Na een welverdiende rustdag is het woensdag weer alle hens aan dek voor de klassementsrenners. De elfde etappe van de Giro d’Italia voert van Perugia naar de heuvels van Montalcino. De 162 kilometer lange rit bevat 35 kilometer aan onverharde wegen en lijkt daardoor sterk op een mini-Strade Bianche. WielerFlits blikt vooruit!

Parcours

Voordat het Giro d’Italia-peloton aankomt bij de witte grindwegen van Strade Bianche, moet er eerst nog een veertigtal kilometers op het vlakke verreden worden. Na vertrek uit Perugia, gelegen in de regio Umbrië, rijden de renners een tijdje langs het Lago di Trasimeno. Dat is het op drie na grootste meer van Italië.

Als ongeveer veertig kilometer op de teller staat, wordt langzaam begonnen aan de eerste heuvels. Op de beklimmingen naar Chianciano Terme en La Foce zijn echter nog geen bergpunten te halen. Ook op het pukkeltje naar San Quirico d’Orcia valt nog niks te halen. De renners hebben dan, na deze eerste hindernissen, bijna negentig in de benen.

Op zeventig kilometer van de streep doet de eerste onverharde grindstrook zich aan. Met een lengte van ruim negen kilometer is de grindweg nabij Torrenieri een eerste krachtmeting voor de renners. De hoogteverschillen zijn hier nog niet bizar groot, maar het stoffige grind maakt dat elke heuvel er één teveel is.

Veel rust krijgen de renners niet, want amper twaalf kilometer later is het weer tijd voor de volgende settore sterrato. Over een afstand van meer dan dertien kilometer wordt dan ook flink geklommen: de Passo del Lume Spento kent een stijgingspercentage van 3,5% met uitschieters naar 8%. Nabij de tussensprint van Castiglion del Bosco, vlak daarvoor, loopt de weg wel flink omhoog.

Vanaf de top van de Passo del Lume Spento is het nog minder dan veertig kilometer tot de streep. Na de afdaling van twaalf kilometer vliegt het peloton over de derde onverharde sector van de dag, het grindpad bij Castelnuovo dell’Abate. Hier ligt ook de tweede tussensprint van de dag en zijn 3, 2 en 1 seconden bonificatie te verdienen. De onverharde strook van 7,6 kilometer loopt vrij snel over in de vierde en laatste sector van deze elfde Giro-etappe.

Ook in de Giro 2010 reden de renners een mini-Strade Bianche: het werd een waar slagveld – foto: Cor Vos

De laatste grindstrook is precies vijf kilometer lang en kent geen bijzondere hoogteverschillen, dus kunnen de renners zich hier langzaam opmaken voor de slotklim. Diep in de finale beklimmen de renners voor de tweede keer de Passo del Lume Spento, maar dit keer via een andere kant. Over een asfaltweg van vijf kilometer lang met een stijgingspercentage van 6,2% gemiddeld wordt er nu omhoog gereden. Bovenop zijn punten voor de bergtrui te verdienen.

Daarna volgt nog een afdaling van drie kilometer naar de finish in Montalcino, om vervolgens te beginnen aan de laatste oplopende kilometer richting die verlossende eindstreep. Zeker in de laatste 200 meter is het nog even flink aanpoten voor de renners, aangezien het wegdek dan nog piekt aan 12%. In 2010 kwam de Girokarvaan ook aan in Montalcino en toen won Cadel Evans na een heroïsche modderetappe.

Start: 12.55 uur in Perugia
Finish: tussen 17.00 en 17.25 uur in Montalcino
Afstand: 162 kilometer

Favorieten

Er is in deze Giro d’Italia al gegoocheld met seconden. Sommige favorieten wisten hier en daar al een speldenprikje uit te delen, en enkele renners hebben al een streep moeten zetten door hun klassementsambities. Woensdag is echter een dag waarop er met minuten gesmeten kan worden, zeker als de weergoden een cruciale rol spelen.

