Fietstoerisme Het wordt in Nederland steeds lastiger om toertochten te organiseren, dat stelt de Nederlandse Toerfietsunie (NTFU). Vergunningen, tal van formuliueren en steeds hoger wordende kosten vormen een bedreiging voor fiets- en wandeltochten. Vorig jaar sloeg de NTFU daarom de handen ineen met de Nederlandse Koninklijke Wandelbond Nederland en nu gaan ze die samenwerking nog verder verstevigen.

Vorig jaar introduceerde de toerfiets- en wandelbond een gezamenlijke vergunningenservice, om organisaties van fiets- en wandeltocht te ondersteunen bij het aanvragen van verschillende vergunningen. Dit jaar hebben directeuren van beide bonden een convenant getekend waarin ze vast hebben gelegd elkaar te blijven versterken op het vlak van toegankelijkheid en het verlagen van de regeldruk.

Dat is hard nodig, zo stellen de organisaties in een gezamenlijk persbericht. De regeldruk voor tochtorganisaties neemt in Nederland namelijk toe, net als de kosten van vergunningstrajecten en toestemmingsaanvragen. “We snappen dat overheden alles doen om tochten verantwoord en veilig te laten verlopen, maar een bijna onhaalbare vergunningaanvraag is niet de oplossing”, stelt Gijs Janssen, directeur-bestuurder van de KWbN.

Natasha Wijgerse, coördinator van de Vergunningenservice, bevestigt dat het steeds lastiger wordt voor tochtorganisaties om de juiste vergunningen te bemachtigen. “Vragen die ingewikkelder zijn geworden, een steeds uitgebreidere lijst aan informatie die gegeven moet worden, procedures die elk jaar veranderen. En is een tocht wat langer, dan moeten organisatoren dat hele traject soms ook nog bij meerdere partijen doorlopen. Ik sprak laatst een organisatie die een aanvraag moest doen bij twaalf partijen. De organisatoren die we helpen zijn echt blij met de ondersteuning. Er is zoveel vraag dat we de Vergunningenservice binnen een jaar al uitbreiden met een extra medewerker. Maar eigenlijk is die behoefte natuurlijk niet wenselijk. Daarom richten we ons – naast het ondersteunen van de lokale organisatoren – vooral ook op het zoeken naar een structurele verbetering.

Volgens de NTFU en KWbN zouden fiets- en wandeltochten daarom een ander risicoprofiel moeten krijgen dan andere grote evenementen. “Nog te vaak worden alle evenementen over één kam geschoren”, stelt Janssen. “Wandeltochten worden dan gelijkwaardig beoordeeld als publieksevenementen die op één locatie plaatsvinden.” Arjan de Vries, algemeen directeur van de NTFU vult aan: “Maar wandeltochten en fietstoertochten zijn geen doorsnee publieksevenement. Er is een wezenlijk verschil, omdat er bij onze tochten veel minder mensen gelijktijdig op één plek zijn.”

De bestuurders onderstrepen de noodzaak voor lagere regeldruk, omdat deze zou leidden tot het stoppen van verschillende organisatoren. Dat draagt volgens hen bij aan een breder maatschappelijk probleem. “Juist nu, in een tijd waarin we te veel stilzitten, er meer dan ooit behoefte is aan preventie en we zoeken naar middelen om sociale cohesie te bevorderen, is het belangrijk dat mensen samen gaan bewegen”, zegt De Vries. Janssen benadrukt dat georganiseerde tochten de drempel verlagen om te sporten: “Het kan toch niet zo zijn dat de hogere regeldruk leidt tot minder mensen in beweging?”

Daarom willen de bonden in gesprek met gemeenten, natuurorganisaties en andere terreinbeheerders, om de regeldruk te verlagen. Tegelijkertijd benadrukken ze dat ze dat willen doen zonder concessies te doen aan de veiligheid van tochten. “Want dat laatste is essentieel. Niet alleen voor de terreinbeheerders, maar ook voor de organisatoren én voor ons als landelijke sportbonden. Daarom stellen we aan de voorkant alles in het werk om samen met onze organisatoren die veiligheid te borgen. Veiligheid staat altijd voorop. Een realistische aanpak van de regeldruk is echt essentieel voor een gezonder en socialer Nederland”, stellen de bestuurders.