Sam Bennett is het seizoen voortvarend begonnen. In de openingsrit van de Vuelta a San Juan won hij met overmacht de massasprint. In de straten van San Juan was hij de snelste voor Michael Mørkøv (Soudal-Quick-Step) en Giacomo Nizzolo (Israel-Premier Tech). Fabio Jakobsen kwam niet aan sprinten toe, nadat hij bij het ingaan van de laatste kilometer aan de verkeerde kant van de weg terecht kwam.

Aan de Ronde van San Juan om een bomvolle koersdag op drie continenten af te sluiten. Dat deed het door een peloton 143,9 kilometer af te laten leggen op een relatief vlak traject. Goed, in het midden lagen nog twee kanten van de Cuesta de las Vacas, maar veel naam mogen ook die beklimmingen niet hebben. Niets leek kortom een koninklijke massasprint in de provinciehoofdstad in de weg te staan, of de wind zou roet in het eten moeten gooien.

Ongevaarlijke kopgroep
Natuurlijk meldden zich aardig wat Argentijnen al vroeg vooraan in de koers. Marcela Nahuel Mendez (Municipalidad de Rawson), Daniel Juarez (AV Fatima-San Juan Biker Motos-Electro 3), Darío Álvarez (Chimbas te Quiero), José Reyes (EC Municipalidad de Pocito) en Leonardo Cobarrubia van het lokale SEP San Juan vormden het Argentijnse deel van de kansloze kopgroep van de dag.

Verder aan het front? Liefst twee mannen van Panamá es Cultura y Valores: Cristofer Jurado en Bolivar Espinosa. Ook aanwezig: de Uruguayaan Nahuel Hernandez, de Chileen Francisco Kotsakis en, vooruit, nog een Italiaan. Manuele Tarozzi van Green Project-Bardiani CSF-Faizanè hield in zijn eentje de Europese eer hoog.

Fans zijn blij om het peloton weer in Argentinië aan het werk te zien – foto: Cor Vos

Onderweg was het aan deze renners om de kruimels te verdelen. Bij de eerste tussensprint in Villa Colon was het Cobarrubia die de volle buit pakte voor Álvarez en Juárez. Beide kanten van de Cuesta de las Vacas leverden twee keer dezelfde uitslag op. Jurado, in het verleden al meermaals nationaal kampioen van Panama, was steeds veel te sterk voor Méndez en Tarozzi. De 27-jarige mag in de tweede etappe dan ook in de bergtrui rondrijden.

Niemand in de kopgroep kon ook maar enige tijd dromen van een stunt. Op iets minder dan zestig kilometer voor de finish leek het liedje van de uit elkaar gevallen kopgroep zelfs al uitgezongen. Maar gelukkig was daar nog een renner van EC Municipalidad de Pocito met dadendrang: Leandro Velardez sloot aan bij Juarez, Cobarrubia en Tarozzi, om zijn landgenoten niet lang daarna ter plaatse te laten.

Plannen Jakobsen gedwarsboomd
De tandem Tarozzi-Velardez daarna weer wat ruimte van het peloton, maar de twee werden keurig op tijd ingerekend door het peloton. En zo kregen we, eenmaal terug in San Juan, daar waar iedereen al rekening mee had gehouden: een sprint. Niet met een complete groep, want op zo’n acht kilometer voor de finish werd nog stevig gevallen.

In de sprintvoorbereiding schuwde Remco Evenepoel het werk niet, maar dit resulteerde niet in een overwinning voor zijn ploeggenoot Fabio Jakobsen. Bij het ingaan van de laatste kilometer speelt de weg namelijk ineens in tweeën en de Europees kampioen zit aan de verkeerde kant van de weg. Hij miste de aansluiting bij de kop van de koers, waarna Michael Mørkøv er nog het beste van probeerde te maken.

De Deense gelegenheidsafmaker van Soudal-Quick-Step komt nog een heel eind, maar aan een overwinning van BORA-hansgrohe blijkt niets meer te doen. Het is Danny van Poppel die Bennett lanceerde en de Ier maakt het karwei gezwind af. Hij mocht op het podium de eerste leiderstrui in ontvangst nemen.

Na de finish uit Remco Evenepoel zijn ongenoegen bij de jury – foto: Cor Vos