Lucinda Brand heeft haar pijnlijke nederlaag van vorig jaar – toen ze op de streep gepasseerd werd door Iris Slappendel – weggespoeld met opnieuw een Nederlandse titel. In Emmen trok ze voor het derde jaar op rij solo in de aanval en rondde dat voor de tweede succesvol keer af. “In een sprint ga ik het niet winnen, dus ik wist wel dat ik moest aanvallen. Daarna ben ik vol blijven gaan”, zegt Brand na afloop.

Twijfels: aanvallen of niet?
Brand maakte in de slotfase deel uit van een kopgroep. “Ik zag dat het gat best groot was en iedereen reed eigenlijk vol door. Ik zat constant te bedenken of ik nu moest wachten op een sprint, of moest demarreren en waar dan. Maar op een gegeven moment ontstond er een situatie waarbij ik dacht: nu moet ik vol doortrekken, alles of niks. En gelukkig is het alles geworden!”

‘Alleen was het veiligst’
Brand had in de laatste rechte lijn alle tijd om haar zege te vieren. “Ik had goed opgelet, want vorige week eindigde maar één van de vijf kampioenschappen in een massasprint. De rest werd allemaal beslist door groepjes of eenlingen die wegbleven. In de slotfase heb ik erover nagedacht om met Slappendel (Bigla, red.) weg te rijden, omdat de rest allemaal snelle benen heeft. Maar alleen is dan toch het veiligst”, lacht de nieuwe Nederlandse kampioen bij de vrouwen.