Interview Fem van Empel kroonde zich zaterdagmiddag soeverein tot wereldkampioen veldrijden bij de elite vrouwen. Slechts enkele minuten kregen we spanning te zien, want de Nederlandse besloot om er snel vandoor te gaan. “Op die manier kon ik gewoon mijn eigen wedstrijd rijden”, vertelde ze achteraf aan de verzamelde pers.

Fem, hoe groot is de opluchting?
“Opluchting is er niet echt, maar ik ben wel echt superblij. Waarom geen opluchting? Ja, ik weet het niet. Ik had er gewoon heel veel vertrouwen in. Het is niet per se dat er nu een last van mijn schouders valt. Het is eerder een kers op de taart van afgelopen seizoen.”

Iedereen verwachtte natuurlijk dat je hier makkelijk zou gaan winnen.
“Ja, maar het moet toch nog altijd gebeuren. Ik was wel redelijk zeker, maar alsnog moet de wedstrijd gereden worden. Je moet vrij van pech blijven en alle andere zaken.”

Bij het juichen leek het alsof je toch even uitbundig was.
“Ik had laatst op training een beetje nagedacht wat ik zou doen. Het was eigenlijk een grote vuurbal die ik vandaag hier in Tábor wilde droppen.”

Op tv zag het er allemaal heel gemakkelijk uit vandaag. Was dat effectief zo?
“Nee, helemaal niet. Ik had op voorhand het plan gemaakt om mijn eigen wedstrijd te rijden. Meteen vanaf het begin. Ik kwam goed over die twee klimmen en dan heb ik het verschil snel gemaakt. Dat heb ik gedaan om mijn eigen koers te kunnen rijden.”

Hoe belangrijk was je startpositie voor dat plan?
“Heel belangrijk. Door een goede start kon ik goed in de gaten houden welke renners er zouden volgen. Daarnaast wilde ik ook veilig over die eerste brug geraken.”

Was je verbaasd dat je zo snel een gat had geslagen?
“Een beetje. Ik had er alleszins wel op gehoopt (lacht).”

Hoe zwaar was het parcours? Het was zeker niet de snelle weidecross die er voorspeld werd.
“Het veranderde hier eigenlijk dag bij dag. Ik heb hier donderdag een rondje verkend en toen lag het eigenlijk wel redelijk snel. Door de regenval en de koude temperaturen veranderde dat toch nog. Vandaag lag het er heel modderig bij. Zo zie je maar hoe snel zo’n parcours kan veranderen. Dat was wel in mijn voordeel. Hoe zwaarder, hoe beter.”

Je leek voor en tijdens de koers zeer geconcentreerd. Was dat ook zo? Of voelde je de spanning ook?
“Een beetje spanning kan ik wel gebruiken, maar eigenlijk was ik best ontspannen voor de start. Ik heb mijn ding gedaan. Het is natuurlijk geen normale wedstrijd, maar zo probeer ik het wel te benaderen. Dat helpt.”

“Misschien zijn de mensen in mijn entourage, mijn moeder bijvoorbeeld, nerveuzer. Dat is ze altijd. Maar het was fijn om met mijn familie hier te zijn en hen na de aankomst te zien. Dat betekent veel voor mij.”

Hoe ga je dit vieren?
“De familie is dus hier, dus dat gaan we samen vieren. We gaan er zeker eentje op drinken.”

Wat volgt er nu nog voor jou?
“Ik ga nu alleen nog de X2O Trofee in Lille rijden en dan zit mijn veldritseizoen er definitief op. Vervolgens ga ik op vakantie om even te ontspannen. Daarna gaat de focus naar het wegseizoen, wat misschien zelfs belangrijker is. Ik zal zeker aan de start staan van Gent-Wevelgem en de Ronde van Vlaanderen. Het zou mooi zijn om daar al in de finales te geraken. Ik heb nog veel te ontdekken op de weg, zeker in eendagskoersen.”

• 

  3 feb

  Lees ook Van Empel na klassedemonstratie op WK: "Hele seizoen stond in het teken van deze wedstrijd"

  3 feb