Materiaalzone 
Fietstoerisme 
De vijf meest iconische Vlaamse kasseienhellingen zijn allen op hun eigen manier loodzwaar
Fietstoerisme Met de Omloop het Nieuwsblad wordt het wielervoorjaar ieder seizoen weer afgetrapt, wat betekent dat de wielerliefhebber wordt getrakteerd op koersen door het Vlaamse heuvelland. Leuk om naar te kijken, maar even fraai om zelf te fietsen. WielerFlits zet op een rij welke iconische hellingen je dan absoluut niet mag missen.
KoppenbergDe kasseienhellingen zijn het domein van het voorjaar, maar één helling speelt ook een centrale rol in de wielerwinter. Dat is, uiteraard, de Koppenberg, die jaarlijks terugkeert in de naar de klim vernoemde veldrit. Zowel in de zomer als de winter is het een helling die met zijn ferme stijgingspercentages menig coureur doet afzien.
Regelmatig zien we er zelfs coureurs een voetje aan de grond zetten, zoals in de Ronde van Vlaanderen van 2024 toen enkel Mathieu van der Poel, Matteo Jorgenson en Mads Pedersen er fietsend de top wisten te bereiken. Een serieuze inspanning dus, maar dan kan je wel een echte klassieker van je bucketlist afvinken.
Muur van Geraardsbergen
Een stuk langer maar evengoed loodzwaar, is de Muur van Geraardsbergen. Het is misschien wel de meest bekende helling van Vlaanderen door de mythische status die hij in de Ronde van Vlaanderen heeft verworven. Lange tijd was het op de Vestingmuur dat de koers losbarstte en nog altijd is het een gevreesde klim, die ook in veel andere koersen het parcours siert.
Paterberg
Weinig hellingen die zó kort, maar zó zwaar zijn, als de Paterberg. Slechts 340 meter lang zijn de kasseien van de Pater, maar het is meer dan genoeg om de helling loodzwaar te maken. Dat komt vooral door het maximale stijgingspercentage van 19%. Hij wordt nog eens extra lstig omdat hij vaak volgt op de Oude Kwaremont, waardoor de inspanning extra taai voelt.
Oude Kwaremont
Een stuk langer, is de Oude Kwaremont. Het is één van de langste kasseienstroken die Vlaanderen kent en hij loopt ook nog eens omhoog. De helling begint verhard, voor een ruime 600 meter, waarna hij vervolgens een kleine anderhalve kilometer een kasseienwegdek heeft.
Het is niet het gemiddelde stijgingspercentage van 4,6%, noch de steilste passage van 9,9% die de Oude Kwaremont zo zwaar maakt, maar vooral de lengte. Het minuten aaneen over de kasseien dokkeren maken het een zware inspanning voor de benen én voor de rest van het lichaam. Een klassieker, waar je wel diep voor in de buidel moet tasten dus.
Taaienberg
Op een steenworp afstand van de Koppenberg, ligt met de Taaienberg nog een helling die vooral door zijn steilste strook loodzwaar is. Met een uitschieter naar 15%, is het hard werken om op de Taaienberg boven te komen. De laatste honderden meters vlakt te klim weer wat af, maar met een taaie inspanning in de benen, voelt ook dat slot loodzwaar.
Eenmaal boven gekomen, tref je er een ode aan Tom Boonen, die hier regelmatig de wedstrijd openbrak in het Vlaamse voorjaar. Daarom staan op de top tegenwoordig beelden van zijn indrukwekkende benen. Dat kunstwerk draagt de toepasselijke naam ‘Boonen Benen’
Om te reageren moet je ingelogd zijn.