Spektakel in de twaalfde etappe van de Giro d’Italia! De ritzege is gegaan naar Cesare Benedetti. De Italiaan van BORA-hansgrohe spurtte in de straten van Pinerolo naar zijn eerste profzege. Jan Polanc wist dan weer de roze trui te veroveren. De favorieten lieten zich onderweg ook voor een eerste keer zien in deze Giro.

Eindelijk zijn ze daar, de bergen! In de eerste anderhalve week van deze Giro d’Italia waren het vooral de sprinters die aan zet waren, maar vandaag koerste het peloton van Cuneo naar Pinerolo. Mensen met enige topografische kennis, weten dan dat de Alpen lonken. De renners reden in de twaalfde etappe overigens nog niet over de hoogste bergtoppen, maar het was in de finale wel klimmen geblazen met de steile Montoso.

Exact zeventig jaar geleden wist de legendarische Fausto Coppi een fameuze solo uit zijn benen schudden tussen Cuneo en Pinerolo. Een groot deel van het peloton hoopte ongetwijfeld in de voetsporen te treden van de Italiaanse kampioen, al leek een dergelijke solozege wat te hoog gegrepen. Alhoewel: Thomas De Gendt mag je nooit onderschatten. De aanvalslustige Belg was de afgelopen dagen vooral in de weer voor sprinter Caleb Ewan, maar zag vandaag zijn moment gekomen.

De koplopers werken goed samen – foto: Cor Vos

Aanvallers ruiken hun kans 
Het startschot had nog nauwelijks geklonken, of De Gendt ging al in de aanval. De renner van Lotto Soudal kreeg het gezelschap van Eddie Dunbar, maar dit tweetal werd al snel bijgehaald door een grote achtervolgende groep. En het peloton? Mitchelton-Scott en Jumbo-Visma – de ploegen van Simon Yates en Primož Roglič – vonden het welletjes, waardoor we organisatie al snel de namen kon achterhalen van de kopgroep.

Alle namen op een rijtje: Manuele Boaro, Dario Cataldo, Luca Covili, Manuel Senni, Cesare Bennedetti, Josef Cerny, Tobias Ludvigsson, Connor Dunne, De Gendt, Roger Kluge, Enrico Gasparotto, Dunbar, Christian Knees, Louis Vervaeke, Gianluca Brambilla, Jan Polanc, Jasha Sütterlin, Matteo Montaguti, Francesco Gavazzi, Danilo Wyss, Jenthe Biermans, Jan Bakelants, Marco Haller, Sean Bennett en Damiano Caruso.

Monstervlucht pakt monstervoorsprong 
Deze 25 koplopers werkten in de daaropvolgende kilometers voorbeeldig samen. De klassementsploegen zagen het allemaal graag gebeuren, waardoor de voorsprong alsmaar opliep. De monstervlucht kreeg zelfs een kwartier voorsprong, waardoor Polanc (23e op 5:24 van zijn ploeggenoot Valerio Conti) mocht dromen van de roze trui. We kregen dan ook een strijd op twee fronten.

UAE Emirates op kop van het peloton – foto: Cor Vos

De koplopers begonnen op 66 kilometer van de streep aan de bijzonder steile Via Principi d’Acaja (500 meter aan 13,2%), een met klinkers bezaaid klimmetje dat ook nog zou opdoemen in volle finale. Maar eerst namen de avonturiers een omweg richting de Montoso (8,8 km aan 9,5%), de eerste échte beklimming van deze Giro. De koplopers hadden een geruststellende voorsprong, maar toch ging het nog niet hard genoeg voor Bennett en Haller.

Spektakel op de Montoso, Brambilla nieuwe bergkoning 
De twee rappe mannen moesten wel anticiperen, gezien de lastigheidsgraad van de naderende Montoso. De nervositeit steeg, ook in het peloton. Mitchelton-Scott en Jumbo-Visma wilden Polanc – als goede klimmer – namelijk niet teveel ruimte geven. Het verschil werd dan ook teruggebracht tot goed dertien minuten op Bennett en Haller, die als eerste begonnen aan de Montoso. De 24 achtervolgers zaten echter niet ver.

