Dylan van Baarle heeft geschiedenis geschreven door Parijs-Roubaix 2022 te winnen. De 29-jarige Nederlander van INEOS Grenadiers kwam na een uiterst vermakelijke en spannende editie van de Hel van het Noorden solo over de streep op de Vélodrome in Roubaix, door op Camphin-en-Pévèle weg te rijden uit een kopgroep van vier. Wout van Aert sprintte op ruime achterstand naar de tweede plaats, voor Stefan Küng, Tom Devriendt en Matej Mohoric.

De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Het openingsuur was zoals altijd erg attractief, want veel renners wilden in de vlucht van de dag zitten. Geen enkel groepje wist echt weg te rijden, al kregen ​​Laurent Pichon (Arkéa-Samsic, Owain Doull (EF Education-EasyPost) en Aleksandr Riabushenko (Astana Qazaqstan) toch wat ruimte. Lang bleven zij echter niet vooruit, want na vijftig kilometer loeide het waaieralarm.

Van der Poel en Van Aert missen slag in waaiers
INEOS Grenadiers trok het complete peloton in stukken en was met de volledige ploeg mee van voren, terwijl ook Quick-Step-Alpha Vinyl het initiatief nam. De grootste afwezigen in de voorste waaier? Mathieu van der Poel, Wout van Aert, Stefan Küng, Kasper Asgreen en Mads Pedersen. Hun achterstand groeide al snel richting de minuut, ondanks achtervolgingswerk van de helpers.

INEOS Grenadiers maakt de koers hard – foto: Cor Vos

Vooraan zaten onder meer Yves Lampaert, Florian Sénéchal, Filippo Ganna, Dylan van Baarle, Ben Turner, Matej Mohoric, Mike Teunissen, Timo Roosen, Stefan Bissegger, Sebastian Langeveld en ook oud-winnaar Niki Terpstra. Die laatste reed nog even solo vooruit, maar werd weer gegrepen. Halfweg koers bestond de kopgroep uit een vijftigtal renners, met bijna twee minuten voorsprong op de groep met Van der Poel en Van Aert.

Jens Reynders (Sport Vlaanderen-Baloise) demarreerde nog uit de kopgroep, maar zakte door een lekke band terug. Ganna kende in die fase voor de tweede keer pech, maar de Italiaanse schaduwfavoriet wist echter razendsnel terug te keren. Ondertussen was, in aanloop naar het Bos van Wallers, de achtervolgende groep een stuk dichterbij gekomen. In de voorste groep was de samenwerking namelijk ver te zoeken.

Hergroepering vlak voor Bos van Wallers
Mohoric, Davide Ballerini, Casper Pedersen, Tom Devriendt en Laurent Pichon wisten voor het Bos weg te rijden en achter hen volgde, op 103 kilometer van het einde, een hergroepering waardoor Van der Poel en Van Aert de ‘verloren’ situatie hadden rechtgezet. Met 50 seconden voorsprong op Nils Politt en Connor Swift begon het vijftal aan kop aan het loodzware Bos van Wallers. De favorietengroep volgde op 1.40 minuut aan het begin van het peloton.

Van der Poel en Van Aert waren sterk – foto: Cor Vos

In het Bos van Wallers spatte de koers uit elkaar. Ballerini en Pedersen losten uit de kopgroep en bij de favorieten was Van Aert afwezig. Hij kreeg pech, verloor tijd, moest van fiets wisselen en terugkeren naar de groep der favorieten. Dat had wat werk in de aarde, maar enkele renners van Jumbo-Visma legden de koers lam en zo kon Van Aert terugkeren in het peloton met onder meer Van der Poel en Ganna. Dat was op twee minuten van Mohoric, Devriendt en Pichon.

Elitegroep maakt jacht op kopgroep met Mohoric
Pech voor Küng zorgde voor een andere situatie in het peloton, want zijn ploeg reed op kop in de achtervolging. Het gat met de groep-Mohoric liep op tot 2.30 minuut, maar daar ging snel een deel vanaf. De drie vluchters vielen echter niet stil en dus mochten zij dromen van een rol tot diep in de finale. Op 57 kilometer van het einde gaven Nathan Van Hooydonck en Van Aert er een lap op, waardoor een nieuwe elitegroep ontstond.

