Marco Minnaard is misschien wel de minst bekende Nederlander die deze zomer de Tour de France afwerkt, maar daarom is hij niet minder interessant. WielerFlits volgt het debuut van de 28-jarige Zeeuw op de voet en belt hem iedere twee à drie dagen over zijn ervaringen in de grootste rittenkoers ter wereld.

Drie op drie voor Wanty-Groupe Gobert. De ambitieuze jongens van Hilaire Van der Schueren hebben in deze Tour nog geen enkele vlucht gemist. Vandaag was Guillaume Van Keirsbulck aanvaller van dienst: moederziel alleen, zonder kompanen. “En dat maakt het een beetje dubbel”, vindt Minnaard. “Voor de ploeg is het fantastisch om als enige alle publiciteit op te eisen en ons positief te laten zien. Anderzijds baalde Guillaume wel dat er niemand met hem meeging. Zo’n indrukwekkende inspanning draag je dagenlang mee. Hij zal zijn herstel moeten pakken, als dat al kan in zo’n lastige riten.”

Minnaard heeft de ambitie om ook zelf een keertje mee te schuiven, maar die aanvallende lijn als ploeg nog zeventien dagen volhouden, lijkt volgens hem onmogelijk. “We gaan dat proberen zo lang mogelijk voort te zetten, maar iedereen beseft wel dat het niet kan blijven duren. Erg is dat niet, denk ik dan. Met drie lange vluchten en twee keer de Prijs van de Strijdlust hebben we al meer gedaan dan we zelf vooraf hadden verwacht, en dus kan de eerste week voor een ploeg als de onze eigenlijk al niet meer stuk.”

Bezoek van Raas
Die aanvallende ingesteldheid werd ook opgemerkt door ex-renner Jan Raas. De vroegere baas van ploegleider Hilaire Van der Schueren kwam de ploeg in etappe twee een bezoekje brengen. “Voor de start heb ik in het hotel nog even met hem kunnen praten”, vertelt de Zeeuw. “Wat hij mij als tip gaf, is dat ik mijn verstand moet gebruiken de komende weken. Ik moet volgens hem deze ronde heel goed indelen en doseren. Want ja, week twee en drie zijn gewoon heel zwaar. Dat moet ik deze week wel in mijn achterhoofd houden. Nog niet te gek doen, want dat kan je nog duur komen te staan. Van iemand als Raas neem je dat natuurlijk wel aan. Het is heel mooi als je raad van zo iemand krijgt, dat neem je mee.”

Bekend terrein
Morgen krijgen de renners een eerste bergetappe voor de wielen geschoven richting La Planche des Belles Filles. Iets om naar uit te kijken voor Minnaard, en vooral zijn kamergenoot. “Voor Martin wordt het natuurlijk wel een eerste echte test. Hij komt mij nog niet nerveus over, en dat is maar goed ook. Ik weet dat hij er veel zin in heeft, maar ikzelf natuurlijk ook. Toen ik twee weken geleden in de Vogezen was, als voorbereiding op deze Tour, heb ik deze etappe al verkend. Dat zorgt toch voor extra motivatie voor morgen. Stel, je zit in een vlucht en je wordt maar op de slotklim teruggepakt, dan is het peloton toch al wat kleiner en kan je misschien nog een mooie uitslag rijden.”

“Ik ben ook heel erg benieuwd naar de publieke belangstelling”, besluit hij. “Deze Tour is natuurlijk in Düsseldorf begonnen en daar was het gigantisch qua publiek en sfeer, maar ik heb zo de verwachting dat het op zo’n aankomst bergop nog net iets specialer is. Daar kijk ik echt wel naar uit. Of dat dan geen extra gevaarlijke toestanden met zich meebrengt, zoals op de Mont Ventoux van vorig jaar? Aan de ene kant misschien wel, want het publiek staat soms heel kort op de weg. Maar het punt is: je moet als renner zelfs geen risico’s nemen en zo verstandig zijn om die gevaarlijke kantjes niet op te zoeken.”