Brent Bookwalter heeft afgelopen week zijn aflopende verbintenis met BMC verlengd tot het einde van 2016. Hoewel Bookwalter nooit in verband gebracht werd met LottoNL-Jumbo, is het een optie minder in de zoektocht naar een renner uit de Verenigde Staten. Dit laatste zou een nadrukkelijke wens zijn de sponsoren, maar de ploeg zelf wil dit bevestigen noch ontkennen.

Zoektocht LottoNL-Jumbo gaat verder
Naar verluidt heeft fietsenleverancier en co-sponsor Bianchi van de Nederlandse WorldTour-formatie geëist dat er komend seizoen in ieder geval een Amerikaan en een Italiaan onder contract staan bij de ploeg. Met Enrico Battaglin gaat al één wens in vervulling. Het aantrekken van een renner uit de States wordt een ander verhaal. Volgens een overzicht van ProCyclingStats zijn er slechts zeven Amerikaanse renners uit de WorldTour of het ProContinental-circuit einde contract na 31 december 2015.

foto: LottoNL-Jumbo

Naamsbekendheid versus budget
De vraag is in hoeverre Bianchi eisen stelt aan de kwaliteiten van de renners die aangetrokken moeten worden. Omdat LottoNL-Jumbo in landen als Italië en de Verenigde Staten vanwege WorldTour-formaties uit de desbetreffende landen niet direct de aandacht trekt, vergroot het aantrekken van ‘een grote naam’ de kans op het genereren van naamsbekendheid in die gebieden voor Bianchi aanzienlijk. Het is echter de vraag of Bianchi daar in het in augustus ondertekende, nieuwe contract met de Nederlandse ploeg extra budget beschikbaar voor heeft gesteld.

Teammanager Richard Plugge liet in een eerder stadium namelijk weten dat men geen grote aankopen van LottoNL-Jumbo hoeft te verwachten. “We hebben een extra afmaker nodig die voor successen zorgt”, vertelde hij tijdens de Tour de France. “Daarnaast moet onze tweede lijn sterker worden gemaakt. Maar wij hebben niet het budget om meer dure jongens aan te trekken. Je hoeft dus geen grote naam als versterking te verwachten. We moeten heel handig en slim zijn. Met een innovatief en creatief beleid hopen we jonge renners aan ons te koppelen.”

foto: Sirotti

Wat weten we over de selectie van 2016?
Plugge komt zijn woorden na. Met Steven Lammertink (21) en de Belg Victor Campenaerts (23) zijn er twee jonkies gehaald die de selectie in de breedte kunnen versterken. De transfer van Twan Castelijns (26) is daarentegen opmerkelijk te noemen, al heeft hij door het winnen van de Topcompetitie een goed niveau laten zien. Met de vier aanwinsten, zestien doorlopende verbintenissen en de verlengde contracten van Tom Leezer en Paul Martens, telt LottoNL-Jumbo op dit moment 22 renners voor het volgende seizoen.

De ploeg richt zich vanwege de nationale sponsoren voornamelijk op de Nederlandse markt. Desondanks zijn de zes renners die nog in de wachtkamer zitten, allemaal landgenoten. Brian Bulgac (27), Rick Flens (32), Barry Markus (24), Laurens ten Dam (34), Maarten Tjallingii (37) en Dennis van Winden (27) zijn nog in het ongewisse over hun toekomst, waarbij enkel van Ten Dam bekend is dat hij actief op zoek is naar een nieuwe ploeg. Nick van der Lijke verkoos op zijn beurt een contract bij Roompot Oranje Peloton boven nog een jaar als manusje van alles bij het team van Plugge.

Het kan dus zijn dat (een deel van) de overige renners al verlengd hebben, maar dit nog niet officieel naar buiten is gebracht óf net als Van der Lijke vertrekken bij de geel-zwarte equipe. Het kan echter ook betekenen dat (een deel van) deze renners nog moeten wachten, omdat zij afhankelijk zijn van de Italiaanse en Amerikaanse aanwinsten. Moet LottoNL-Jumbo de hoofdprijs voor hen betalen, of blijft er budget over om de Nederlanders met een aflopend contract binnen boord te houden?

