Sinds het WK van 2018 staat Innsbruck helemaal op de kaart als fietsbestemming. Niet zo gek wanneer je bedenkt dat je letterlijk alle kanten op kunt vanuit deze bruisende studentenstad. Schreven we eerder al over onze ervaring in Innsbruck op de gravelbike en racefiets, er is echt nog veel meer te zien en te beleven. We nemen je mee op een mooie route richting de Brennerpas, maar dan net even anders.

Brennerpas: maar dan anders

‘Met de vlam in de pijp, scheur ik door de Brennerpas’. Het lied van Henk Wijngaard is een deuntje dat je in gedachten moet houden als je daadwerkelijk de Brennerpas gaat beklimmen. Enkel de Brennerpas rijden is relatief saai. Die weg loopt lange tijd vrij gestaag omhoog en pas 3 kilometer voor het einde piekt de klim even naar 10%. Met een gemiddelde van 2,1% over 36,8km niet bepaald een beklimming om over naar huis te schrijven.

Er zijn echter genoeg alternatieven. In de Komoot collectie van Innsbruck vind je een aantal heel toffe routes, waaronder de ‘vijf vingers’ route, die alle zijtakken an het Wipptal aandoet. We nemen je mee op deze mooie maar ook uitdagende route, die start in de buurt van Schloss Ambras (ook al een mooie aanrader) en via het dorpje Aldrans de bergen ingaat.

Vijf vingers: de zijdalen van het Wipptal

De naam zegt het al: vijf ‘vingers’. Of beter gezegd: vijf aftakkingen van de Brenner die je door de pittoreske zijdalen van het Wipptal leiden.  Je begint met het volgen van zogenaamde Alte Römerstrasse, een rustige weg die uiteindelijk naar de Brennerstrasse leidt. Een route om letterlijk je vingers bij af te likken. Het eerste stuk vanuit de stad is zeker niet om rustig op te warmen. Innsbruck ligt namelijk direct tussen de bergen. Alleen als je in het dal blijft is het vlak, anders mag je gelijk de benen aanspreken.

In de beginfase gaat het gelijk lekker omhoog richting Aldrans. Vergeet niet af en toe achterom te kijken naar het uitzicht over de stad, want dat is buitengewoon mooi. Toen we hier vorig jaar in omgekeerde richting Gravel Innsbruck reden, sloegen we de afslag naar de bobbaan in. Dat was eveneens een mooie ervaring.

foto: Innsbruck Tourismus / Erwin Haiden

Nu is het lekker doortrappen en al snel zit je tussen de bomen. Dit stuk is heel fijn om te fietsen. De klim is niet te steil, namelijk gemiddeld 5 á 6% gemiddeld . Puur genieten. De weg is goed geasfalteerd en er is relatief weinig verkeer. Voorbij Aldrans ligt het steilere stukje van de eerste beklimming die naar de Alte Romerstrasse leidt.

Het begin is pittig. De eerste zeven kilometer zijn namelijk best steil. Daarna vlakt het heel erg af en kun je er lekker inkomen. Na twintig kilometer kom je bij de eerste afslag richting het zijdal, de eerste vinger (of de duim natuurlijk). Schakel naar het goede verzet, want dit gaat even pijn doen.

Uitschieters tot 15%

Na vijf kilometer klimmen ga je rechtsaf over de Unterweg, om aan het eind van deze ‘vinger’ via de Oberweg weer terug te rijden. Laat je niet misleiden, want ook de ‘Unterweg’ heeft onregelmatige stijgingspercentages variërend van net 5% tot 15%! Gelukkig zijn er genoeg stops om even koffie te drinken, ‘kuchen’ te eten en op adem te komen. De omgeving is er eentje om in te lijsten.

Nadat je op adem bent gekomen, gaan we linksaf de Brennerstraat op. Al vrij snel gaat het rechtsaf richting Sölde en het molendorp Gschnitz. Deze aftakking is qua hoogtemeters en stijgingspercentage het minst uitdagend. Wel lekker na de eerste pijniging. Het molendorp aan het eind van deze vertakking is een leuke familiebestemming, maar tijdens een ritje op de fiets kun je dit ook links laten liggen. Hier vind je namelijk nog genoeg andere pittoreske plekjes, met typisch Oostenrijkse kerkjes bijvoorbeeld. Leuk voor op Instagram.

De route ernaartoe is minder uitdagend, maar wel heerlijk glooiend. Het uitzicht op de bergtoppen links en rechts is geweldig. Niet slecht voor een ritje op een mooie zondagmiddag. Langs deze weg zijn nog een aantal punten waar je langer zou kunnen stoppen, bijvoorbeeld bij Schloss Schneeberg. Je komt onderweg door verschillende kleine dorpjes en daar heb je genoeg aanbod voor een koffie of cola-stop. Afhankelijk van het tijdstip dat je bent begonnen, kun je na 50-60km in de benen ook genieten van een goeie lunch.

Afbuigen of doorgaan

Op de terugweg heb je twee mogelijkheden: linksaf weer richting het dal en neerploffen op een terras. Of je pakt nog de overige drie ‘vingers’ van deze mooie hand mee. Wij doen dat laatste. We rijden immers de hele route. Wanneer je hiervoor gaat, bereid je dan wel voor op een flinke uitdaging. De hele route is vanaf hier nog 90 kilometer extra waarvan zeker een derde in opwaartse richting.

foto: Innsbruck Tourismus / Erwin Haiden

Dit stuk is ten opzichte van de rest het steilst. Je komt bovendien op de hoogste plek in dit dal, bij Kasern. Vanaf hier kun je de gletsjer van Hintertux zien. Voordat je daar bent, moet je echt nog even doorbijten, want de klim richting Kasern begint met een stuk van gemiddeld 13%. Dat is geen sinecure.

