Dries De Bondt was de enige die het de sprintersploegen nog lastig maakte in de finale van de elfde etappe van de Giro d’Italia. De coureur van Alpecin-Fenix ontsnapte ongeveer 60 kilometer voor de finish en werd vlak voor de slotkilometer gegrepen. “Ik wist dat het peloton ging spelen met mij”, gaf hij toe bij Eurosport.

De Bondt kreeg niemand mee in zijn onderneming richting Reggio Emilia. Hij wist dat het een tactisch spel ging worden. “Daarom dat ik ook niet vol gereden heb in eerste instantie. Ik heb het gas pas opengedraaid op tien kilometer van de meet, daarmee hoopte ik ze te verrassen. Dat is een gelukt, maar misschien was ik net niet sterk genoeg of heb ik niet niet het geluk gehad. Maar met de rugwind vond ik het wel de gok waard”, vertelt hij.

Aan winnen heeft De Bondt niet gedacht. “Ik was aan het denken hoe ik het slim kon doen. Er zijn niet heel veel sprintkansen meer in de Giro. Dus ik heb niet à bloc gereden, maar ingedeeld om nog te kunnen versnellen aan het einde. Dat is wel goed gelukt. Voor hetzelfde geld is er een stressmoment in het peloton en weet je niet waar het schip strandt”, aldus de voormalig Belgisch kampioen. “Ik wilde de gok wel eens wagen. De kans was klein, maar als je niet schiet kan je het ook niet raken.”

Uiteindelijk werd de hardrijder van Alpecin-Fenix op 1,3 kilometer voor de meet gegrepen, waarna hij uitbolde en als 137ste finishte op 42 seconden van ritwinnaar Alberto Dainese.