In de maand december blikt WielerFlits traditioneel terug op het afgelopen wielerseizoen met de reeks Eindejaarslijstjes. Wat waren de hoogte- en dieptepunten van het afgelopen jaar en welke renners verdienen nog een eervolle vermelding voor 2022? Iedere werkdag is er een nieuwe lijst met bijbehorende poll. Vandaag staat centraal: de meest opvallende transfer van 2022.

Dylan Teuns

Bij de ‘opvallendste transfer van 2022’ denken we direct aan renners die deze winter van team wisselen, maar we moeten de tussentijdse transfers natuurlijk niet vergeten. Onder anderen Dylan Teuns maakte begin augustus een overstap: na drieënhalf jaar bij Bahrain Victorious verkaste hij naar Israel-Premier Tech. Terwijl Bahrain Victorious Teuns geen programma aanbood voor de laatste maanden bij de ploeg, kon Israel-Premier Tech Teuns hem goed gebruiken in de strijd tegen degradatie.

Teuns kende een uitstekend voorjaar, waarin hij zegevierde in de Waalse Pijl. Toch had Bahrain Victorious maar weinig interesse om het aflopende contract van de Belg te verlengen en liet het zelfs weten dat zijn seizoen er na de Tour op zou zitten. Teuns, die aanvankelijk wel bij de ploeg wilde blijven, zocht daarom maar andere oorden op. Het werd Israel-Premier Tech, dat behoefte had aan UCI-punten.

Teuns in het tenue van Israel-Premier Tech- foto: Cor Vos

De punten die Teuns reeds behaald had, gingen niet mee naar zijn nieuwe werkgever, maar men hoopte daar dat de puncheur in de laatste maanden van 2022 toch nog het verschil kon maken. Dat lukte niet. Teuns kwam met een vijfde plek in de Tour of Britain en vierde plaats in de Grand Prix de Wallonie niet eens in de top-tien van bestscorende renners van Israel-Premier Tech. Die ploeg, waar Teuns tot tenminste eind 2024 voor uitkomt, degradeerde en is voorlopig een ProTeam.

Richard Carapaz

We zijn hebben Richard Carapaz wel vaker in het roze zien rijden, maar Richard Carapaz in de kleding van EF Education-EasyPost? Dat gaat toch even wennen worden. De Ecuadoriaan maakt na drie jaar bij INEOS Grenadiers de overstap naar de ploeg van Jonathan Vaughters. Terwijl hij binnen de Britse formatie moest wedijveren met andere grote namen, zal hij bij het Amerikaanse team de onbetwiste nummer één voor het rondewerk zijn.

In dat opzicht is de keuze voor EF een logische. Toen de eerste geruchten over de overstap naar buitenkwamen, lag dat nog wel wat anders. Op dat moment was EF Education-EasyPost namelijk nog verwikkeld in de strijd tegen degradatie. Had Carapaz getekend bij een toekomstig ProTeam? Zo ver kwam het niet, want uiteindelijk redde EF het vege lijf. De Giro-winnaar van 2019 heeft dus de zekerheid dat hij de komende jaren – Carapaz heeft een contract tot eind 2025 – op de hoogste podia mag acteren.

Carapaz reed ook deze Giro nog in het roze – foto: Cor Vos

EF Education-EasyPost blijft niettemin een beduidend kleinere ploeg dan INEOS Grenadiers, met een beduidend kleiner budget. Het is dus nog wel de vraag of Carapaz bij zijn nieuwe ploeg de begeleiding kan krijgen die nodig is om zijn allerhoogste niveau te halen. We gaan het vermoedelijk pas zien in juli. Want terwijl Carapaz het afgelopen seizoen de Giro en Vuelta betwistte, heeft Jonathan Vaughters al laten weten dat de komende Tour hem beter ligt. Grote kans dus dat de Ecuadoriaan aan de start staat in San Sebastián.

Rui Costa

Ooit was Intermarché-Wanty-Gobert het lachertje van het peloton, maar inmiddels heeft niemand de gek meer met ze. De laatste jaren waait er een nieuwe, frisse wind en zijn de prestaties sterk verbeterd. Daardoor is de ploeg ook in staat om gevestigde namen aan te trekken. De voornaamste versterkingen voor volgend seizoen zijn: Mike Teunissen, Lilian Calmejane en… Rui Costa.

Hoe past de 36-jarige Portugees in de plannen van IWG? Lag het niet meer voor de hand om bijvoorbeeld een jonge, gemotiveerde Belg te halen? En is de wereldkampioen van 2013 niet een beetje op zijn retour? Performance Manager Aike Visbeek draaide het bij de aankondiging van Costa om. Hij benadrukte juist diens ervaring. “We hebben geleerd dat dat doorslaggevend kan zijn in het behalen van succes. We zijn dan ook blij dat Rui Costa deze belangrijke rol als kapitein zal spelen in de moeilijke wedstrijden en Ardennenklassiekers.”

In de Tour of Oman werd Costa dit jaar nog wel derde – foto: Cor Vos

Ervaring kan Costa inderdaad niet ontzegd worden: hij rijdt al sinds 2007 in het profpeloton. In 2014 kwam hij bij Lampre-Merida, dat vanaf 2017 UAE Emirates ging heten. Na negen jaar bij dit team begint Costa dus aan een ander avontuur en dat is niet enkel om als wegkapitein te dienen, liet Visbeek al doorschemeren. Laatstgenoemde zei dat de nieuwkomer ook “een duidelijke persoonlijke ambitie” heeft. Gezien Costa’s individuele prestaties van de afgelopen jaren is het afwachten of hij ook daadwerkelijk weer kan schitteren.

