Op het moment dat favorieten als Daniel Martin, Simon Yates en Michal Kwiatkowski moesten lossen uit het peloton, trok Antwan Tolhoek het peloton op gang. De jonge Zeeuw toonde zich aanvallend en zat nog in het peloton aan de voet van de Höll-klim. “Halverwege voelde ik mij niet zo supergoed, maar ik kwam er doorheen en zag steeds meer jongens eraf gereden worden”, vertelt hij na afloop aan de Nederlandse pers.

“Het was de bedoeling om naast de kopmannen steunen ook aan te vallen. Dat hebben we denk ik wel gedaan”, zegt Tolhoek, die kan leven met Alejandro Valverde als wereldkampioen. “Dit is de verdiende winnaar natuurlijk. Hij rijdt het hele seizoen al de straatstenen eruit. Op dit parcours wint gewoon de sterkste. Ik had graag gezien dat het iemand van ons was, ik denk dat we geknokt hebben. Ik heb het nog niet teruggezien, maar Valverde is geen pannenkoek natuurlijk.”

In de slotfase was Nederland met zes renners hofleverancier in het peloton. Veel werk in de ultieme finale kon hij niet meer doen voor de kopmannen. “Ik denk dat je daarvoor veel kan betekenen door andere landen uit hun kot te lokken”, vertelt Tolhoek, die uiteindelijk 28ste werd op ruim twee minuten. “Als ik ga en we rijden met vijf of 10 man weg, dan blijft je vooruit en rijdt je misschien voor de zege. Dat weet je nooit. Als je aan de voet goed gepositioneerd zit, is het ieder voor zich en wint de sterkste.”