Interview Er zijn nog maar enkele Belgen die nog actief op zoek zijn naar een contract voor 2025, en Ben Hermans (38) is daar net als vorig jaar eentje van. Al moet Hermans toegeven dat hij zich al half bij de situatie heeft neergelegd dat hij zijn leven drastisch zal veranderen. “Het lijkt er op dit moment niet op dat ik volgend jaar nog coureur zal zijn”, geeft de Limburger toe.

“Het gaat niet geweldig met mij, maar wel oké”, reageert de ervaren renner wanneer we hem opbellen. Hermans heeft er net zijn eerste seizoen bij Cofidis opzitten, nadat hij voordien zes jaar bij Israel-Premier Tech, en ook bij BMC, Radioshack en Topsport Vlaanderen actief was. Na zestien jaar tussen de profs lijkt zijn carrière op zijn einde te lopen. “Ik ben niet gestrest dat ik geen contract heb, het is gewoon een onzekere periode.”

Sinds wanneer is het besef gekomen dat het lastig zou worden?
“Ik wis van in september dat ik geen nieuw contract bij Cofidis zou krijgen. Maar eerlijk? Ik had dat voelen aankomen. Ik wist dat ik naar een andere ploeg op zoek moest, en dat die zoektocht niet simpel is vanwege mijn leeftijd en eisen. Ik heb ook tegen mijn manager gezegd wat mijn gevoel is, en waarvoor ik het nog zou willen doen. Eens je je eisen begint te stellen, zijn er veel jonge renners die voor een lager loon willen tekenen in jouw plaats.”

Het was ook pas je eerste seizoen bij Cofidis. Hoe is dat meegevallen?
“Van in de winter had ik al een goed gevoel. Ik kon mijn plan trekken, ik had een goede coach ook waar ik goed mee overweg kon. Uiteindelijk ben jij het zelf die moet trappen, samen met je coach moet je naar de koersen toewerken. Ik had een goed gevoel in de ploeg. Maar normaal gezien teken je dan bij halverwege het jaar. Als ze niet spreken over een verlenging, begint de samenwerking wat stroever te verlopen.”

Wat voor rol had je in de ploeg?
“Meestal was ik de man die het moest gaan doen in de finale. Vooral omdat ik een van de sterkste renners van de ploeg bleek te zijn. Maar ik heb natuurlijk ook steun nodig in de finale om iets te kunnen betekenen. We kwamen ook heel dikwijls in de situatie terecht dat we met een ploeg rondreden waarvan het merendeel geen contract had. Iedereen reed voor zich. Als je dan tegen sterke blokken moet rijden, maak je geen kans.”

Ben Hermans tijdens zijn periode bij Israel-Premier Tech – foto: Cor Vos

Als je jezelf een van de sterkste renners voelde, was het dan niet vreemd voor jou om daar niet voor beloond te worden?
“Ik vind dat wel heel vreemd. In onze ploeg is de helft niet verlengd geweest. Er zijn natuurlijk altijd mindere renners die wel nog een contract hebben, renners die al een contract voor twee jaar hadden. Op dat gebied vind ik het wel raar. Zeker als ze zeggen dat de leeftijd een probleem is. Uiteindelijk maakt leeftijd toch niets uit, als je beter rijdt dan anderen? Maar voor mij geen probleem, ik ga mezelf er niet druk in maken.”

Vorig jaar zat je ook al in deze situatie.
“Ja, voilà. Ik kan er vrede mee nemen om nu mijn carrière te beëindigen. Ik ga het over een andere boeg gooien. Vorig jaar was ik er echt niet klaar mee, omdat ik een zware valpartij had gehad en mezelf niet echt had kunnen bewijzen aan het einde van het seizoen. Nu heb ik wel mijn koersen kunnen rijden. Als het zo is, is het zo. Ik ben geen 33 jaar meer, dan kun je zoiets al beter plaatsen.”

Je vertelde net dat je wel bepaalde eisen hebt. Is dat vooral een financiële zaak?
“Deels financieel. Maar ook, een aanbod van een continentale ploeg of een minder ProTeam, daar kan ik me minder goed voor opladen. Ik snap volledig dat het een fatsoenlijke ploeg kan zijn voor een jonge renner die wil groeien en bijleren. Maar mij interesseert dat niet meer. Ik weet ook goed genoeg welke gevaren er zijn in de sport, ik heb vaak genoeg in het ziekenhuis gelegen. De opofferingen zijn voor mij geen probleem, maar risico’s ga ik niet meer nemen voor het minimumloon.”

Wanneer wil je voor jezelf een knoop doorhakken?
“Dat kan een van dezer dagen gebeuren. Ik heb nog niets concreet besloten, maar ik kan er nog weinig over zeggen. Wel sta ik gewoon open voor alles in de toekomst. Ik weet nog niet wat ik ga doen volgend jaar, maar ik heb wel een aantal ideeën.”