Het is moeilijk om een topfavoriet aan te wijzen voor de gravelrit naar Montalcino, aangezien verschillende scenario’s mogelijk zijn. De kans is aanwezig dat een sterke vluchtgroep een vrijgeleide krijgt van het peloton, maar wij verwachten toch dat de favorieten voor de eindzege ook in aanmerking komen voor de dagzege.

Doet Egan Bernal woensdag opnieuw goede zaken? – foto: Cor Vos

We krijgen misschien – net als in de laatste Strade Bianche – wel een gevecht tussen de ronderenners, eendagsspecialisten en renners die maar wat graag over onverharde wegen koersen. Onze topfavoriet? Dat is, zeker na zijn demonstratie op de deels onverharde klim naar Campo Felice, Egan Bernal. De Colombiaan gaat na tien etappes aan de leiding en heeft in het klassement nu veertien tellen voorsprong op Remco Evenepoel. Dat is nog niet genoeg voor de afsluitende tijdrit in Milaan.

En dus moet de kopman van INEOS Grenadiers ervoor zorgen dat hij Evenepoel in de tweede en derde week op nog grotere achterstand fietst. Dat kan uiteraard in de komende bergritten in de Dolomieten en Alpen, maar zeker ook in de graveletappe naar Montalcino. In dergelijke etappes lopen de verschillen, zeker als het een beetje regent, vaak bijzonder hoog op. Bovendien is Bernal in een explosieve, chaotische en oncontroleerbare rit in het voordeel.

De Colombiaan liet op weg naar Campo Felice zien hoe explosief hij kan zijn na een zware etappe en heeft, in tegenstelling tot zijn grote rivaal Evenepoel, al ervaring met koersen over Italiaanse gravelwegen. Dit jaar eindigde Bernal na een bijzonder sterke wedstrijd namelijk als derde in Strade Bianche. Het maakt van Bernal ook een van de grote favorieten voor woensdag, zeker als je in de finale kunt beschikken over renners als Filippo Ganna, Gianni Moscon en Daniel Felipe Martínez.

Giulio Ciccone is in de vorm van zijn leven – foto: Cor Vos

Voor de klassementsrenners is het zaak om op de afspraak te zijn en dus mogen we het nodige verwachten van Giulio Ciccone. Ciccone is na tien etappes de absolute kopman van Trek-Segafredo voor het algemeen klassement en de aanvalslustige Italiaan maakt momenteel indruk als de weg omhoog loopt. Ciccone is zonder enige twijfel een van de beste klimmers in deze Giro. Dat liet hij zondag nog zien met een tweede plek op Campo Felice.

Het is moeilijk in te schatten hoe goed Ciccone over gravelwegen koerst, maar zeker is dat hij over voldoende explosiviteit beschikt en niet bang is om al vroeg de knuppel in het hoenderhok te gooien. De ranke klimmer is af en toe onberekenbaar en gedijt bij chaos en battaglia. Ciccone kan woensdag dan ook zijn hart ophalen, eenmaal de gravelstroken in zicht komen en de nervositeit stijgt in het peloton. Hij kan verder rekenen op een sterke ploeg.

Met Bauke Mollema, Gianluca Brambilla en Vincenzo Nibali beschikt Trek-Segafredo over een tweede, derde en vierde kanshebber op de ritzege. Mollema is ongevaarlijk voor het klassement en zal dus de ruimte krijgen bij een eventuele aanval. Brambilla werd in het verleden al eens vierde in Strade Bianche en ook Nibali weet hoe je moet koersen over grindwegen. De vraag is alleen of de tweevoudig Girowinnaar op dit moment goed genoeg is om een rit te winnen.

Peter Sagan heeft de smaak te pakken – foto: Cor Vos

Ook Davide Formolo is een gevaarlijke klant voor de dagzege. De Italiaan van UAE Emirates werd in 2020 namelijk tweede in Strade Bianche, wat toch een referentiepunt is voor de etappe van woensdag. Formolo kan in de finale wellicht profiteren van het geloer tussen de absolute topfavorieten voor de eindzege en beschikt over de nodige explosiviteit en snelheid om na een zware koers als winnaar uit de bus te komen.

