Rit acht in de Giro d’Italia is een etappe met twee gezichten. Het eerste deel voert de renners langs de kust over een nagenoeg vlak terrein, het venijn begint na precies 90,3 kilometer. Een Monte van tweede categorie en een verraderlijke lokale omloop, waar de sprinters hun handen vol aan zullen hebben. Kunnen zij overleven? WielerFlits blikt vooruit op de rit van zaterdag.

Parcours

Met het bereiken van de Adriatische Zee in de zevende etappe naar Brindisi blijft de Giro d’Italia de komende dagen in noordelijke richting de kustlijn volgen. Het tweede weekend gaat van start in het kleurrijke havenplaatsje Giovinazzo, een half uur rijden van de Apulische hoofdstad Bari. De stad ontving ook in 2014 de Giro d’Italia, nadat de ronde vier dagen eerder in Ierland afgetrapt was. Na een korte rit over 112 kilometer was Nacer Bouhanni de beste in een massasprint.

Het eerste stadium van de dag is volledig vlak, als onder meer haven- en industriestad Barletta wordt doorkruist. Vervolgens komen de renners aan in vissersstad Manfredonia, waar na 90,3 kilometer de tussensprint voor het puntenklassement is gepositioneerd. De eerste acht krijgen punten, maar bonificaties zijn daar niet te verdienen. Daarna leidt de route het bergachtige schiereiland Gargano op, dat ook wel bekendstaat als de Spoor van de laars.

Daar neemt het profiel een andere gedaante aan en loopt de weg voor de eerste keer omhoog, op de gelijkmatige klim naar het bedevaartsoord Monte Sant’Angelo (9,6 km aan 6,1%, max. 10%). Daar vandaan heb je een geweldig uitzicht over de Adriatische Zee, maar daar zullen de coureurs zaterdag weinig oog voor hebben. Na 106,2 kilometer bereiken ze de top op 747 meter hoogte en aansluitend gaat het parcours verder over slingerende, golvende kustwegen.

Bij het toeristische Pugnochiuso ligt na 157,3 kilometer de tweede officiële klim, La Guardiola (1,4 km aan 5,6%, max. 11%). Hierna gaat de weg op en af naar Vieste, waar na 173,6 kilometer het lokale circuit wordt opgereden. Korte tijd later wordt al voor een eerste keer kennisgemaakt met de gemene muur naar La Chiesuola, waar het over een kilometer aan gemiddeld 9,3 procent omhoog gaat met een stuk tot 17 procent.

Na 185,5 kilometer passeren de renners voor de eerste keer de aankomststreep, wat tegelijkertijd een tussensprint is voor drie, twee en een bonificatieseconde. Uiteindelijk volgt de finaleronde van 14,5 kilometer met nog eens de korte, explosieve helling naar La Chiesuola. Daarna gaat de weg lang vals plat naar beneden terug naar de kust, waar na 200 kilometer wordt gefinisht. De rit lijkt gemaakt voor vluchters, maar misschien kunnen de sprinters met sterke benen overleven.

Vieste was al twee keer eerder aankomstplaats in de Giro. In 1979 dacht rozetruidrager Francesco Moser de eindsprint van een kopgroep te gaan winnen, maar toch glipte de zege hem door de vingers. Giuseppe Saronni kwam in de laatste meters namelijk langszij en drukte zijn wiel net iets eerder over de streep. En in 1988 won de Del Tongo-ploeg van Pietro Algeri hier een ploegentijdrit.

Start: 11.25 uur in Giovinazzo
Finish: tussen 16.13 en 16.44 uur in Vieste
Afstand: 200 kilometer

Favorieten

Wie gaat in deze rit met zege aan de haal? Op het eerste oog zou je zeggen dat deze rit een uitgelezen kans is voor aanvallers. In de eerste honderd kilometer de benen rustig opwarmen om vervolgens helemaal los te gaan in de heuvels richting finishplaats Vieste. Maar dan moeten de aanvallers wel bij machte zijn om Arnaud Démare onderweg te lossen.

