Gerd de Keijzer is, naast ploeggenoot Rik van IJzendoorn en Dennis van Winden van de Israël Cycling Academy, een van de drie Nederlanders die de komende week aan het werk is in de Tour of Utah. Deze rittenkoers is een van de hoofddoelen van het jaar voor zijn sponsor Novo Nordisk en De Keijzer ging zelfs speciaal twee weken op hoogtestage. “Voor een Amerikaanse ploeg als de onze is dit natuurlijk een heel belangrijke week”, vertelt de 23-jarige De Keijzer aan WielerFlits.

Volwaardige concurrent
De Keijzer geldt als de snelle man van Novo Nordisk, een team dat uitsluitend diabetici in de selectie opneemt. “Voor de buitenwereld is dat natuurlijk opvallend, maar voor mij is dat geen extra nadeel of zo. Ik heb al diabetes sinds mijn negende, dat is al zo lang dat het een dagelijkse bezigheid is geworden. Ik weet gewoon niet beter meer. Je moet natuurlijk, zoals elke andere prof, op je voeding letten, maar ook de koolhydraten tellen en daartegenover de hoeveelheid insuline berekenen. Oké, dat is wat extra rekenwerk, maar zeker binnen deze ploeg is voldoende expertise aanwezig om ons daarbij te helpen.”

Op zich is de ploeg dus een buitenbeentje in het peloton, maar wel een dat intussen door iedereen is aanvaard. “In het begin was dat soms moeilijk, maar na vijf jaar in het profpeloton hebben we ons toch al bewezen. Ik heb gehoord dat er dit voorjaar, vooral in België, weleens werd neergekeken op kleinere ploegen en dat die jongens het zwaar te verduren krijgen, maar zelf ervaar ik niets anders dan respect. We zijn uiteindelijk toch ook zoals elke andere renner. Collega’s moeten ons niet zien als ‘die jongens met diabetes’, maar als volwaardige concurrenten. Zo hoort het en dat is wel het doel van onze ploeg.”

Je moet natuurlijk op je voeding letten, maar ook de koolhydraten tellen en daartegenover de hoeveelheid insuline berekenen.

Voor De Keijzer zelf, die een moeilijk eerste jaar als prof kende, gaat alles ook steeds beter. Onze jonge landgenoot is bezig aan zijn derde jaar als prof en voelt zichzelf nog steeds sterker worden. “Ik kwam natuurlijk van de opleidingsploeg van Novo Nordisk en het meeste wat we daar doen is criteriums rijden. Dat gaat dan over een uurtje of twee koers en dan houdt het wel op. De echte duur en hardheid van de profkoersen mis je. Het is zwaar aanpassen qua trainingskilometers en in de koersen zelf kom je aan het einde daarom soms te kort. Maar dat is van de baan nu, ik heb er geen probleem meer mee.”

Hoogtestage voor Utah
Met de Tour of Utah staat komende week een van de belangrijkste wedstrijden van het seizoen voor de Amerikaanse formatie op het programma. En dus ging De Keijzer met zijn ploegmaats op hoogtestage naar Park City. “In de eerste plaats om te acclimatiseren aan de hoogte natuurlijk”, legt hij uit. “Voor mij is dat heel belangrijk. Ik heb telkens zeker een week acclimatisatie nodig voordat ik fatsoenlijk kan gaan trainen, en dan is deze regio ideaal. In Spanje, waar ik woon, heb je maximaal 40, 45 minuten klimmen en dan houdt het op. Hier loopt dat soms op tot bijna anderhalf uur: best een groot verschil.”

Dat merkte De Keijzer ook vorig jaar, toen hij de Tour of Utah voor een eerste keer tot een goed einde bracht. “Nog altijd een van mijn hoogtepunten als prof”, aldus de man uit Hoogeveen. “Dit geldt als de zwaarste rittenkoers van Amerika. Als je die kan uitrijden, zonder de hele tijd achteraan te bengelen, dan mag je volgens mij best trots zijn. Ik heb er goed mijn werk kunnen doen voor de ploeg, wat dan een top 10-plaats voor onze kopman Javier Megias opleverde in de vijfde etappe. Voor een man van de vlakte als ik is het niet het ideale terrein, maar ik heb bewezen dat ik mij zeker staande kan houden.”

Kopman Javier Megias is diegene die me heeft kunnen motiveren toen ik het moeilijk had om er toch nog door te komen vorig jaar.

Megias is momenteel aan het werk in de Ronde van Polen. De Spaanse kopman, die in het verleden op het hoogste niveau uitkwam voor Saunier Duval en Fuji-Servetto, is bovendien al 33 jaar en dus is opvolging noodzakelijk. “Je kan er niet omheen dat hij heel belangrijk is voor de ploeg, en voor mij in het bijzonder. Hij is diegene die me heeft kunnen motiveren toen ik het moeilijk had om er toch nog door te komen vorig jaar. Maar goed, dat kan inderdaad niet blijven duren. Gelukkig hebben we met David Lozano een goeie klimmer en met Charles Planet een puncher. Dat zijn de opkomende mannen.”

Eigen kans in sprints
En waarom de pas 23-jarige De Keijzer niet zelf? In de Tour of Utah mag hij in ieder geval zijn kans gaan. “Op papier is de eerste etappe iets makkelijker dan de rest. Daar hoop ik mij te mengen in de sprint. Als die er al komt natuurlijk, want op vijftig kilometer van de streep is er nog een redelijk lange, steile klim. Het is kijken of we die goed overkomen. Daarnaast is het zaak om ons zo veel mogelijk in de kijker te rijden, door mee te schuiven met een ontsnapping. Naamsbekendheid is heel belangrijk, zeker hier in de Tour of Utah. Het zou de toekomst van onze ploeg, die nu nog onzeker is, geen windeieren leggen.”