Amerikanen met een aflopend contract
Na de komst van een Italiaan, moet de ploeg om de sponsor tevreden te houden nog op zoek naar een Amerikaan. De grote vraag blijft echter welke renner uit de Verenigde Staten de gelederen van LottoNL-Jumbo komt versterken, nu na Lawson Craddock ook Bookwalter wegvalt. Omdat het er niet zo veel zijn, besluit WielerFlits in willekeurige volgorde een overzicht te geven:

Joey Rosskopf (26, BMC)

foto: Sirotti

Na goede prestaties in de America Tour besloot BMC om Joey Rosskopf (26) aan het einde van 2014 een éénjarig contract aan te bieden. Rosskopf had dit te danken aan winst in het bergklassement in de Tour of Utah en een zesde plaats in het eindklassement van de USA Pro Challenge. Eerder in 2014 veroverde de Amerikaan – toen uitkomend voor Hincapie Sportswear Development – twee zilveren medailles (wegwedstrijd en tijdrit) op de Pan-Amerikaanse Spelen. Zijn meest in het oog springende resultaat van 2015 was een vierde plek tijdens de individuele tijdrit naar Big Bear Lake in de Tour of California, in een verder vrij anoniem jaar op WorldTour-niveau.

Larry Warbasse (25, IAM Cycling)

Larry Warbasse – Foto: Sirotti

Larry Warbasse was in 2013 het eerste product van het BMC-Hincapie Sportswear Development Team. De nu 25-jarige Warbasse is geen winnaarstype. Slechts één profzege boekte hij, in – en misschien is dat wel veelzeggend – een ploegentijdrit in de Tour of Qatar. Zijn grootste persoonlijke succes was wellicht een derde plaats in de tweede etappe van de Ronde van Zwitserland 2014. Na een lange vlucht met drie werd hij in de sprint geklopt door Cameron Meyer en Philip Deignan. Warbasse is naar verluidt echter dicht bij een contractverlenging met zijn Zwitserse werkgever, waardoor een overstap niet waarschijnlijk is.

Benjamin King (26, Cannondale-Garmin)

foto: Sirotti

Geheel verrassend werd Benjamin, of kortweg Ben, King in 2010 kampioen van de Verenigde Staten. Dat was op zich bijzonder, omdat King toen nog lid was van opleidingsploeg Trek-Livestrong. Hij werd dat jaar ook al negentiende en zesde in de belofteneditites van Luik-Bastenaken-Luik en Parijs-Roubaix, waardoor RadioShack besloot om hem razendsnel in te lijven. Tussen de profs bleek het toch een stuk moeilijker om resultaten neer te zetten, al eindigde King in 2011 wel als twaalfde in de Tour of Beijing (inclusief winst jongerenklassement). Zijn eerste profzege boekte hij dit seizoen: Tijdens het Critérium International vloerde hij in Porto-Vecchio de Fransman Clément Saint Martin in een sprint-á-deux.

John Murphy (30, UnitedHealthcare)

foto: Sirotti

De inmiddels 30-jarige John Murphy is geen veel besproken renner. De grootste successen in zijn carrière zijn winst in de Ronde van Taiwan 2008 en zijn Amerikaanse criterium-titel uit 2009. Murphy maakt in 2010 zijn profdebuut bij BMC, maar moest na twee jaar alweer terug naar de amateur rangen bij Kenda-5 Hour Energy. In 2013 maakte hij zijn rentree bij de profs toen hij tekende bij UnitedHealthcare. Zijn enige profzege behaalde hij afgelopen maand, door in Denver de slotrit van de USA Pro Challenge op zijn naam te schrijven.

Chad Haga (27, Giant-Alpecin)

Chad Haga – Foto: Sirotti

Chad Haga dankte zijn profcontract bij Giant-Shimano aan goede prestaties op Amerikaans bodem in 2013. Haga werd dat jaar tiende in de Tour of California, vijfde op het nationale kampioenschap tijdrijden en won later dat jaar de proloog in de Tour of Elk Grove, zijn enige profzege. In Europa wist Haga echter nooit te overtuigen, maar de lange tijdrijder heeft misschien wel het voordeel mondjesmaat Nederlands te verstaan en/of te spreken.

Caleb Fairly (28, Giant-Alpecin)

Ook Haga zijn ploeggenoot Caleb Fairly heeft nog geen contract voor 2016. Fairly is bezig aan zijn eerste seizoen bij de ploeg van Iwan Spekenbrink, waar hij voornamelijk de rol van knecht vervult. Eerder kwam hij uit voor HTC, Spidertech en Garmin-Sharp. Zijn meest memorabele zege boekte hij in 2010 door de eerste editie van de Tour of the Battenkill te winnen. In deze 1.2-koers over voornamelijk onverharde wegen, liet hij Floyd Landis achter zich. De laatste zes wedstrijden voor Giant-Alpecin wist hij echter niet uit te rijden.