Het duurde een tijdje voordat de twee ‘sprinters’ werden ingerekend, aangezien de achtervolgers vooral naar elkaar keken. Op de steilste stroken begonnen de klimmers plots te versnellen. Brambilla, Capecchi, Dunbar, Caruso en virtuele leider Polanc wisten de twee koplopers bij te halen én achter te laten. En wat met De Gendt? Die kon niet volgen, net als zijn landgenoten Bakelants en Vervaeke. Het was Brambilla die als eerste de top van de Montoso wist te ronden, gevolgd door Capecchi, Dunbar, Caruso en Polanc.

foto: Cor Vos

López en Landa vinden elkaar 
De vijf koplopers begonnen al aan de afdaling van de Montoso, maar de favorieten waren nog volop aan het klimmen. En we kregen voor het eerst spektakel tussen de klassementsrenners, aangezien Miguel Ángel López en Mikel Landa versnelden! De twee klimmers wisten op souplesse weg te rijden, terwijl Primož Roglič, Vincenzo Nibali en Simon Yates bleven zitten. Hierdoor wisten López en Landa alsmaar verder uit te lopen.

Maar langzaam ging het zeker niet in de achtervolgende groep, die bestond uit goed vijftien renners. Bob Jungels, Davide Formolo, Sam Oomen, roze trui Conti… Stuk voor stuk goede klimmers die het tempo niet konden volgen. Ze kwamen ook niet meer terug, aangezien Rafal Majka en Nibali vlak voor de top demarreerden. Toch wisten de overige favorieten weer aan te sluiten, waardoor we met een elitegroepje de top bereikten.

Favorieten moeten aan de bak 
Maar López en Landa, die reden nog altijd voor de overige klassementsrenners uit. Ze kregen in de afdaling zelfs steun van hun ploegmaten Boaro en Sütterlin, die zich tactisch hadden laten uitzakken. Hierdoor moesten de negen achtervolgers – Roglič, Yates, Esteban Chaves, Nibali, Majka, Pavel Sivakov, Carapaz, Tanel Kangert en Lucas Hamilton – vol aan de bak om de schade enigszins te beperken.

Deze negen toppers kregen in de laatste tien kilometer nog wat extra steun, aangezien een achtervolgende groep, met daarbij onder meer Bauke Mollema en Ilnur Zakarin, weer wist terug te keren. De teruggekeerde knechten zetten zich meteen op kop, waardoor de voorsprong van Landa en López langzaam maar zeker smolt. Maar hoe zat het eigenlijk met de kopgroep, die inmiddels bestond uit acht renners?

De favorieten finishen na een felbetwiste etappe – foto: Cor Vos

Benedetti bekroont superdag met eerste profzege 
Cataldo, Benedetti en Montaguti wisten namelijk weer terug te keren, waardoor nog acht renners de etappe konden winnen. Het moest allemaal gebeuren op de loeisteile Principi d’Acaja. Het was Brambilla die zich niet kon bedwingen. De renner van Trek-Segafredo probeerde zijn medevluchters uit het wiel te kletsen, maar zijn landgenoot Capecchi plakte als een stukje kauwgom aan zijn achterwiel.

Net na de top wist ook Dunbar nog aan te sluiten, waardoor we een sprint-à-trois kregen voor de ritzege. Of toch niet, aangezien Benedetti en Caruso in extremis nog wisten aan te sluiten. Die eerste had nog geen profkoers gewonnen, maar wist als een volleerd spurter de rest op te vangen. Hij bleek duidelijk de snelste. Ook Polanc – de nummer zes in de daguitslag – kon juichen, aangezien de Sloveen het roze veroverde.

Winnaars en verliezers 
Minuten na de binnenkomst van Benedetti konden ook Landa en López elkaar de hand schudden, aangezien beide klimmers tijd wisten te pakken op de concurrentie. Roglič, Yates en Nibali kwamen 29 seconden later binnen, waarmee ze de schade wisten te beperken. Dit gold niet voor renners als Jungels en Formolo, die veel tijd verloren.

Een stralende Jan Polanc – foto: Cor Vos