Materiaalzone 
Fietstoerisme 
André Greipel wint slotrit Tour Down Under, eindzege Daryl Impey
André Greipel heeft de slotrit van de Santos Tour Down Under 2018 gewonnen. De Duitser van Lotto Soudal was in de straten van Adelaide de snelste in de massasprint. Caleb Ewan leek de ritzege beet te hebben, maar in de laatste meters jumpte Greipel nog voorbij Ewan. Peter Sagan vervolledigde het podium. Daryl Impey (Mitchelton-Scott) verzekerde zich van zijn eerste eindzege.
De eerste wedstrijdhelft werd gekleurd door Laurent Didier (Trek – Segafredo), Truls Korsaerth (Astana) en Logan Owen (EF Education First-Drapac). Meer dan dertig seconden voorsprong kreeg het trio niet. Net voor de eerste tussensprint was hun liedje bijna uitgezongen en ging de Amerikaan Owen er alleen vandoor. Luis Leon Sanchez pakte twee belangrijke bonificatieseconden voor Ruben Guerreiro. Daardoor sprong de Spanjaard van Astana van de zeventiende naar de achtste plaats in het eindklassement.
Ook de Portugees van Trek-Segafredo deed uitstekende zaken in de tussensprint. Guerreiro steeg door naar de negende plaats in de eindklassering. Daardoor zakte Gesink van acht naar tien en viel Bennett zelfs uit de top-tien van het eindklassement. Beide renners van LottoNL-Jumbo waren nergens te bespeuren tijdens de strijd om de bonificatieseconden in de eerste tussensprint.
Massasprint onvermijdelijk
Met nog 60 kilometer te gaan, ging Ben O’Connor (Dimension Data) in de tegenaanval. De Australiër wilde zijn wagonnetje aanpikken bij Owen. De maximale voorsprong van het duo werd twee minuten. De tweede tussensprint werd een maat voor niks omdat Antoine Duchesne (FDJ) nog tussen het peloton en de twee leiders reed. Thomas De Gendt bepaalde in zijn eentje het tempo in het peloton. Net voor het ingaan van de voorlaatste ronde werd Owen als laatste ingerekend.
Bora-hansgrohe bepaalde het tempo in de slotkilometers voor Peter Sagan. In een chaotische voorbereiding op de massasprint, leek Quick-Step Floors de bovenhand te nemen voor Elia Viviani. Caleb Ewan begon vroeg aan de eindsprint en leek te gaan winnen, maar Greipel sprintte vanuit een bijna verloren positie oppermachtig over iedereen heen naar zijn tweede ritoverwinning. De eindzege van Impey kwam niet meer in gevaar. Tom-Jelte Slagter mocht als derde mee op het eindpodium.
🇩🇪 IT'S GREIPEL ON THE LINE 🇩🇪@CalebEwan is pipped at the post by the great @AndreGreipel, who now has 18 stage wins at the #TDU!!! What a finish to Be Safe Be Seen @MACofSA Stage 6!! pic.twitter.com/P2O3BHThww
— Santos Tour Down Under 🐨🚴 (@tourdownunder) 21 januari 2018
OT: Gesink goed gereden, jammer dat hij nog niet zo bij de pinken is om stil te staan bij de tussensprints. Slagter derde dus?
Battaglin misschien wel.
Als deze niet onder de World Tour viel, zag je er dan ook alleen Australiërs en
wat 2 e rangs Europeanen.
Want we hebben toch niet veel gezien van wedstrijd en strijd.
3 sprints, 1 sprint berg op, en nog 1 x heuveltje op, daar doe je toch niet
een week van nachtrust opofferen.
Het kost ook nog klauwen met geld voor de ploegen en wat brengt het op?
Dus deze koers is te veel opgewaardeerd, maar ja de bobo's moeten ook
wat hebben.
Voor Slagter wordt het nu zaak om de goede lijn door te trekken. Hij zal in dergelijke rondjes van één week er toch eigenhandig voor moeten zorgen dat DDD eens van die laatste plek in de WT-ranking komt.
In de TLJ discussie: ik snap mensen die geen reet geven om een TDU klassement, maar ik snap bv @Wernerfranke ook. Eventjes de aandacht er bij houden om extra WT-punten te scoren leek geen onmogelijke taak. Het is gewoon een feit dat je hier veel sneller in de punten kan rijden dan in bv Parijs-Nice of de Dauphiné. Wagner of Battaglin hadden dit perfect kunnen/moeten afhandelen.
Bennett en Gesink valt niet veel te verwijten.
Bedenk ook dat er renners in dezelfde tijd als Gesink en Bennett staan, die zich allicht ook hebben ingespannen voor de onderste top-10 plekjes en de bijbehorende WT-punten.Of hebben die zich slechts beperkt tot meefietsen en volgen?