Column Hugo Coorevits: Juan Ayuso zit bij UAE Emirates gevangen in een gouden kooi
zaterdag 24 mei 2025 om 07:45

Column Hugo Coorevits: Juan Ayuso zit bij UAE Emirates gevangen in een gouden kooi

Column Zo slaapverwekkend als de Giro d’Italia vorig jaar was, met Tadej Pogacar als dominante winnaar, zo meeslepend ontvouwt de strijd zich dit keer zonder de Sloveense veelvraat. Toch was het zondagavond een Instagram-post van diezelfde Pogacar die mijn aandacht trok. Vanuit zijn trainingskamp in de Sierra Nevada stuurde hij een opvallend bericht de wereld in. Onder het motto: Divide et impera! Heers en verdeel, de aloude tactiek.


Op de bijgevoegde archieffoto zie je ‘Pogi’, slurpend aan een koffie, terwijl hij kijkt naar Isaac del Toro. De bijschriften waren eenvoudig, maar veelzeggend: Looking at the future, enjoy the pink journey. De boodschap was duidelijk: ‘Torito’ ligt hem na aan het hart. Ayuso daarentegen? Die kan hem gestolen worden. Na de gravelrit naar Siena gooide Pogi nog wat olie op het vuur dat op X (het vroegere Twitter) dagelijks zorgvuldig wordt opgestookt door het account mou.

Deze anonieme trol koketteert al jaren met zijn vermeende kennis van het huishouden van UAE Team Emirates-XRG. Voor mou is Pogacar een god op aarde. Hij aanbidt hem met maniakale toewijding en spuwt tegelijk dagelijks haatberichten over Juan Ayuso, die hij onder meer ‘Ayuso the rat’ noemt.

Ik heb ergens medelijden met dit Spaanse megatalent dat ik ontmoette tijdens de Vuelta a España van 2023 toen we twee dagen in Valladolid in hetzelfde NH Bálago-hotel verbleven. Daar sprak ik met een eenvoudige, rustige en welopgevoede twintiger die allesbehalve arrogant was, maar precies wist wat hij wilde.

De enige fout die hij maakte, is dat hij een contract tot eind 2028 tekende. Zonder makelaar, maar met zijn vader als vertrouwenspersoon. Daarmee heeft hij zich voor lange tijd vastgelegd in een omgeving die voor hem almaar minder comfortabel aanvoelt. Ook al is sports manager Joxean Fernández Matxin binnen de ploeg zijn toeverlaat.

Juan Ayuso. Foto: Cor Vos

Er is veel interesse voor Ayuso, maar er wordt gefluisterd dat de afkoopsom om het contract te verbreken rond de honderd miljoen euro ligt. Ayuso zit in een gouden kooi gevangen waaruit hij zich moet zien los te werken van Pogacar en Almeida, met wie hij vorig jaar in de Tour nog een conflict had. De jonge Spanjaard wil een eigen palmares opbouwen. Daarom koos hij dit jaar voor de Giro d’Italia en niet voor La Grande Boucle.

Drie uitdagingen
Op papier lijkt het eenvoudig: Juan Ayuso deelt het kopmanschap met Adam Yates, die in de Tour de rechterhand van Tadej Pogacar is. De Spanjaard moet in de eerste plaats gezond blijven, wat al een uitdaging op zich is. Hij kwam al twee keer ten val. Dat gebeurde al in de tweede rit in Albanië en zondag op een grindstrook in Toscane, waarbij zijn rechterknie opnieuw openhaalde en drie hechtingen kreeg.

Op het moment van zijn val, lanceerde zijn Mexicaanse ploegmaat Isaac del Toro zijn aanval op de ‘maglia rosa’. Del Toro beweerde achteraf dat hij dacht dat de witte trui in de vluchtersgroep van Ayuso was. “Ik merkte pas later dat het Bernal was, en liet me toen afzakken naar de staart van de de kopgroep”, klonk het vreemd genoeg.

Ayuso daarentegen lijkt op Don Quichot, die in Cervantes’ wereldberoemde roman o.a. tegen windmolens en andere denkbeeldige vijanden strijdt. Hij heeft te maken met concurrenten van buitenaf – Primoz Roglic, Antonio Tiberi, Simon Yates en Richard Carapaz – maar ook met rivalen binnen zijn eigen UAE Team Emirates-XRG. Die interne strijd is misschien nog zwaarder. Zowel fysiek als mentaal moet hij iedereen de baas zien te blijven.

De in Andorra wonende Spanjaard moet nu vooral geduldig zijn. In de slotweek krijgt hij zowel op dinsdag als woensdag terrein waarop hij het verschil kan maken. Dan zal moeten blijken of zijn zege in Tagliacozzo – bij de eerste bergrit en finish bergop geen toeval was.

De olifant in de kamer
In de Giro-karavaan gaat al langer het gerucht dat UAE Team Emirates-XRG zonder Pogacar niet meer is dan een krabbenmand. Om het tegendeel te bewijzen, zette de teamleiding maandag tijdens het mediamoment ‘maglia rosa’ Isaac del Toro en ‘runner-up’ Juan Ayuso broederlijk naast elkaar. Daarbij waakte men er zorgvuldig over dat de olifant in de kamer – de onderlinge rivaliteit – niet benoemd werd. Het leverde een fraai stukje commedia dell’arte op.

Isaac Del Toro. Foto: Cor Vos

Hoewel rozetruidrager Del Toro en de Spaanse kandidaat-winnaar de hoofdrolspelers zijn, staan ook Brandon McNulty en die andere kopman Adam Yates in de top negen van het klassement. Het roept herinneringen op aan de legendarische Vuelta van 2023, toen Jumbo-Visma na de etappe naar de Tourmalet de volledige top-drie bezette. Uiteindelijk bepaalden de ploegbazen dat Sepp Kuss de Ronde van Spanje mocht winnen. Jonas Vingegaard legde zich erbij neer, maar Primoz Roglic had het er moeilijk mee. Wat uiteindelijk leidde tot zijn vervroegd vertrek bij de ploeg die hem groot maakte.

Isaac del Toro lijkt niet het type dat zich gewillig naar de slachtbank laat leiden. En ook Ayuso zal zich niet zomaar neerleggen bij een rol in de schaduw. Ondertussen blaast sportmanager Matxin tegelijk warm en koud, hopend dat de zware cols in de slotweek de eindwinnaar zullen aanduiden en dat hij niet zelf moet ingrijpen.

Het zou niet de eerste broedermoord zijn in een Giro die even rijk is aan intriges als aan winnaars. Denk aan 2004, toen Gilberto Simoni als kopman van Saeco startte, maar zijn 22-jarige ploegmaat Damiano Cunego met de Trofeo Senza Fine naar Verona trok.

En dan is er nog de mythe van Romulus die zijn tweelingbroer Remus vermoordde na een ruzie over wie over de nieuw gestichte stad Rome zou heersen. Welnu, het eindpunt van deze Giro is – hoe symbolisch – Rome. Zal de geschiedenis zich herhalen?

RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.