Neem ook even de rust om aan het eind te stoppen en om je heen te kijken. Als je dat doet, doe dan even je ogen dicht en bedenk dat dit in de winter geheel in sneeuw bedekt is. Deze aftakking is ook in de afdaling nog even gemeen, want net voor het einde zit nog een venijnig kort klimmetje.

Eenmaal weer terug ga je direct richting Vals. Deze route is absoluut een aanrader, want de hele weg kijk je tegen de prachtige sneeuwtoppen aan van de bergen die Oostenrijk van Italië scheiden. Aan het eind kun je bij het ‘Touristenrast’ heerlijk aan de lokale knödel. Op een mooie zomerdag kun je hier even alles vergeten en puur genieten. Qua percentages en hoogtemeters wordt je hier even gespaard, want deze is slechts een paar procent. Even goed op adem komen.

Gries am Brenner

Bij Gries am Brenner heb je een schitterend uitzicht over het dal achter je en de brug die het dal overkruist. Laat je niet in de luren leggen: dit is niet de beroemde Europabrug, al is deze wel in dezelfde stijl gebouwd.

foto: Innsbruck Tourismus / Erwin Haiden

Het voordeel van deze route is overigens dat je wel op de hoofdweg rijdt, maar dat het niet al te druk is. Ook in het Wipptal kun je goed op de fietspaden naast de weg rijden. Scheelt toch stress als er ineens een grote vrachtwagen langs komt zeilen. Na 110 kilometer op deze route sta je voor de laatste uitdaging richting Gereit. Dit biedt een iets meer beschutte beklimming, met aan de linkerkant veel bos. In de verte lonken wederom de sneeuwtoppen.

Dit stukje klauteren is aan een prima gemiddelde, maar er zitten uitschieters tussen van 10%. Vooral het stuk na Ausserleite is adembenemend. Het glooit daar mooi en je zit niet continu meer met je hartslag in de keel. Aan het eind kun je nog door naar de Obernberger See, welke schitterend is. Vanaf dat punt bij de parkeerplaats is de weg wel echt een stuk minder en moet je waarschijnlijk lopen. Het eindpunt van deze vijfde ‘vinger’ ligt op 121km. Het betekent dat je nog 39km te gaan hebt, maar één voordeel: die gaan allemaal bergaf!

Way down we go!

Wanneer je aan de weg terug naar Innsbruck begint, is het eerste stuk eerlijk gezegd enigszins saai. Eenmaal in de buurt van Patsch komt de Europabrug echter weer in zicht en slingert de weg heerlijk van links naar rechts. Omdat het niet als een malle naar beneden gaat, heb je ook echt de tijd om rond te kijken.

foto: Innsbruck Tourismus / Erwin Haiden

De laatste afdaling stad in (met uitzicht op de springschans) is er eentje om in te lijsten. Aan het einde van jouw rit, die stopt als je net in de stad bent aangekomen, plof je lekker op een terras langs de rivier de Inn bij de Marktplatz of in het centrum van de stad op de Marie Theresien Strasse. Dat is nog wel een km extra peddelen, maar dat is absoluut de moeite waard.

Toch iets anders? Een paar alternatieven

De rit naar Kuhtai – bekend als trainingskamp van profrenners – vormt een pittige uitdaging. Maar liefst 110km met flink wat klimmen en dalen. Eenmaal terug in de stad aan de welverdiende borrel en een goed bord eten. Wil je een tof event meepakken? Denk dan aan de Bergkaiser. Je rijdt dan heel tof enkel de Kuhtai omhoog en de finish bovenop maakt het zeer speciaal. Zie www.bergkaiser.tirol voor meer info.

foto: Innsbruck Tourismus / Erwin Haiden

Een alternatief met meer panoramische plaatjes bevindt zich in de richting van Axams. Je begint in principe aan dezelfde route richting Kuhtai, maar bij Praxmar duik je de zijarm in. Hier gaat het mooi omhoog en valk voor de kruising tussen Lüsens en Praxmar liggen een aantal mooie haarspeldbochten, waar je prachtige plaatjes kunt schieten.

Bewaar wel wat voor het laatste stuk, want richting Praxmar gaat het aan 10%, met uitschieters naar 12 en zelfs 14%.
Totaal is het 30km vanuit het centrum van de stad. Absoluut een mooie rit en qua uitdaging net wat vriendelijker dan de eerder genoemde Kuhtai.

Bikepark

Heb je behofte om te werken aan je stuurskills en wil je gewoon even iets anders dan op en neer op de racefiets? Ga dan naar Bikepark Innsbruck. Hét walhalla voor de MTB-liefhebber, maar ook voor de racefietser die gewoon even wat anders wil. Vaak kun je via jouw hotel tickets regelen en kun je de verschillende technische uitdagingen aangaan. Je hebt een aantal ‘flowtrails’ die klinkende namen hebben als ‘The Chainless One’, ’The First One’ of ‘The Straight One’. Het bikepark ligt op de Mutterer Alm, net buiten Innsbruck. Meer info vind je hier.

Gravelaars opgelet!

Ook dit jaar staat Gravel Innsbruck weer op het programma. De route is bijna exact gelijk aan vorig jaar dus bereid je voor op vele hoogtemeters, de Höttinger Höll en op een afdaling die alles van je technische skills vraagt. Gravel Innsbruck is gepland op 12 september 2021 en ook de dagen ervoor is er al genoeg te doen in en om de hub van Ride With Passion.

Meer weten over fietsen in Innsbruck? Check dan de site van Innsbruck Tourismus