JulianDubbeld

•

Fietstoerisme Tom Dumoulin, Koen Bouwman, Annemiek van Vleuten, Taco van der Hoorn en Jan-Willem van Schip… Het zijn zomaar wat namen van profwielrenners die ervoor kozen om niet te overwinteren aan een van de Spaanse Costa’s, maar het vliegtuig instapten om op ontdekkingsreis te gaan naar Colombia. Ze kwamen in een schitterend fietsland terecht, waar het tegenwoordig echt niet meer zo onveilig is als vroeger. WielerFlits legt uit waarom jij een fietsvakantie naar Colombia zou moeten overwegen.

Toegegeven: het drugsverleden achtervolgt Colombia nog steeds. Het land heeft nu eenmaal de naam, en Pablo Escobar is nog steeds de bekendste Colombiaan die het land heeft voortgebracht. Het Zuid-Amerikaanse land worstelt ook nog steeds met dat verleden. In de gemiddelde Colombiaanse stad kun je nog steeds op elke straathoek Escobar-merchandise kopen. De merchandise doet het opvallend goed bij toeristen, van mokken tot aanstekers en shirts. Er wordt flink verkocht.

Het drugsverleden lijkt bij vlagen zelfs op een verdienmodel, terwijl het land dit verleden juist zo graag achter zich wil laten. En de Colombiaanse regering heeft wetten ingevoerd die de verkoop van deze merchandise officieel verbieden.

Ook op het gebied van veiligheid is het in sommige gebieden nog niet je-van-het. In de centra van Medellín en Bogotá moet je goed op je hoede zijn voor gewapende bendes, en er wordt ontraden om af te reizen naar de westkust, waar voornamelijk havenstad Buenaventura gebukt gaat onder de zware criminaliteit en er nog een aantal drugskartels vrij spel lijken te hebben.

Veiliger geworden
Maar de rest van Colombia heeft de afgelopen jaren enorme stappen gezet. Als je niet de drukte van de grote stad op zoekt, is het land veilig. Met de FARC werd in 2015 een wapenstilstand afgekondigd, waarna Colombia een stuk veiliger werd. Het aantal Nederlandse toeristen dat jaarlijks naar Colombia vertrekt, neemt dan ook toe. Waar dat er in 2015 nog ongeveer 5.000 per jaar waren, zijn dat er nu tienduizenden.

“Een paar jaar geleden was nog vrijwel niemand er geweest, en nu gaan heel veel mensen. De eerste reizigers hebben een paar jaar terug gezien dat dat beeld niet het hele verhaal laat zien en dat thuis verteld. Ze deelden mooie verhalen en dat trok nieuwe toeristen aan”, citeert de NOS uit de mond van correspondent Marc Bessems. “Er is nog steeds veel geweld, maar dat maak jij niet mee als toerist.”

Hoogstestage die voelt als vakantie
De komst van de Van Vleutens en Dumoulins van deze wereld naar Colombia geeft aan dat het beeld over Colombia is veranderd. Steeds meer komt het Zuid-Amerikaanse land bekend te staan om haar gastvrijheid, schitterende natuur en natuurlijk de immense passie voor wielrennen. Na de eerste reis van Van Vleuten naar Colombia in 2020 deed mond-op-mondreclame de rest voor een aantal Nederlandse profwielrenners. Van Schip en Van der Hoorn wilden daarna óók. Bouwman en Dumoulin volgden in 2022. Van Vleuten zelf is inmiddels al een paar keer teruggeweest.

In RIDE Magazine vertelt Van Vleuten over Colombia: “Het voelt als een vakantie om hier naartoe te gaan. Omdat ik in Colombia graag fiets, kosten de tochten daar me geen mentale energie. Het levert me eerder energie op. Ik kom verrijkt met energie terug in Europa. Na zo’n hoogtestage ben ik helemaal fris en heb ik echt iets van, kom nu maar op. Dan kan ik zo’n drie of vier weken naar het spreekwoordelijke gaatje gaan.”

Voor profwielrenners die het zat zijn om zich wekenlang op een hotel op een berg in Livigno of Tenerife zonder afleiding voor te bereiden op het nieuwe seizoen, biedt de ontdekkingsreis in Colombia uitkomst. Maar ook voor toerfietsers heeft Colombia genoeg te bieden.

Cordilleras 
Om Colombia als fietsland te begrijpen, is het belangrijk om te weten waar de hoogteverschillen in het land vandaan komen. Drie bergketens lopen namelijk dwars door het land heen: La Cordillera Occidental, La Cordillera Central en La Cordillera Oriental. De gebergten zijn uitlopers van de Andes en de pieken van de hoogste bergen liggen tussen de 5.000 en 6.000 meter boven zeeniveau.

