Ceylin del Carmen Alvarado boekte twee op twee in de Superprestige dankzij haar overwinning in Ruddervoorde. Het duurde evenwel tot de laatste zandstrook vooraleer de wereldkampioene afstand kon nemen van haar concurrentes.

“Ik had het al een paar keer geprobeerd onderweg, en ik was me heel moe aan het maken met al die inspanningen. Manon (Bakker) en ikzelf hebben de hier wedstrijd gemaakt”, vertelde Alvarado in het flashinterview. “Annemarie (Worst) en Lucinda (Brand) wilden niet rijden. Jullie niet, ik ook niet, dacht ik dan. Ik ga mezelf niet moe maken met hen in het wiel en dat ze er dan op het einde nog overheen komen.”

De aard van de omloop werkte samentroeping bovendien in de hand. “Het was heel lastig om weg te rijden inderdaad. Een snelle omloop was het. Je voelde de wind ook erg hard als je op kop reed, maar niet als je in het wiel zat. Dus was het voor mij zaak om mijn krachten te sparen en de kalmte te bewaren tot de laatste zandstrook.”

Of Alvarado zeker van haar stuk was in de slotronde, wilde de interviewer nog weten. “Ik was eigenlijk best al wel moe, mijn benen deden zeer. Ik dacht: ik probeer het nog één keer in het zand. Als ik op kop begin, dan moeten zij er maar overheen komen. Maar gelukkig was ik iets sneller dan de rest.”