Interview De 19-jarige Belg Arnaud De Lie is gisteren als tweede gefinisht in de derde etappe van de Ronde van de Toekomst. De eerstejaarsbelofte die volgend jaar prof wordt bij Lotto Soudal, geeft zijn zoveelste visitekaartje af door ei zo na Marijn van den Berg te kloppen in een sprint bergop vanuit een elitegroep. “Ik hou ervan om in waaiers te rijden”, vertelt De Lie aan WielerFlits.

De derde etappe van de Ronde van de Toekomst maandag verliep tumultueus. Het werd een waaieretappe met heel wat valpartijen, waarbij uiteindelijk een kleine groep met sterke renners vooraan overbleef en een sprintje bergop in Donnemarie-Dontilly zou uitmaken wie de etappe zou winnen. Terwijl de Belgische klassementskopman Henri Vandenabeele de wedstrijd na valpartijen en een lekke band moest staken, reden ploeggenoten Arnaud De Lie en Stan Van Tricht naar de tweede en derde plaats.

Arnaud, doe eens je verhaal van de sprint.
“De finish was op een heuveltje van 500 meter. Ik was goed gepositioneerd, tot een Nederlander me een beetje blokkeerde. Daardoor zat ik wat ver bij het aanvatten van de sprint, pas rond de vijftiende positie. Ik moest daardoor al een inspanning doen om helemaal vooraan te komen. Wanneer ik vooraan kwam postvatten, begon de Nederlander Van den Berg te sprinten. Ik probeerde hem te volgen, maar hij nam meteen tien meter voorsprong. En aan de finish was dat nog altijd tien meter. Het was onmogelijk voor me om na die eerdere inspanning terug te komen. Jammer dat ik van zo ver moest beginnen, maar ik weet niet of ik anders had kunnen winnen. Van den Berg was wel heel erg sterk.”

Was de tweede plaats een ontgoocheling? Van den Berg won toch met een duidelijk verschil.
“Na de finish was ik zeker ontgoocheld. Ik had liever in betere omstandigheden aan mijn sprint begonnen. Op hetzelfde moment als Van den Berg, dus. Maar vandaag (dinsdag, red.) en morgen zijn er gelukkig nog twee mogelijkheden voor mij, al hebben we bij de Belgische ploeg met Stan Van Tricht en Louis Blouwe nog twee kaarten om te spelen. Ondertussen kan ik trouwens wel trots zijn op mijn tweede plaats, want een tweede plaats in de Ronde van de Toekomst betekent toch meer dan in een andere wedstrijd.”

Arnaud De Lie sluit zich na een jaar als belofte volgend jaar aan bij de profploeg van Lotto Soudal – foto: Cor Vos

Het was een tumultueuze etappe gisteren, met heel wat valpartijen. Hoe heb jij dat beleefd?
“Van bij het begin van de koers ging het er nerveus aan toe. Er was veel wind en heel wat bochten lagen op het parcours. We wisten bij het vertrek al dat de wind een grote rol zou spelen. Door de vele bochten waren er wel heel wat valpartijen. Zestig kilometer ver in die etappe begonnen de echte waaiers zich te vormen en ik zat meteen heel goed gepositioneerd.”

Je hebt een goede sprint, maar ontwikkelt je ook als een goede puncheur.
“In het begin van het seizoen, bovendien mijn eerste seizoen als belofte, was dat misschien nog minder het geval. Maar in de Giro voor beloften begin juni heb ik progressie gemaakt in het heuvelop rijden. Ik ben inderdaad geen typische sprinter, ik hou ervan om koers te maken en in waaiers te rijden. De Vlaamse koersen liggen me bijvoorbeeld. Een echte sprinterkoers voelt zelfs wat ambetant aan, omdat ik liever echt koers maak in plaats van te wachten.”

In de eerste rit in lijn werd je 35e en sprintte je niet mee. Hoe kwam dat?
“Eigenlijk wilde ik wel meesprinten, maar op vijf kilometer van de finish reed een renner tegen mijn wiel. Mijn wiel was kapot, waardoor ik niet kon sprinten. Ik was heel ontgoocheld omdat ik me goed voelde. Maar goed, ik probeerde meteen te focussen op de volgende kansen. Met mijn tweede plaats gisteren heb ik getoond dat ik goede benen heb.”

Kan de groene trui ondanks dat puntenverlies in de eerste etappe een doel zijn voor jou?
“Op dit moment is dat niet het geval. Ik sta derde in het klassement voor de groene trui, maar ik focus me niet op het nemen van punten voor de groene trui. Ik ben in hoofdzaak bezig met het proberen winnen van een etappe. Dat kan vandaag en morgen misschien, en wie weet donderdag. Het parcours is dan wel bergachtig, maar misschien kan ik meespringen met een vluchtersgroep. We zien wel.”