Tom Danielson (37, Cannondale-Garmin)

foto: Sirotti

De vreemde eend in de bijt: Tom Danielson. Waarom? Omdat de 37-jarige ronderenner dit jaar werd betrapt op het gebruik van testosteron en op dit moment voorlopig geschorst is door zijn ploeg. De Amerikaan maakte in 2004 zijn profdebuut bij Fassa Bortolo en had toen het stempel de opvolger van Lance Armstrong te zijn. In 2005 verhuisde hij dan naar Discovery Channel, om vanaf 2008 onder de vleugels van Jonathan Vaughters te floreren. Danielson boekte zijn grootste successen in 2005 en 2006 (zevende en zesde in het eindklassement, plus een ritzege in de Vuelta a España), maar moest daar later een streep doortrekken toen hij tegenover het USADA bloeddoping toegaf in die periode. Later werd hij nog eens achtste in het eindklassement van de Vuelta en de Tour de France, terwijl de Amerikaan in 2013 en 2014 de Tour of Utah op zijn naam schreef. Omdat LottoNL-Jumbo de afgelopen jaren schoonschip maakte met omstreden renners, lijkt deze transfer dan ook ondenkbaar. Maar mocht Danielson vrijgesproken worden, dan kan hij met zijn ervaring en drang om zijn carrière goed af te sluiten – hoe gek het misschien ook klinkt – wel eens een goedkope ‘grote naam’ zijn.

Danny Pate (36, Sky)

foto: Sirotti

Danny Pate (36) ruikt al in 2000 aan het profbestaan, als hij stagiair is bij het Italiaanse Saeco. Het duurt echter tot 2007 voordat hij zijn debuut maakt als prof. De Amerikaan bleek in zijn carrière een uitstekende knecht, maar zelf wist hij nog nooit te winnen. Zijn grootste zege pakte hij in 2001 bij de beloften: dat jaar werd hij wereldkampioen tijdrijden in die categorie. In 2008 en 2009 was hij wel dichtbij een ritzege in respectievelijk de Tour en de Giro, maar moest hij twee keer genoegen nemen met een derde plek.

Continentale circuit en beloften
Renners van het continentale niveau kunnen te allen tijde de overstap maken naar een WorldTour-formatie. Toch zijn er enkelen op dit moment zonder contract voor 2016. De meest bekende is ongetwijfeld Chris Horner. De 44-jarige Vuelta-winnaar van 2013 rijdt een redelijk, door blessures geteisterd seizoen. Horner werd negende, vierde en vijfde in de eindklassementen van de Tour of Gila, de Tour of Azerbeidzjan en de Tour of Utah. Dit is wel een ‘grote naam’, maar het is de vraag hoe gortig Horners salariseisen zijn. Gavin Mannion (24 jaar, vierde in USA Pro Challenge), Rob Squire (25, negende in Tour of Utah), sprinter Eric Young (26, ritwinnaar in Tour of Utah) of Logan Owen (20, eveneens ritwinnaar in Tour of Utah) zijn andere mogelijke kandidaten die nog geen nieuw contract hebben ondertekend voor 2016.

Logan Owen – Foto: Axeon

Owen behaalde de nodige successen in het veldrijden, waar hij als jeugdrenner maar liefst tien nationale titels pakte. Hij rijdt nog maar twee jaar fanatiek op de weg, maar is desondanks opgenomen in de nationale selectie voor het WK in Richmond. Bij de beloften rijden op dit moment geen Amerikaanse toptalenten rond, al staken Tyler Williams, Daniel Eaton, Colin Joyce, Alexey Vermeulen en Keegan Swirbul hun neus al eens aan het venster. Ronderenner Vermeulen (BMC Development) is gezien zijn ‘Nederlandse’ achternaam niet eens een hele vreemde optie.

Swirbul koerst op zijn beurt pas twee jaar, maar vestigde als 15-jarige zijn naam door Lance Armstrong te verslaan in een mountainbike-wedstrijd. Axeon-manager Axel Merckx voorspelt Swirbul een mooie toekomst: “Zijn ontwikkeling is opzienbarend. Hij fietst pas sinds 2014 op de weg en kon niet eens in een peloton rijden. Nu gaat dat hem goed af en is hij zelfs Amerikaans beloftenkampioen, al heeft hij nog een lange weg te gaan en dat weet hij. Met het programma van ons en de nationale bond, kan hij in de komende jaren uitgroeien tot iemand van het statuur-Joe Dombrowski”.

De kans lijkt groot dat één van de bovenstaande namen komend seizoen voor LottoNL-Jumbo rijdt. Wie? Time will tell.