• dinsdag 12 juli 2022 om 07:15

Bob Jungels twijfelde of hij ooit opnieuw zijn beste niveau zou halen

Interview Twee geknelde liesslagaders, dat was waarom Bob Jungels zowel in 2020 als in 2021 geen deuk in een pakje boter meer reed. Velen hadden hem al afgeschreven. “Ja, ik heb zelf ook getwijfeld”, vertelde hij gisteren na zijn zege in Châlet. “Maar het is me gelukt, na hard werken.”

Een Giro-etappe in 2017. Luik-Bastenaken-Luik in 2018. Kuurne-Brussel-Kuurne nog een jaar later. In 2020, zijn laatste jaar bij Quick-Step, moest hij vrede nemen met één zege: winst in het Luxemburgs nationaal tijdritkampioenschap. Hij sleepte nog wel een mooi contract bij AG2R Citroën uit de brand, maar daar liep het voor geen meter meer.

Nog eentje die bij Lefevere vertrekt en daarna geen prijs meer rijdt, klonk het. Maar Jungels – absolute wereldtopper bij de jeugd – wist wel beter. Dat hij niet meer zijn normale niveau haalde, lag aan twee geknelde liesslagaders, een in beide benen. Een blessure waar veel wielrenners ooit mee te kampen krijgen. Alleen had Jungels de pech dat de oorzaak van zijn minder presteren niet meteen werd ontdekt.

Weinig bloeddoorstroming
Pas vorig jaar volgde de definitieve diagnose. “Bij zware inspanningen stroomde er te weinig bloed door mijn benen”, verduidelijkte hij gisteren op de persconferentie nog een keer. “Ik heb twee zware operaties moeten ondergaan, waar ik lang van heb moeten recupereren. Ja, ik heb getwijfeld of het nog goed zou komen. Maar ik was bijzonder gemotiveerd.”

“Eigenlijk was het logisch, dat ik er na twee zware operaties niet meteen weer zou staan. Pas sinds dit jaar gaat het opnieuw beter. Vooral de laatste weken voelde ik me weer goed. Nu beland ik in een rollercoaster van emotie. Ik ben ook ontzettend dankbaar dat een aantal mensen in mij is blijven geloven.”

Opluchting bij AG2R Citroën – foto: Cor Vos

Al hing zijn Tour-deelname twee weken geleden toch plots weer aan een zijden draadje, na een lichte positieve covid-test in Kopenhagen. Greg Van Avermaet was zijn koffers al aan het pakken om Jungels te vervangen. “Dankzij de teamarts en de dokters van de Tour en UCI kon ik de dag nadien een nieuwe test doen en die bleek negatief. Het was bijzonder close.”

Denken aan Luik-Bastenaken-Luik
Tien dagen later haalt Bob Jungels zijn eerste ritzege in de Tour, na een solo van dik zestig kilometer. “Ik moest denken aan Luik-Bastenaken-Luik”, lachte hij achteraf. “Daar won ik ook na een solo. Maar deze van vandaag was wel drie keer zo lang. Ik denk dat de ploegleiding in eerste instantie niet zo enthousiast was met mijn plan.”

Maar die twijfel sloeg na de etappe over in euforie. Opmerkelijke taferelen aan de teambus. Zoals Oliver Naesen het verwoordde: “Er valt een pak druk van onze schouders. Met Ben (O’Connor, red.) mikten we op een top vijf in het klassement. Door tegenslag en valpartijen kan dat niet meer. Een paar dagen geleden verloren we Geoffrey Bouchard. Dan is dit een opsteker van jewelste…”