Sjoerd Bax

UAE Emirates heeft de laatste maanden meerdere opvallende aanwinsten gepresenteerd. De grootste is wellicht Adam Yates, die de voorbije twee jaar voor INEOS Grenadiers reed. Met Jay Vine, de grote revelatie van de Vuelta, is nog een sterke klimmer aangetrokken. De Australiër had nog een contract bij Alpecin-Deceuninck tot eind volgend jaar, maar komt volgend jaar dus uit voor de ploeg uit de Emiraten. Net als Tim Wellens, die tien volle seizoenen een vaste waarde was bij de Belgische Lotto-ploeg. Het zal vreemd zijn om hem volgend jaar plots in een ander tenue te zien.

Je zou Wellens de opvallendste nieuwkomer bij UAE Emirates kunnen noemen, maar er is ook een Nederlander die hiervoor in aanmerking komt: Sjoerd Bax. Het eerste profseizoen van de 26-jarige Nederlander leek lange tijd ook weleens zijn laatste te kunnen worden, want in de eerste maanden van het jaar kwam hij door een hardnekkige knieblessure nauwelijks in actie. Maar in het najaar veranderde alles.

Bax vloerde in Agostoni onder meer Valverde en Nibali – foto: Cor Vos

Eerst werd Bax vierde in de Ronde van Luxemburg, toen versloeg hij tal van wereldtoppers in de Coppa Agostoni en als klap op de vuurpijl pakte hij ook nog een rit in de Tour de Langkawi. Bij die laatste zege was al duidelijk dat de puncheurs in 2023 uit zal komen voor UAE Emirates. Van een carrièrebedreigende knieblessure naar een contract bij de ploeg van Tadej Pogacar. Het kan verkeren!

Tim Merlier

Het afgelopen seizoen steldde Alpecin-Deceuninck een enkele keer zowel Jasper Philipsen als Tim Merlier op. In Gent-Wevelgem werd geen keuze tussen de twee sprinters gemaakt, wat uiteindelijk niet goed uitpakte. Dergelijke dillema’s zullen in 2023 niet meer spelen, want Merlier vertrekt naar Soudal-Quick-Step.

Daar komt de Belgisch kampioen echter wel Fabio Jakobsen tegen. De situatie van Merlier lijkt in dat opzicht dus niet heel veel te veranderen: hij moet het sprintkopmanschap nog steeds delen met een andere rappe man. Wie zal waar gaan rijden? Hier zullen duidelijke keuzes over gemaakt moeten worden, maar het is niet onwaarschijnlijk dat de belangen soms gaan botsen, zoals vorig jaar het geval was met Jakobsen en Cavendish. Al is Merlier waarschijnlijk niet zo gebrand op het rijden van de Ronde van Frankrijk als Cav.

Op het BK stonden Merlier en Philipsen beiden op het podium – foto: Cor Vos

Wat de keuze van Merlier daarnaast kan verklaren, is dat sprinters het bij Quick-Step doorgaans goed doen. Anderzijds zijn de tijden wel wat aan het veranderen. The Wolfpack bevat tegenwoordig immers ene Remco Evenepoel, die op 22-jarige de Vuelta won. Door hem zullen de klassementen in grote rondes alsmaar belangrijk te worden. Vanuit het perspectief van ploegbaas Patrick Lefevere is het dan ook enigszins verrassend dat hij een tweede topsprinter vastlegt tot eind 2024. Had het team niet beter wat meer kunnen investeren in de nog enigszins magere klimmerskern rond Evenepoel?

Lorena Wiebes

De opvallendste transfer in het vrouwenwielrennen is ongetwijfeld die van Lorena Wiebes. De sprintster had nog een doorlopend contract bij Team DSM, maar zoekt toch andere oorden op. Ze verkast naar SD Worx, dat haar een aanbieding deed dat ze niet kon afslaan. “Ik had in principe graag bij mijn huidige team willen blijven, maar kreeg van Team SD Worx een aanbieding die veel mogelijkheden biedt”, zei ze begin augustus.

Wiebes lag nog tot eind 2024 vast bij Team DSM, maar de snelste sprintster van de wereld had een clausule in haar contract. Daardoor mocht ze vertrekken bij financieel heel aantrekkelijke aanbiedingen van andere teams uit de Women’s WorldTour. SD Worx heeft een dergelijke aanbieding gedaan aan Wiebes, die nu de best verdienende renster van het vrouwenpeloton wordt.

Wiebes won kort nadat het nieuws lekte de eerste etappe van de Tour de France Femmes – foto: Cor Vos

Het is overigens niet voor het eerst dat Wiebes vroegtijdig een ploeg verlaat. Aan het einde van het seizoen 2019 kwam ze overhoop te liggen met het teammanagement van Parkhotel Valkenburg, haar toenmalige ploeg. Naar verluidt toonden meerdere topteams uit de Women’s World Tour interesse, maar haar ploeg hield een vertrek tegen vanwege een doorlopend contract. Uiteindelijk werd er een oplossing gevonden en bleef Wiebes tot 1 juni 2020 bij Parkhotel Valkenburg. Daarna ging ze verder bij Team DSM.

Stem hier op jouw favoriet!