Gelost in de waaiers, maar Olav Kooij sprint sneller dan Pluimers en Van der Poel in Tirreno-Adriatico
Olav Kooij heeft de vierde etappe in Tirreno-Adriatico gewonnen. De sprinter van Visma | Lease a Bike was de snelste van een beperkt peloton voor onder andere zijn landgenoten Rick Pluimers en Mathieu van der Poel, nadat regen en waaiers voor een interessante etappe zorgden.
Ook bij de start van de vierde etappe mochten de regenjackjes niet ontbreken. In een koud en regenachtig Norcia trokken de renners zich rond de klok van 11 uur op gang voor een etappe die niet te onderschatten was. Niet dat het zo’n heuvelachtige rit betrof.
Je zou deze rit kunnen bestempelen als een etappe in twee delen. In deel één stonden er met de Forca della Civita (14,3 km aan 4,1%) en de Valico la Crocetta (12,4 km aan 5,7%) twee serieuze beklimmingen op het menu, waarmee het profiel deed denken aan een halve bergrit. Alleen, daarna was het nog 85 kilometer tot de finish, waarvan een groot deel in dalende lijn. En dus werd er toch naar de snelle mannen gekeken.
Na de dagelijkse poging van groene trui Manuele Tarozzi (VF Group-Bardiani CSF-Faizanè), kregen we in het eerste uur nog verschillende interessante aanvalspogingen. Onder andere Rui Costa (EF Education-EasyPost), Damien Howson (Q36.5), Rui Oliveira (UAE Emirates-XRG) en Casper Pedersen (Soudal Quick-Step) roerden zich, maar toch duurde het meer dan een uur voor er een echte vlucht tot stand kwam.

Waaiers in Tirreno-Adriatico – foto: Cor Vos
De vijf gelukkigen van de dag waren Jonas Rutsch (Intermarché-Wanty), Jorge Arcas (Movistar), Mirco Maestri (Polti VisitMalta), William Blume Levy (Uno-X Mobility) en de Nederlander Gijs Leemrzeize (Picnic PostNL), die voor het eerst een beetje ruimte kregen. Rutsch was met een kleine twee minuten achterstand de best geplaatste renner in het algemeen klassement, waardoor het INEOS Grendiers van leider Filippo Ganna behoorlijk wat ruimte aan hen konden geven.
Toch was het opvallend UAE Emirates-XRG dat de controle op zich nam op de tweede beklimming. Zo ging bijvoorbeeld Jonathan Milan (Lidl-Trek), wellicht de snelste man van het pak, al heel vroeg overboord, misschien door de naweeën van zijn valpartij een dag eerder. Ook Dylan Groenewegen (Jayco AlUla) moest op die eerste klim al passen. De twee zouden de hele dag niet meer in het stuk voorkomen.
Op de vlakke wegen bij de bevoorrading vond INEOS Grenadiers het bij lange nog niet snel genoeg gaan. De troepen van Filippo Ganna maakten gebruik van de zijwind om het peloton in enkele groepen te doen breken.
Na een tijdje smolten de eerste twee waaiers weer samen, waardoor een peloton van een vijftigtal renners op zoek ging naar de koplopers. Maar enkele belangrijke pionnen hadden de slag wel gemist: denk maar aan sprinters Olav Kooij (Visma | Lease a Bike) en Paul Magnier (Soudal Quick-Step) en de nummer vier in het klassement, Derek Gee (Israel-Premier Tech).
Alsof dat niet genoeg was, deed het goed vertegenwoordigde INEOS Grenadiers op veertig kilometer van de streep een poging om het peloton nóg wat kleiner te maken. In een mini-waaier gingen Ganna en ploegmaat Laurens De Plus samen met het UAE Emirates-XRG-drietal Juan Ayuso, Isaac Del Toro en Felix Großschartner en Groupama-FDJ-Fransman Quentin Pacher op pad, maar hoe mooi het er ook uitzag, Bahrain Victorious riep hen snel weer tot de orde.
⚡ WE. HAVE. ECHELONS. #TirrenoAdriatico @CA_Ita pic.twitter.com/kINUyvuRbU
— Tirreno Adriatico (@TirrenAdriatico) March 13, 2025
Daarop viel het nooit stil in het peloton, maar ook niet voorin. Hoewel Jonas Rutsch intussen letterlijk uit de kopgroep was weggevallen, bleven de leiders hun kleine voorsprong met hun leven verdedigen. INEOS Grenadiers vertikte het dan weer om het peloton te laten uitrusten, maar desondanks kon de Britse formatie niet verhinderen dat vlak voor de laatste ronde van zo’n vijftien kilometer de groep met Kooij, Magnier en Gee – en ook de lekgereden Mikel Landa (Soudal Quick-Step) – alsnog terug kwam aansluiten.
Een redelijk uitgebreid peloton ging zo de finale in. Arcas, Maestri, Levy en Leemreize spartelden nog altijd tegen, maar dan lag er op vijf kilometer van de streep nog een ultrakorte, maar steile klim te wachten. Daar zag niemand minder dan Mathieu van der Poel (Alpecin-Deceuninck) zijn moment gekomen om zijn benen te testen.

De vluchters spartelden lang tegen – foto: Cor Vos
De ex-wereldkampioen reageerde op een poging van Ben Healy (EF Education-EasyPost). Van der Poel pakte daarop zelf uit met een explosieve aanval, maar Ganna brak niet en bracht op zijn tempo de rest terug naar Van der Poel.
De vluchters waren op dat moment nog altijd niet teruggepakt. In het peloton viel het zelfs terug wat stil, maar dat was buiten – opnieuw – Healy gerekend. In één ruk sprong hij naar de overgebleven vluchters Maestri en Levy, de enige twee vroege aanvallers die het laatste klimmetje hadden overleefd. Daarachter waren de knechten bijna opgesoupeerd, waardoor de drie bijna samen naar de finish konden rijden.
Toch gingen we alsnog sprinten, omdat Soudal Quick-Step Paul Magnier in een ideale positie naar de aankomst bracht. Magnier voelde echter de benen en moest snel weer gaan zitten, de Fransman zag eerst Mathieu van der Poel maar aan de buitenkant ook Olav Kooij nog langs zich komen. Na een hele dag in de achtergrond te hebben gereden, kwam de Nederlandse topsprinter zo net op het juiste moment in de wind.
🧡 𝐎𝐫𝐚𝐧𝐣𝐞 𝐌𝐚𝐬𝐭𝐞𝐫𝐜𝐥𝐚𝐬𝐬#TirrenoAdriatico @CA_Ita pic.twitter.com/cY2BwVg5Br
— Tirreno Adriatico (@TirrenAdriatico) March 13, 2025

Om te reageren moet je ingelogd zijn.