Interview Geen enkele internationale renner reed dit seizoen al meer in de aanval dan Victor Vercouillie. Tijdens de voorjaarsklassiekers reed hij maar liefst negen keer vooruit, goed voor 1.368 kilometers aan het front. Hoog tijd om de 22-jarige West-Vlaming van Flanders Baloise nog eens in de bloemetjes te zetten.

Zijn aanvalsverhaal begon dit voorjaar in de Ster van Bessèges, waar Vercouillie al drie keer goed was voor een lange vlucht in vier ritten in lijn. In de Vlaamse klassiekers trok hij dat kunstje later gezwind door in de Clasica de Almeria, Omloop Het Nieuwsblad, Grote Prijs Jean-Pierre Monseré, Classic Brugge-De Panne, Gent-Wevelgem en Ronde van Vlaanderen.

• 

  26 mrt

  Lees ook Flanders-Baloise opnieuw competitief: "Qua materiaal niet één, maar drie stappen vooruit gezet"

  26 mrt

Drie redenen ziet Vercouillie voor zijn aanvalslust, vertelde hij ons een tijdje terug. “Ik weet dat ik nog niet sterk genoeg ben om met de besten mee te gaan als er een schifting gebeurt. Dan kun je beter anticiperen en er zo lang mogelijk voor blijven rijden. Op die manier kom ik meteen bij het tweede voordeel: mijn motor wordt groter van voor het peloton te rijden, mijn grenzen te verleggen, en mijn niveau te verhogen. Ik geloof echt dat ik sterker word van lang mee te koersen.”

“Ten derde, is het een manier om mij te tonen. Je zou er ook voor kunnen kiezen om onopvallend in het peloton rond te rijden, maar daar bereik je ook niets mee. Het is voor renners van onze ploeg sowieso geen evidentie om uitslagen te rijden. En al helemaal niet in de koersen op WorldTour-niveau. Dan vind ik dat het beter is om publiciteit te nemen op deze manier. Dat apprecieert de ploeg ook.”

Victor Vercouillie rijdt zich vaker in de aanval – foto: Cor Vos

Al is meezitten in zo’n vlucht volgens Vercouillie ook geen hogere wiskunde. “Koersinzicht hebben helpt natuurlijk, maar uiteindelijk ligt de beslissing bij het peloton. Als ze niemand willen laten wegrijden, zoals in de beginfase van Dwars door Vlaanderen, dan gebeurt dat ook. Dan mag je nog zo sterk zijn, tegen een peloton kan niemand op. De mensen vinden het vanzelfsprekend dat ik zo vaak mee zit, en het is leuk dat ik die aandacht van het brede publiek krijg. Maar je moet ook hopen dat het peloton je de ruimte geeft.”

Lange termijn
Toch heeft Vercouillie een duidelijk lange termijnplan. “Ik ben niet zo explosief om mee te doen voor de prijzen, maar ik hoop wel aan de mensen te tonen dat ik kan evolueren tot een heel goede knecht. Ik moet het hebben van de lange duur en ben echt een hardrijder.”

“Dat is altijd zo geweest. Ik ben nooit een hoogvlieger of winnaar geweest, maar misschien moet dat ook niet”, besluit Vercouillie. “Een goede knecht zoals Tim Declercq of Julien Vermote heeft ook zijn waarde in het peloton. Die richting wil ik uitgaan. Anderzijds, vroeg of laat zal zo’n vroege vlucht wel eens beloond worden. In de Grote Prijs Monseré scheelde het al niet veel, dat bewijst voor mij dat het er goed uitziet voor de komende maanden.”

Na de Waalse Pijl zat het voorjaar van Vercouillie erop, maar in de Ronde van Hongarije begint hij half mei weer opnieuw. Meteen weer in de vroege vlucht?