De Waalse Pijl was jarenlang het favoriete jachtterrein van Alejandro Valverde

De Waalse Pijl wordt sinds jaar en dag beslist op de Muur van Hoei, maar het is ooit anders geweest. Tot 1985 finishte de wedstrijd niet op deze verschrikkelijke benenbreker. Voor Alejandro Valverde zou de parcourswijziging een geschenk blijken te zijn, want hij was jarenlang onklopbaar op de loeisteile klim. Wie wonnen de Waalse Pijl nog meer? WielerFlits duikt in de geschiedenis van de koers.

De Brusselse krant Les Sports ligt aan de grondslag van de Waalse Pijl. In 1936 wilde de eigenaar Albert Van Laethem zijn krant wat meer in de verf zetten en zo ook de verkoop stimuleren. Een wielerwedstrijd in de Ardennen was, als wielerliefhebber en Waal, geen onlogisch idee. Zodoende werd de Waalse Pijl in 1936 voor de eerste keer georganiseerd.

Via steden als Doornik, Charleroi, Namen en Hoei, trok de wedstrijd naar Luik. Philemon De Meersman, een thuisrijder, won de eerste editie. Een vaste start- en aankomstplaats was er destijds nog niet. In de eerste jaren werd er het vaakst gefinisht in Luik, Charleroi, Marcinelle en Verviers.

In de eerste tientallen jaren wonnen grote namen als Marcel Kint, Rik Van Steenbergen, Fausto Coppi, Raymond Poulidor, Eddy Merckx, Roger De Vlaeminck, Joop Zoetemelk, Bernard Hinault en Francesco Moser de Waalse koers. Kint en Merckx zegevierden driemaal, Van Steenbergen tweemaal. Toch zijn deze drie toppers niet de recordhouder, maar daarover later meer.

Criquielion tijdens de Waalse Pijl in 1986 – foto: Cor Vos

In 1985 volgde de belangrijkste beslissing in de geschiedenis van de Waalse Pijl. De organisatie koos ervoor om de eendagskoers te laten finishen op een loeisteile beklimming, de Muur van Hoei. Her en der wordt er gezegd dat de organisatie dit deed om Claude Criquielion naar de overwinning te doen rijden. Criquielion is een Waal, en een Waalse laureaat bleef al een tijdje uit.

Het plan lukte, want Criquielion won de Waalse Pijl in 1985 en 1989. Verder kwamen er op de erelijst ook een nieuw type renners. Moreno Argentin, die drie keer won, Michele Bartoli, Danilo Di Luca en Cadel Evans, renners met echte klimmersbenen, voegden zich toe op de inmiddels zeer mooie erelijst.

Valverde bij zijn eerste zege in 2006 – foto: Cor Vos

Alejandro Valverde is de meest succesvolle renner in de geschiedenis van de Waalse Pijl. De Spanjaard won in 2006 voor het eerst de Waalse Pijl. Acht jaar later, nadat hij een aantal keer nipt naast de zege greep, kon Valverde andermaal juichen op de Muur van Hoei. Nadien won hij ook in 2015, 2016 en 2017, waardoor Bala een knappe zegereeks neerzette. Met zijn vijf overwinningen is hij ook de recordhouder. Een andere mooie statistiek: maar liefst negen keer stond Valverde op het podium van de Waalse klassieker.

Zijn zege die misschien wel het meeste bijblijft, is die van 2016. Daniel Martin en Julian Alaphilippe, die toen ploegmaten waren bij Etixx-Quick Step hadden een plannetje gemaakt. Martin, die zelf al dicht bij de zege was op de Muur van Hoei, deed een impressionante lead-out voor zijn Franse ploeggenoot. Valverde had het echter door en zette zich tussen de twee renners. In de laatste honderden meters knalde de Spanjaard op en over Martin. Alaphilippe zag het gebeuren, maar kon niets doen. Dit was het terrein van Valverde, zo bleek nog maar eens.

Tot 2018 tenminste, want toen moest hij voor het eerst het hoofd buigen. De eerder nog geklopte Alaphilippe was nu de beste. De Fransman zou nadien nog tweemaal winnen, waardoor hij op gelijke hoogte kwam als Marcel Kint en niemand minder dan Eddy Merckx. Niet slecht. De laatste edities werden gewonnen door Dylan Teuns (’22), Tadej Pogacar (’23) en de verrassende Stephen Williams (’24).