Analyse Hebben we tijdens de voorbije veldritweek iets geleerd? Toch wel. Dat Mathieu van der Poel ondertussen op zijn best is. Dat Wout van Aert hoopt op de zogenaamde supercompensatie. Dat Eli Iserbyt profwaardig is en Tom Pidcock niet zo ver achterop hinkt. Dat het Nederlandse damesveldrijden meer dan ooit floreert. En dat het publiek toch nog steeds de weg vindt naar het veld. Vooral de lokaal verankerde crossen overleven zonder veel moeite.

De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Koppenbergcross wordt ijkpunt
Niets nieuws, denkt u. De Koppenbergcross wordt al jaren gezien als de échte start van het veldritseizoen. Maar misschien is dat dit seizoen nog meer dan anders het geval. Tot nog toe won Mathieu van der Poel spelenderwijs – op Lokeren na, waar hij ten val kwam – elke wedstrijd waarin hij aan de start stond. Alleen in de wereldbekermanche in Bern bleef Wout van Aert tot het einde druk zetten. Gisteren in Ruddervoorde had Van der Poel helemaal geen tegenstand. Ook niet van de regerende wereldkampioen. Ruddervoorde mag dan wel de speeltuin van VdP zijn en Van Aert mag dan wel de naweeën hebben ondervonden van zijn stageweek, het verschil was wel heel groot.

Dan wordt de Koppenbergcross van donderdag een belangrijk nieuw ijkpunt. Van Aert vindt er een omloop op zijn maat. De Kempenaar heeft gepiekt naar het tweeluik Koppenberg-EK Rosmalen en hij rekent op de zogenaamde supercompensatie na enkele dagen van rust die volgen op zijn zware trainingsweek. Van der Poel gaf het in Ruddervoorde zelf aan: “Wout heeft in het verleden al meermaals bewezen dat hij weet waar hij mee bezig is. Een slechte wedstrijd van hem, wordt een week later dikwijls gevolgd door een topprestatie.” We zijn niet weinig benieuwd. Eén ding staat vast: als Van Aert – die vooraf al aangaf te pieken naar de Koppenbergcross en het EK – ook op de Bult van Melden los uit de wielen wordt gefietst door Van der Poel, gaan we wellicht een winter tegemoet met een gebrek aan duels. Levert de Koppenberg wel een spannend kijkstuk op, wordt de hoop op duels zoals we er twee jaar geleden veel te zien kregen, opnieuw aangewakkerd.

Eli Iserbyt profwaardig, Tom Pidcock op goede weg
De Superprestige heeft dit seizoen geen aparte U23-wedstrijden meer op het programma staan. En dat blijft jammer voor de eerstejaarsbeloften die zo acht wedstrijden verloren zien gaan waarin ze hun eerste zo belangrijke UCI-punten konden sprokkelen. Het zijn alleen de supertalenten die op die leeftijd iets te zoeken hebben in dezelfde wedstrijd als Van der Poel en co. Maar voor de toppers en oudere beloften lijkt de beslissing niet eens zo slecht. Zo zien we meteen wie van hen al dan niet profwaardig is.

We komen voorlopig uit bij twee – weinig verrassende – namen. Eli Iserbyt is niet van het kaliber Van der Poel-Van Aert, maar heeft in zijn vier beloftenjaren (de West-Vlaming is aan zijn laatste winter als U23-renner toe) beetje bij beetje progressie geboekt en mag straks met een gerust gemoed de definitieve overstap maken. Tom Pidcock hinkt niet eens zo ver achterop. De ambitieuze Brit begon iets later aan zijn seizoen, maar lijkt op weg om Iserbyt op het EK in Rosmalen toch een tijdlang het vuur aan de schenen te kunnen leggen. Let wel: Pidcock is twee jaar jonger dan de regerende wereldkampioen.

Eli Iserbyt voor Van Aert – foto: PhotoPress.be

Nederlandse weelde bij de dames wordt steeds groter
Marianne Vos en Annemarie Worst hebben dit seizoen al meermaals bewezen dat ze op dit moment aan de top van het damesveldrijden staan. Ceylin del Carmen Alvarado is nog belofte en moet in het laatste wedstrijdkwart meestal nog wat terrein plaatsgeven, maar de krullebol maakt snel progressie. Maud Kaptheijns is stilaan terug van weggeweest en het voorbije weekend bewees ook Denise Betsema haar aanleg voor het veldrijden met winst in Neerpelt en een vierde plek in Ruddervoorde. Reken daar binnenkort Lucinda Brand bij en je weet dat het Nederlandse damesveldrijden in weelde baadt. Daarnaast verwachten we donderdag op de Koppenberg ook Geerte Hoeke. Alleen Sophie de Boer lijkt maar niet haar goede vorm te pakken te krijgen.

Wat meer is, met Fleur Nagengast, Inge van der Heijden en Yara Kastelijn zitten nog een aantal dames in de wachtkamer. Maar nog houdt het niet op, want ook in het Luxemburgse Contern – oké, in een matig deelnemersveld – haalden twee Nederlandse meisjes het podium. Alleen Loes Sels was er sterker dan Puck Pieterse en Shirin van Anrooij. Beiden zijn amper zestien jaar jong en mogen zondag trouwens van start op het EK beloften. Wat een contrast met België, dat volgend weekend slechts drie U23-dames naar Rosmalen uitstuurt.

Denise Betsema, voor Ceylin Alvarado – foto: PhotoPress.be

Publiek blijft de weg naar de (top)crossen vinden
Het publiek blijft achterwege. De cross gaat er op achteruit. Het zijn de meest gehoorde uitspraken over de publieke opkomst in het veldrijden de laatste jaren. En dat is ook zo, maar zeker niet overal. Het veldrijden is nog lang niet dood en begraven. Zo was de opkomst in zowel Gieten als Woerden meer dan bevredigend. Ook in Bern kwam een pak volk de wereldtop aanmoedigen. Zondag in Ruddervoorde was het niet anders. Oké, de eerste maand is het niet evident. September en de eerste helft van oktober zijn duidelijk niet de ideale maanden om de grote massa naar velden en weiden te lokken, maar eenmaal november in zicht, wordt de opkomst opnieuw aanvaardbaar.

Opmerkelijk: vooral de lokaal verankerde wedstrijden blijven het goed doen. Daar zijn Woerden en Ruddervoorde schoolvoorbeelden van. Woerden lokte zelfs achtduizend bezoekers, terwijl Van der Poel en Van Aert afwezig bleven. Opmerkelijk, en hoopgevend voor de toekomst.

Veel volk in Ruddervoorde – foto: PhotoPress.be