foto: Sirotti

Er is een tijd van komen, maar ook van gaan. Dit jaar zijn een hoop renners gestopt met koersen. WielerFlits bundelt in de serie ‘Fiets aan de wilgen’ de renners voor wie 2014 hun laatste seizoen in het profpeloton was. Vandaag aandacht voor sprinter Allan Davis.

Allan Davis
Vader en moeder Davis schonken in het Australische Ipswich (Queensland) hun jongste zoon het levenslicht. Grote broer Scott (die ook wielrenner zou worden) kreeg daar op 27 juli 1980 een klein maatje bij: Allan Howard was zijn naam. De jongste Davis-telg begon op zijn tiende levensjaar met wielrennen. In tegenstelling tot vele andere Australiërs liggen zijn roots niet op de baan, maar ‘gewoon’ op de weg. Allan bleek talent te hebben en werd in 1999 uitgeroepen tot beste junior wegrenner van Australië. Na een goed wereldkampioenschap in Plouay (zevende) een jaar later, nam Patrick Lefevere hem op in de selectie van Mapei-Quick Step-Latexco.

In 2003 maakte hij de overstap naar ONCE-Eroski van Manolo Saiz, waar hij in zijn eerste wedstrijd in het gele tenue op een haar na het Australisch kampioenschap op de weg won. Stuart O’Grady was hem daar te snel af. Niet veel later was het wel raak: in februari 2003 schreef hij de Trofeo Mallorca op zijn palmares. Na nog een aantal overwinningen mocht Davis een jaar later – ONCE-Eroski heette inmiddels Liberty Seguros – op 24-jarige leeftijd al opdraven in de Tour de France. Hij reed ‘La Grande Boucle’ uit en eindigde als vijfde in het door Thor Hushovd gewonnen puntenklassement. Later in het seizoen reed hij een sterk najaar met ereplaatsen in Milaan-Turijn (zesde), Parijs-Tours (vierde) en het WK in Verona (vijfde). In de Giro del Piemonte bleef hij Alberto Ongarato en Francesco Chicchi voor en boekte hij een van de grootste zeges uit zijn carrière.

Operación Puerto
Na een succesvol 2005 en een goed begin van 2006, sijpelt tijdens de Giro d’Italia voor de eerste keer Operación Puerto door. Hoewel alle betrokkenen in eerste instantie ontkennen, barst aan de vooravond van de Tour de bom: topfavorieten Jan Ullrich en Ivan Basso worden, evenals een aantal andere bekende renners, een Tourstart ontzegd. Ondanks dat ploegleider Manolo Saiz in een eerder stadium Astana-Würth al had verlaten om de deelname van Aleksandr Vinokourov niet in gevaar te brengen, kon ook de Kazachse formatie nog voor het Grand Départ naar huis. Allan Davis’ naam – die zijn derde opeenvolgende Tour zou gaan rijden – werd ook genoemd, maar het Australian Sports Anti-Doping Authority sprak hem later vrij wegens gebrek aan bewijs.

Davis stapte mede door alle perikelen in 2007 over naar de Discovery Channel-ploeg van Johan Bruyneel. Voor dat team stond hij in de lente op het podium van Milaan-San Remo. In La Primavera werd hij tweede, achter Rabobank-renner Oscar Freire, maar voor Tom Boonen. Toen de Amerikaanse ploeg er aan het einde van het jaar mee ophield – Davis won in de zomer nog wel vijf ritten in de Tour of Qinghai Lake – moest hij op zoek naar een nieuwe werkgever. Die kwam er in eerste instantie niet. Pas na een ritzege en een tweede plek in de ProTour-wedstrijd Tour Down Under (die hij voor de Australische selectie betwiste) deed het kleine Mitsubishi-Jartazi hem een aanbieding. Bij gebrek aan beter ondertekende hij op 20 maart dit contract.

