Victor Campenaerts doet op 16 of 17 april in het Mexicaanse Aguascalientes een aanval op het UCI werelduurrecord, dat op dit moment op naam staat van Bradley Wiggins (54,526 km). Op dezelfde piste slaagde Dion Beukeboom er vorig jaar niet in het record te verbeteren. De Nederlander voorzag zijn Belgische collega alvast van enkele tips.

Campenaerts trainde een lange periode in Namibië om zich optimaal voor te bereiden op de poging die hem in de geschiedenisboeken moet krijgen. “Je hebt die lange voorbereiding nodig, want je wil toch niet voor schut staan”, vertelt Beukeboom aan Sporza. “Je kunt er niet te licht over denken. Het is wel het record van Bradley Wiggins dat op het spel staat!”

“Ik heb zelf de pijn onderschat. Pijn aan je zitvlak, pijn aan je armen… Als je lekker in de flow zit, ga je daar ongetwijfeld makkelijker mee om. Daarom vind ik het ook verstandig dat Victor twee data heeft geprikt. Dan kun je zeggen, ik probeer het een dag later nog een keer”, zegt Beukeboom, wiens coach al geregeld contact had met Campenaerts’ coach.

“Iets wat ik anders had gedaan was de start”, zegt hij. Daar was ik als achtervolger, waar dat onderdeel belangrijk is, heel erg mee bezig. Maar bij de tests enkele dagen voor de poging, blies ik me helemaal op. Dat bleef in mijn hoofd zitten. Toch zou ik Victor aanraden om ook die starttraining te doen, zodat hij kan voelen hoe snel hij zijn fiets op gang kan krijgen en hoeveel energie dat kost.”

Mental coach
Niet alleen op het fysieke vlak, maar ook mentaal moet Campenaerts op het ergste voorbereid zijn. “Je weet dat de pijn komt, dat is het zwaarste moment. Daarom bezocht ik ook een mental coach op voorhand”, zegt Beukeboom, die nog altijd baalt dat hij het uiteindelijk niet redde. “Ik viel in de voorbereiding en dat nekte me. Daarvóór kon ik de benodigde wattages wél trappen.”

Wat volgde was een soort rouwproces, zegt hij. “Waarbij je eerst ontkent en je het daarna langzaam over je heen laat komen. Ik ben ook meteen koersjes in België gaan rijden en daarna was er al het winterseizoen op de piste. Ik krijg pas in april voor het eerst rust. Maar ik vond ook afleiding in mijn carrière naast de fiets.”