Ceriel Desal was in de Waalse Pijl een van de Belgische smaakmakers, maar een valpartij net voor de finale deed de 25-jarige renner van Wagner Bazin WB wel heel abrupt uit de kopgroep wegvallen.

Samen met Siebe Deweirdt, Tom Paquot, Artem Schmidt, Simon Guglielmi, Robert Stannard, Tobias Foss, Andreas Leknessund en Frederik Dversnes reed Desal in de Waalse Pijl de hele dag vooruit. Exact zoals hij het gepland had.

“Ik kreeg de opdracht van de ploeg om attent te zijn voor de vroege vlucht”, zegt hij bij Het Nieuwsblad. “Eigenlijk was ik daar best blij mee. Je moet niet wachten tot de laatste passage over de Muur van Hoei om een resultaat te rijden. Ik voelde me echt goed. Het leek wel of ik niet stuk ging. Eigenlijk hetzelfde verhaal als in de Scheldeprijs. Als je ziet met welke mannen ik in de ontsnapping zat… Dat toont toch aan dat ik intussen een grote motor heb.”

Uiteindelijk bleef hij zelfs over bij de laatste vier, tot hij tegen de vlakte ging. “Ik zat niet op mijn limiet, maar voelde al een hele dag dat mijn banden te hard stonden voor dit weer. Ik schoof in een afdaling gewoon weg. De lichamelijke schade valt mee, de mentale schade is veel groter. Ik had nog veel verder kunnen geraken, maar ik kreeg de mogelijkheid niet.”

En zo blijft Desal maar indruk maken dit voorjaar. Eerder reed hij ook al sterk in Kuurne-Brussel-Kuurne, de Scheldeprijs, Brabantse Pijl en Ronde van Limburg. “De conditie is zeker goed, maar de Muur van Hoei is toch wel de zwaarste klim dat ik al gedaan heb”, besluit Desal.