Arnaud Démare – foto: Cor Vos

Zij krijgen daar met de Via Saragat (9,3% gemiddeld), een kilometer lange heuvel met en een piek van liefst 17% wel een hulpmiddel. Maar is dat genoeg om de Fransman onschadelijk te maken? Met drie ritzeges reeds op zak is hij voorlopig dé man van deze Giro. En dat hij steile heuveltjes niet hoeft te schuwen bewijzen zijn zeges in Milaan-San Remo (2016) en de Vattenfall Cyclassics (2012). Ook de finale naar Matera van donderdag, toen Démare won, was behoorlijk lastig.

Bovendien ligt de top van de Via Sarragat op tien kilometer van de finish. Als het gat op de springveren, die ongetwijfeld hun kans zullen grijpen, niet te groot is, heeft Démare nog wat tijd om terug te keren.

Wie daar met zekerheid een stokje voor zal steken is Peter Sagan. De Slowaak heeft vrijdag genoegen moeten nemen met een tweede plek. Alweer zijn derde in deze Giro. De kopman van BORA-hansgrohe zal er veel aan gelegen zijn om eindelijk weer eens te winnen. Zijn laatste zege dateert uit de Tour van 2019 (vijfde etappe). En het kan, want met zijn vormpeil is weinig mis. Hij stuit echter steeds op sterkere renners.

Diego Ulissi – foto: Cor Vos

In de vlakke sprints is dat Démare, heuvel op was dat in de tweede etappe de Italiaan Diego Ulissi. De renner uit Cicina krijgt in Vieste een kans om zijn tweede ritzege te pakken. Van zijn ploegmaat Fernando Gaviria heeft hij voorlopig weinig te vrezen, want de rappe Colombiaan wist in nog geen enkele rit in de top-10 te finishen.

Een andere gegadigde is Michael Matthews. De Australiër is gemaakt voor dit terrein. Net als Sagan doet hij zowel mee in de heuvelsprints (vierde in Agrigento) als in de vlakke massasprints (tweede in Matera, derde in Brindisi). Als Démare er niet meer bij zit, is de 30-jarige Bling bijna een garantie voor een podiumplek.

Andere rappe mannen om op te letten zijn de Italianen Davide Ballerini, Fabio Felline, Andrea Vendrame, Davide Cimolai en Enrico Battaglin. Zij zullen in een rechtstreekse strijd niet opgewassen zijn tegen de hier eerder genoemde wereldtoppers. Maar het parcours is verraderlijk én het is Giro. Er kan van alles gebeuren.

foto: Cor Vos

Wie herinnert zich nog de slotrit in de Ronde van Polen? Pascal Ackermann was de topfavoriet voor de rit, maar de zege ging toch echt naar Ballerini, die als een duveltje uit een doosje kwam opzetten. We hebben het hier over een massasprint. Normaal gesproken zou Álvaro José Hodeg hun man zijn voor de massasprints, maar de 24-jarige Colombiaan moet dan wel die steile puist op tien kilometer van de finish overleven.

In de vierde rit, naar Villafrance Tirrena, mocht Ballerini al eens voor eigen kans sprinten. Dat deed hij niet onverdienstelijk. Er moest een finishfoto aan te pas komen om uit te wijzen wie de winnaar was. Uiteindelijk moest hij na Démare en Sagan genoegen nemen met de derde plek in rituitslag. Nu dan maar voor de zege?

Favorieten volgens WielerFlits
**** Arnaud Démare
*** Peter Sagan, Michael Matthews
** Diego Ulissi, Davide Ballerini, Fabio Felline
* Andrea Vendrame, Davide Cimolai, Álvaro José Hodeg, Enrico Battaglin

Giro 2020: Deelnemerslijst

Weer en TV

Moeder Natuur is het Giro-peloton zaterdag goed gezind. In finishplaats Vieste lopen de temperaturen op tot 21 graden. Niet verkeerd voor een herfstdag in oktober. De zon zal zich af en toe laten zien, want het is overwegend bewolkt. Regenwolken worden niet verwacht, dus de regenjasjes en lange broeken kunnen in de koffers blijven.

Wie de achtste etappe van de Giro d’Italia op televisie wil volgen zal toegang moeten hebben tot Eurosport 2 of de online Eurosport Player. Door een uitzendverplichting van de MotoGP (motorsport) en Roland Garros (tennis) is de koers niet te zien op het hoofdkanaal van de sportzender.