Van Aert kreeg Van Baarle, Van der Poel, Küng, Lampaert, Sénéchal, Jasper Stuyven, Taco van der Hoorn, Adrien Petit, Matteo Trentin, Guillaume Van Keirsbulck en Ben Turner mee. Die groep had het tempo goed te pakken, maar toch wist Van Baarle vlak voor de 5-sterren-strook van Mons-en-Pévèle te ontsnappen. Hij anticipeerde en werd na de strook bijgehaald door Van Aert, Van der Poel en Küng, die op Mons-en-Pévèle indruk maakten en de favorietengroep uit elkaar reden.

Toch konden Stuyven, Lampaert, Turner en Petit terugkeren, waardoor we negen achtervolgers (met ook de teruggeslagen Pichon) kregen. Tegenslag was er op 39 kilometer van het einde voor Van Aert, die lek reed en van fiets moest wisselen. Toch wist hij snel terug te keren. Ook vooraan was er een pechgeval, want Mohoric reed lek en daardoor was Tom Devriendt plots de enige leider.

Van Baarle jaagt op Lampaert, Mohoric en Devriendt – foto: Cor Vos

Lampaert, Mohoric en Van Baarle rijden weg
Op 28 kilometer van het einde werd Devriendt gegrepen door Lampaert en Mohoric, die op een stil moment wegreden uit de elitegroep. Van Baarle ging in de tegenaanval en sloot op Cysoing-Bourghelles aan. De vier pakten een voorsprong van 45 seconden op de groep daarachter, waar weinig lijn zat in de achtervolging.

Ruim 20 kilometer voor de meet leek de koers van Van der Poel klaar. Hij reageerde niet op een aanval van Stuyven, Van Aert en Küng en had geen hulp meer om dat gat te dichten. Die drie moesten toen nog wel een gat van een halve minuut dichten op de kopgroep, maar pech en een fietswissel sloegen Stuyven terug.

Van Baarle simpelweg de beste
Op Champhin-en-Pévèle was Van Baarle de beste; hij kwam zeven seconden voor Mohoric en Lampaert van de strook. Küng en Van Aert volgden daar op bijna 40 seconden van Van Baarle.

De Nederlander begon solo aan Carrefour de l’Arbre, de laatste 5-sterren-strook van deze Parijs-Roubaix, maar moest doortrappen om Mohoric en Lampaert achter zich te houden. Dat lukte, want hij wist op indrukwekkende wijze het gat te vergroten tot 20 seconden. Van Aert en Küng volgden na de Gruson-strook op 55 seconden en een heropgeleefde Van der Poel zat daar op 1.20 minuut van Van Baarle.

Van Baarle in de voetsporen van Servais Knaven – foto: Cor Vos

Met een geruststellende voorsprong van een minuut begon Van Baarle aan de strook van Willems-Hem. Lampaert overleefde die strook niet, want hij kwam in aanraking met een toeschouwer en ging hard onderuit. Mohoric kreeg kort daarna aansluiting van Van Aert, Küng en Devriendt, waardoor de strijd om de andere podiumplaatsen compleet open lag.

Van Aert pakt tweede plaats, Küng derde
Voor Van Baarle was de zegetocht toen al bezig. Hij draaide in zijn eentje de wielerbaan van Roubaix op en kon een grote glimlach niet onderdrukken. Na de finish viel hij meteen ploegbaas Dave Brailsford in de armen. De sprint om de tweede plaats werd gewonnen door Van Aert, die met moeite nog voorbij Küng kwam. Devriendt bekroonde een sterke koers met een vierde plaats.

In een achtervolgende groep kwam Mathieu van der Poel niet aan sprinten toe. De moegestreden kopman van Alpecin-Fenix finishte als negende op ruim twee en een halve minuut van Van Baarle.