Hereniging met Lefevere, Astana
Na nog geen vijf en halve maand biedt zijn ‘ontdekker’ Lefevere uitkomst en maakt hij het seizoen af bij Quick Step-Innergetic. Davis behaalt een zesde plaats in de ProTour-wedstrijd GP Ouest de France op het voor hem bekende WK-parcours uit 2000. Na het tekenen van zijn contract volgde er nog een derde plaats – na landgenoten Robbie McEwen en Mark Renshaw – in de Vattenfall Cyclassics en het puntenklassement, drie ritzeges en een vierde stek in de Ronde van Polen. Beide wedstrijden behoorden tot de ProTour.

Na een fantastisch begin van 2009 – drie ritzeges, het puntenklassement en de eindzege in de Tour Down Under – reed hij opnieuw een mooie klassering in Milaan-San Remo: vierde. Na een aantal ereplaatsen in de sprints van de Giro d’Italia kwam de klad er echter in. Hij kon daardoor niet op contractverlenging rekenen en maakte de overstap naar Astana, waar hij voor het eerst in zijn professionele loopbaan samen ging koersen met zijn één jaar en drie maanden oudere broer Scott. Een mager jaar volgde voor de Australiër, maar dat maakte hij in het najaar meer dan goed. Op 3 oktober van dat jaar werd hij heel verrassend derde op het WK in eigen land, waar hij in de straten van Geelong Thor Hushovd en Matti Breschel voor zich moest dulden. Precies een week later volgde zijn grootste triomf uit zijn carrière: goud tijdens de wegrace van de Commonwealth Games in het Indiaase Delhi, een wedstrijd tussen de 53 landen die deel uit maken van het Gemenebest van Naties die eens in de vier jaar plaats heeft.

Nadagen
Het jaar 2011 bleek opnieuw een seizoen waarin het Davis niet voor de wind ging. Zonder aansprekende resultaten vertrok hij bij Astana, om te tekenen bij het nieuwe Australische team Orica-GreenEDGE. Zijn laatste wapenfeit tekent hij dan ook op in het shirt van de Australische formatie, door het winnen van het criteriumklassement Jayco Bay Cycling Classic voorafgaand aan de Tour Down Under. Er volgende een redelijk goed seizoen, met een reeks mooie ereplaatsen. Op het WK in Valkenburg werd hij nog knap zesde, maar het daaropvolgende wielerjaar stond er voornamelijk DNF achter zijn naam. Hij reed in het shirt van Orica-GreenEDGE zijn laatste wedstrijd in augustus vorig jaar, waarna zijn contract niet verlengd werd. Hoe wel Davis aangaf nog graag een paar jaar te willen koersen, moest hij na het Australisch kampioenschap (januari) constateren dat zijn profcarrière er zonder nieuwe ploeg op zat.

Naam: Allan Howard Davis
Geboortedatum: 27 juli 1980 (34)
Geboorteplaats: Ipswich (Queensland)
Nationaliteit: Australisch
Website: Geen
Twitter: @allandavis27

Ploegen
2001: Mapei-Quick Step-Latexco
2002: Mapei-Quick Step-Latexco
2003: O.N.C.E.-Eroski
2004: Liberty Seguros
2005: Liberty Seguros-Würth
2006: Astana-Würth
2007: Discovery Channel
2008: Mitsubishi-Jartazi (vanaf 20/03)
2008: Quick Step-Innergetic (vanaf 01/09)
2009: Quick Step-Innergetic
2010: Astana
2011: Astana
2012: Orica-GreenEDGE
2013: Orica-GreenEDGE
2014: Elite zonder contract

Aantal overwinningen: 32
Belangrijkste resultaten:
Commonwealth Games 2010
Wereldkampioenschap op de weg 2010
2e Milaan-San Remo 2007
Eindzege Tour Down Under 2009; 6 ritzeges in gehele carrière
Puntenklassement Tour de Pologne (2004, 2008 en 2010); 2 ritzeges in gehele carrière

Grote rondes: 7
Giro d’Italia (2009: 119)
Tour de France (2004: 98, 2005:84 )
Vuelta a España (2007:DNF, 2009: DNF, 2010:76e, 2012: 167e)

Lees ook
Overzicht: Fiets aan de wilgen 2014