Medellín vanaf El Mirador de Cielo – foto: Julian Dubbeld

Wie prettig wil fietsen en ook nog een beetje wil genieten van mooi weer, boekt zijn fietsvakantie naar Colombia liever niet op te grote hoogte. In de omgeving van hoofdstad Bogotá, dat op 2.700 meter hoogte ligt in de oostelijke bergketen, zit je eigenlijk al te hoog. Het is er vaak regenachtig en de temperatuur schommelt er tussen de 15 en 20 graden Celsius. Niet echt ideaal om te fietsen, dus.

Bouwman en Dumoulin kozen er op advies van Van Vleuten destijds voor om in de omgeving van Medellín te verblijven. De op een na grootste stad van Colombia telt 2,6 miljoen inwoners en ligt op ongeveer 2.000 meter hoogte. Omdat Medellín zelf veel te onveilig, vervuild en druk is, kozen de twee Nederlanders er voor om te verblijven in het fietshotel La Villa Medellín, wat ongeveer 25 kilometer ten zuidwesten van de miljoenenstad ligt. Het is er veel rustiger, en je kunt er volop van de natuur genieten. Ook de temperatuur is er aardig: het hele jaar door is deze tussen de 25 en 30 graden Celsius. In Colombia zelf staat Medellín niet voor niets bekend als “de stad van de eeuwige lente.”

De Ronde van Colombia in 2019, die werd gewonnen door Miguel Ángel López, speelde zich voor een groot deel in deze regio af. De allesbeslissende beklimming was destijds de Alto de Las Palmas (15,5 km aan 6,7%), die de renners naar een hoogte bracht van meer dan 2.500 meter hoogte. In deze ronde zaten ook genoeg vlakkere etappes, om maar aan te geven dat er voor ieder wat wils is.

Koffiedriehoek
Mijn favoriete regio in Colombia is de koffieregio. In tegenstelling tot (het centrum van) Medellín heb ik me hier totaal niet onveilig gevoeld, en voelde ik me zelfs enorm op mijn gemak. De koffieregio ligt in de driehoek Manizales, Pereira en Armenia in de vallei tussen de Cordillera Central en Cordillera Oriental, op zo’n 250 kilometer ten westen van Bogotá.

De koffieregio – foto: Jeremy Bishop

Vroeger was deze regio een van de gevaarlijkste regio’s van Colombia, omdat de drugskartels uit Cali en Medellín via deze regio veel cocaïne de rest van het land mee konden nemen, maar na het uiteenvallen van deze kartels en het werk van de Colombiaanse politiek is de koffieregio nu een van de veiligste regio’s in het land en door toeristen ook een van de meest bezochte gebieden.

Logisch, want de mensen zijn er erg relaxed en het weer is er een stuk vriendelijker dan in de relatief nabijgelegen hoofdstad, met temperaturen rond de 20 graden Celsius. Ook belangrijk: de koffieregio heeft veel zonuren per dag. “Al zo lang als dat ik in Colombia reis, ben ik onder de indruk van de koffieregio. De plattelandssfeer, haar vriendelijke mensen, uitzichten op kilometers aan koffieplantages, idyllische boerderijen, bloemen, mooie vogels en gezellige dorpjes, het is een ideaal gebied om te ontdekken”, schrijft reisblogger Passport the World.

Ook in de koffieregio kun je op hoogte verblijven, variërend van 1.200 meter tot 2.400 meter hoogte. Na een ritje door de valleien langs de palmbomen en koffieplantages kun je in de zon neerploffen voor een heerlijk kopje koffie en een stevige maaltijd.

Unieke fietservaring
Vergeleken met Europese prijzen kost het eten en het overnachten in Colombia helemaal niet zoveel geld. Voor een prima hotel betaal je ongeveer 40 euro per nacht. Alleen de vlucht kost natuurlijk iets meer geld: als je de vlucht scherp boekt, betaal je rond de 900 euro voor een retourtje. Voor de ervaring is dat het geld waard: nergens ter wereld zul je als wielrenner zo warm onthaald worden en zul je zulke mooie landschappen tegenkomen als in Colombia, dus als wielertoerist is het land zeker een must-visit en het is niet voor niets dat de wielrenners die naar Colombia zijn geweest vol lof over het wielergekke land praten.

Alleen het eten ga je in Spanje, Italië of Frankrijk beter kunnen. Het nationale gerecht van Colombia is de bandeja paisa. Een maaltijd met rijst, avocado, gehakt, gefrituurde banaan, buikspek, ei en een arepa ernaast. Niet het ideale fietsvoer, maar enfin. Het is wel eens een keer wat anders.