Formolo staat bovendien nog keurig tiende in de stand en kan dus met een goede prestatie opschuiven in het klassement. UAE Emirates heeft sowieso een sterke ploeg voor de etappe naar Montalcino, want ook Diego Ulissi en Valerio Conti kunnen wellicht iets uitrichten in de finale. Ulissi is normaal een renner die je meeneemt in je Giropooltje, maar de rappe Italiaan beschikt momenteel nog niet over zijn beste benen. Of is dat woensdag wel het geval?

Bij BORA-hansgrohe is Peter Sagan toch weer de man die het moet doen. De Slowaak won vlak voor de rustdag op knappe wijze in Foligno en kan woensdag misschien wel zijn tweede etappe winnen. De mogelijkheden zijn schaars voor de drievoudige wereldkampioen en dus moet Sagan elke kans met beide handen aangrijpen. Hij presteerde in het verleden al goed in Strade Bianche en beschikt uiteraard over de kwaliteiten om het af te maken. Is het in Montalcino weer raak?

Alberto Bettiol en Romain Bardet zijn twee gevaarlijke klanten – foto: Cor Vos

Alberto Bettiol zal deze etappe ook met rood hebben omcirkeld in zijn agenda. De renner van EF Education-Nippo, in 2019 vierde in Strade Bianche, is wel aan een succesje toe na een bijzonder moeilijk voorjaar. Bettiol haalde door ziekte nooit zijn gebruikelijke niveau in de klassiekers, maar maakt wel een erg goede indruk in deze Giro. Vooral bergop is hij in staat om zijn wagonnetje lang aan te haken. De vorm is er dus, nu nog een uitslag.

Het ‘probleem’ voor Bettiol is alleen dat hij niet frank en vrij kan koersen richting Montalcino. Binnen zijn ploeg rijdt ook nog een zekere Hugh Carthy, en de slungelachtige Brit doet nog altijd volop mee voor de eindzege. Carthy zal woensdag toch met een bang hartje aan de start staan van de elfde etappe, aangezien hij niet bekend staat als de meest stuurvaardige renner van het peloton. Carthy heeft nood aan een beschermengel en dat kan best weleens Bettiol zijn.

Bettiol is niet de enige renner die zich wellicht moet opofferen voor zijn kopman. Krijgt Gianni Moscon woensdag bijvoorbeeld de ruimte om zijn ding te doen? De Italiaan van INEOS Grenadiers is in topvorm. Dat is wel duidelijk na tien dagen koers, maar Moscon zal ook rekening moeten houden met de klassementsambities van Egan Bernal. Stel nu dat de Colombiaan lek rijdt op een kritieke strook, is Moscon dan de aangewezen renner om hem een wiel te geven en daarmee zijn kansen op te offeren?

Wat kan Remco Evenepoel in een graveletappe? – foto: Cor Vos

Dit verhaal gaat ook op voor Fabio Felline, Gorka Izagirre en Luis Léon Sánchez, de mannen van Astana-Premier Tech. Deze renners moeten vooral bij Aleksandr Vlasov, de nummer drie in het klassement, blijven en hem zo goed mogelijk door de hectische slotfase loodsen. Vlasov is overigens wel een kanshebber op de dagzege. Aan João Almeida dan weer de taak om zo lang mogelijk Remco Evenepoel te vergezellen, het liefst tot aan de finish.

Nu we het over Remco Evenepoel hebben: voor de jonge Belg is het zaak om het verlies op Bernal beperkt te houden. In een voor Deceuninck-Quick-Step ideaal scenario komen de twee favorieten voor de eindzege gezamenlijk over de streep. Evenepoel is zeker niet de grootste favoriet voor de dagzege, maar we mogen de ronderenner zeker niet uitvlakken. Het is voor Evenepoel een van de eerste kennismakingen met de Italiaanse grindwegen, maar dat hoeft niks te betekenen. Voor de Giro verkende hij slechts één etappe van de 21, en dat was deze mini-Strade Bianche.

