Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Ex-prof levenslang geschorst wegens toedienen doping bij minderjarige zoon
Ex-profwielrenner Teo Muis mag de rest van zijn leven op geen enkele wijze betrokken zijn bij wedstrijden of trainingen. De tuchtcommissie van het Instituut Sportrechtspraak (ISR) heeft de 50-jarige Muis geschorst vanwege het verstrekken en toedienen van Nandrolon aan zijn toenmalige minderjarige zoon.
In Nederland zijn die schorsingen vooral voor renners die hun handen niet thuis kunnen houden of een dopingcontrole hebben gemist. In november 2015 was daar het bericht over een junior die geschorst werd. Deze zin was dan ook alle informatie die er op de site van de KNWU te vinden was. Op social media en de verschillende wielerfora werden al snel talloze geruchten verspreid. Van het gebruik van amfetamine en nandrolon tot het missen van een dopingcontrole.
De betrokkene zelf kwam ook met een verhaal. In de plaatselijke krant liet de toen 17-jarige Jesse Muis optekenen dat het ging om een gemiste dopingcontrole. De storm waaide over maar de schorsing bleef staan.
Levenslang geschorst
Dinsdag stond er opnieuw een bericht op de site van de KNWU. Ditmaal ging het niet om J. Muis maar om T. Muis. Ook hier weer minimale informatie over de reden van schorsing. De schorsing zelf loog er niet om. “De heer is door een uitspraak van het Instituut Sport Rechtspraak met onmiddellijke ingang levenslang geschorst en mag derhalve op geen enkele wijze betrokken zijn en of deelnemen aan wedstrijden of trainingen.”
De werkelijke reden van de schorsing staat in de aanklacht van de KNWU: “Betrokkene heeft in november/december 2014, althans op enig moment voorafgaande aan een dopingcontrole die plaats vond op 2015 te (België) in zijn functie van begeleider/coach Nandrolon toegediend aan zijn destijds minderjarige zoon, die ook lid is van de KNWU. Nandrolon komt voor op de Dopinglijst van de KNWU en is verboden binnen en buiten wedstrijdverband. Toediening van een dergelijke verboden stof aan een lid vormt een overtreding van artikel 10 van het Dopingreglement.”
Teo Muis werd begin jaren ’90 als 21-jarige renner prof bij het Spaanse Orbea. Al snel reed hij alle grote klassiekers en maakte hij kennis met de harde wereld van het profwielrennen. In een interview met Jan Volwerk sprak hij over het grootste item: “Doping? Ik niet. Het is me wel aangeboden. Door ploeggenoten. Maar ik ben er nooit op ingegaan. Ik was veel te bang dat ik gepakt werd en ik wilde ook écht niet. Verder wil ik er niets over kwijt. Er is de laatste tijd al te veel over geroepen.” Het interview gaf hij nadat hij de afgelopen jaren de liefde voor de wielersport weer gevonden had. Samen met zijn zoon Jesse reisde hij stad en land af om te strijden in de rondjes om de kerk.
Doping
De familie Muis probeerde alles om de dopingschorsing van Jesse op te heffen. Via verschillende advocaten werd de uitspraak aangevochten en werd het missen van een dopingcontrole de inzet. Afgelopen maand kwam er een uitspraak van de tuchtcommissie in de zaak van de familie Muis. De schorsing van Jesse Muis wordt ingekort van vier naar twee jaar, maar niet vanwege het missen van de doping controle.
Jesse Muis is wel degelijk betrapt op het gebruik van Nandrolon, maar het staat niet vast of hij daarvan op de hoogte was. “De betrokkene (vader, red.) heeft in zijn verweerschrift erkend dat hij de aangetroffen verboden stoffen aan zijn destijds minderjarige zoon heeft toegediend onder het voorwendsel dat het vitamines betrof. Hij zegt zich te realiseren dat hij een fout heeft begaan en verklaart bereid te zijn de door de KNWU gevraagde straf van levenslange uitsluiting te aanvaarden”, is te lezen in de uitspraak.
“Geen commentaar”
In zijn verweerschrift probeerde Muis senior ook de publicatie van de uitspraak tegen te houden. Publicatie zou “een verzwaring van de straf betekenen, met name voor zijn zoon, met ingrijpende en onwenselijke gevolgen voor de verhoudingen binnen het gezin.” Volgens de tuchtcommissie biedt het Dopingreglement noch de World Anti-Doping Code van het WADA enige ruimte om publicatie te verbieden “dan wel hier voorwaarden aan te verbinden”.
Muis heeft zijn verhaal bij de rechter gedaan en wil verder geen commentaar geven.
Een levenslange schorsing voor het toedienen van doping aan je minderjarige zoon. Is dat niet gewoon kindermishandeling? #doping #nederland pic.twitter.com/xx6BxsNZdM
— Daan van den Berg (@daanvandenberg) 4 november 2016
@ Wannes ... Ik kijk nergens meer van op.
Ik heb overigens veel tegen Teo gereden bij de nieuwelingen en junioren, begin jaren '80. Hij kon echt wel een stukje fietsen en won regelmatig, meestal na een solo. Dat hij de afgelopen jaren schijnbaar iedereen bij de BWF het snot voor ogen rijdt, zoals uit de reacties van Nultra en RubenAV volgt, verbaast me dan ook niet echt en dat zou ik niet direct met doping in verband willen brengen.
Om dit 'kindermishandeling' te noemen gaat sowieso nogal ver, dit is nog wat anders dan een spuit EPO toedienen... voor zover die vader er al iets mee te maken heeft.
De zoon is waarschijnlijk van jongs af aan al vergiftiging met ideeën. Vast niet alleen op fiets gebied.
De zoon zal zijn hele fiets leven hier aan gekoppeld worden, en zich later als hij ouder is, zich nog wel eens achter de oren krabben, als het fysiek niet zo lekker gaat.
Wat een trieste geschiedenis en dat omdat ze iets willen laten zien waar geen mens zich druk om zal maken.
De KNWU had naast een schorsing ook wel de politie danwel kinderbescherming mogen bellen.
In ieder geval ga ik 'm in de amateurkoersen niet missen.