 2.575 hoogtemeters onderweg naar de Roque de los Muchacos. Daarvoor word je royaal beloond, want op de top tref je een indrukwekkend uitzicht over de immense Taburiente Caldera.

El Teide – 2.259 meter
Ongeveer 100 kilometer oostelijker ligt Tenerife. Ook op dit Canarische eiland tref je de nodige wegen die naar grote hoogte voeren. De bekendste én hoogste is zonder meer de Teide. Deze vulkaan heeft zijn piek op 3.718 meter liggen, terwijl de weg onder de rook van de top je naar een hoogte van 2.363 meter voert.

De Teide kan je vanuit meerdere kanten beklimmen, maar stuk voor stuk zijn het lange, uitdagende beklimmingen. Vanuit Puerto de la Cruz ben je bijvoorbeeld 40,6 kilometer aan het klimmen aan een gemiddeld stijgingspercentage van 5,5%. Zo win je maar liefst 2.259 meter aan hoogte.

Bola del Mundo – 2.257 meter
We gaan terug naar het vasteland, naar de Sierra de Guadarama om precies te zijn. Hier ligt, net ten noorden van Madrid, de Bola del Mundo, die met zijn 2.257 meter de vierde plek inneemt op deze lijst. Deze top, die vrij vertaald wereldbol heet, ontleent zijn naam aan de antennes die er staan. In de tijd dat deze antennes werden geplaatst werd er in Spanje slechts één tv-kanaal (het staatskanaal TVE) met slechts één programma uitgezonden: La Bola del Mundo.

Denis Menchov onderweg naar de top van de Bola del Mundo – foto: Cor Vos

Een kleine 400 meter onder de top loopt de Puerta de Navacerrado. Vanaf deze pas kan je middels een kleine weg nog een stuk hoger geraken, tot kort onder de antennes. Daarvoor moet je wel stevig aan de bak, want deze 3,3 kilometer lopen aan een gemiddeld stijgingspercentage van 12% omhoog, met uitschieters tot 17%.

De Bola del Mundo werd al tweemaal in de Vuelta opgenomen en dat leverde tweemaal een spannende strijd op. In 2010 greep Ezequiel Mosquera er de overwinning (al zou zijn naam later van de erelijst geschrapt worden vanwege een dopingovertreding) terwijl twee jaar later Denis Menchov als eerste de top bereikte.

Vallter 2000 – 2.143 meter
Hekkensluiter van deze lijst, is de weg naar skioord Vallter 2000. Dat is een onder wielrenners bekende beklimming, al is dat niet door de Vuelta. De klim naar Vallter 2000 zat nog nooit in het parcours van de Spaanse Ronde, maar was wel zevenmaal een etappefinish in de Ronde van Catalonië. Onder andere Nairo Quintana, Adam Yates en Tejay van Garderen wisten hier de overwinning te grijpen.

Dit seizoen won Giulio Ciccone op de Vallter 2000 – foto: Cor Vos

Het skioord ligt net ten zuiden van de Frans-Spaanse grens in de Pyreneeën, met het hoogste punt van de weg op 2.143 meter. De klim start in het dorpje Setcases, vanwaar het 851 meter klimmen is naar de top, aan een gemiddeld stijgingspercentage van 7,4%. Geen walk in the park, maar niet zo taai als zijn metgezellen op deze lijst dus.