Gianni Vermeersch denkt al enkele dagen aan de Montalcino-rit – foto: Cor Vos

Onze laatste sterren gaan naar Marc Soler, Gianni Vermeersch en Romain Bardet. We hebben Soler, de kopman van Movistar, nog niet veel in beeld gezien in deze Giro. En toch heeft Soler nog uitzicht op een goed klassement en werd hij zondag achtste in de rit naar Campo Felice. De Catalaan is een rasaanvaller pur sang en is vaak goed in regenachtige omstandigheden. Dat liet hij in aanloop naar de Giro nog zien met ritwinst in de Ronde van Romandië.

De voor Alpecin-Fenix uitkomende Vermeersch zal na een zesde plaats in Canale en een vijfde stek in Foligno dromen van meer. De Belg is als volleerd crosser in het voordeel op de witte grindwegen en heeft zijn zinnen gezet op de rit naar Montalcino. “Ik heb er wel eentje uitgepikt waar ik wel wakker van lig. Allez, figuurlijk bedoel ik. De elfde etappe. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat ik die dag over goede benen beschik”, liet hij eerder deze ronde aan ons weten.

Bardet, de nummer dertien in de voorlopige stand, heeft ook al het nodige laten zien in wedstrijden over onverharde wegen. We denken spontaan terug aan zijn tweede plaats in Strade Bianche 2018, toen hij na een barre tocht alleen zijn meerdere moest erkennen in Tiesj Benoot. Die laatste is er woensdag niet bij, opent dat deuren voor Bardet?

Wat kan Quinten Hermans met zijn veldritachtergrond? – foto: Cor Vos

Verder zijn er nog aardig wat outsiders die op een goede dag kunnen schitteren. Denk aan Tony Gallopin en Andrea Vendrame (AG2R Citroën), Pello Bilbao en Damiano Caruso (Bahrain Victorious), Matteo Fabbro en Daniel Oss (BORA-hansgrohe), Ruben Guerreiro (EF Education-Nippo), Quinten Hermans (Intermarché-Wanty-Gobert), Patrick Bevin en Alessandro De Marchi (Israel Start-Up Nation) en Koen Bouwman van Jumbo-Visma.

En wat mogen we van klassementsrenners als Dan Martin (Israel Start-Up Nation) en Simon Yates (BikeExchange) verwachten? Voor beide renners is het vooral zaak om zo weinig mogelijk tijd te verliezen, maar ze beschikken allebei wel over een pittig sprintje. Let verder nog op Nick Schultz (BikeExchange), Kobe Goossens (Lotto Soudal) en voormalig rozetruidrager Attila Valter (Groupama-FDJ).

Favorieten volgens WielerFlits 
**** Egan Bernal
*** Davide Formolo, Giulio Ciccone
** Peter Sagan, Alberto Bettiol, Romain Bardet
* Remco Evenepoel, Marc Soler, Aleksandr Vlasov, Gianni Vermeersch

Giro 2021: Deelnemerslijst (WielerFlits)

Weer en TV

In een rit over gravelwegen kunnen de coureurs maar beter even de laatste weersvoorspellingen checken. Het is de hele dag bewolkt. In startplaats Perugia kan de zon soms even komen kijken en er kan af en toe een buitje vallen in de omgeving van Montalcino. Het is dus oppassen geblazen voor de klassementsrenners. De gemiddelde temperatuur zal schommelen rond de 16 à 17 graden Celsius. Er staat ’s middags een matige wind uit west-zuidwestelijke richting.

De tv-uitzending van Eurosport 1 begint om 12.50 uur, waarna de hele etappe in beeld wordt gebracht. Ook is de rit naar Montalcino online live te volgen via de Eurosport Player en GCN+.