Giro 2022: Jan Hirt beste vluchter in bergrit over Mortirolo
foto: Cor Vos
dinsdag 24 mei 2022 om 17:08

Giro 2022: Jan Hirt beste vluchter in bergrit over Mortirolo

Jan Hirt heeft de zestiende etappe van de Giro d’Italia gewonnen. Op de Santa Cristina, de laatste klim van de dag, reed de Tsjech van Intermarché-Wanty-Gobert weg bij de Nederlander Thymen Arensman, met wie hij was overgebleven uit de lange vlucht. Uiteindelijk kwam hij na een solo van zeven kilometer als winnaar over de finish.

Daags na de laatste rustdag kon het peloton vol aan de bak. De 202 kilometer lange etappe van Salò naar Aprica had van de organisatie vijf sterren gekregen en de renners moesten ruim 5000 meter hoogteverschil overwinnen. Eerst wachtte de lange Goletto di Cadino, daarna de beruchte Passo del Mortirolo en tot slot de Santa Cristina. Na de laatste klim volgden nog een afdaling van 4,6 kilometer en een stuk vals plat naar de finish. De Giro ging verder zonder Jonathan Caicedo. De klimmer van EF Education-EasyPost had een positieve coronatest teruggekregen en moest in quarantaine.

Wie de start wél bijwoonde, was Sonny Colbrelli. De winnaar van Parijs-Roubaix 2021 staat door een hartprobleem nog altijd aan de kant, maar kwam even kijken hoe het peloton aan de zware beproeving naar Aprica begon. Na een minuut stilte voor Stefano Martolini, de sportdirecteur die afgelopen weekend tragisch om het leven kwam tijdens een beloftenkoers, werden de renners om elf uur op gang gebracht. Het gevecht om de vlucht van de dag liet niet lang op zich wachten en de eerste aanval kwam op naam van Mathieu van der Poel. De winnaar van de openingsetappe probeerde het nog maar eens.

foto: Cor Vos

Trek-Segafredo brengt alles weer samen
Van der Poel (Alpecin-Fenix) raakte vervolgens voorop met Nans Peters (AG2R Citroën), Pascal Eenkhoorn (Jumbo-Visma), Thomas De Gendt (Lotto Soudal), Mark Cavendish (Quick-Step Alpha Vinyl) en Christopher Juul-Jensen (BikeExchange-Jayco). Deze kopgroep pakte een minuut, maar door toedoen van Trek-Segafredo werd het gat voor het officiële begin van de Goletto di Cadino dichtgereden. Op de lange klim kwam uiteindelijk een omvangrijke kopgroep met 24 renners aan de leiding. Daarin ontbraken Van der Poel en De Gendt die moesten laten lopen op de klim van eerste categorie.


Slechts vier ploegen ontbraken in de grote kopgroep: INEOS Grenadiers, de ploeg van roze trui Richard Carapaz, Alpecin-Fenix, het Astana Qazaqstan van Vincenzo Nibali en Israel-Premier Tech. Martin was van voren het best geklasseerd, op de tiende plaats op acht minuten van het roze. Ook Bouwman zat mee vooraan. In de strijd om het bergklassement trof de blauwe trui in Ciccone een belangrijke tegenstander. De Italiaan klopte de Nederlander op de eerste klim en streek zo veertig punten op. Op de klim raakte de vlucht van de dag met Peters, Valter, Eenkhoorn en Juul-Jensen al enkele renners kwijt.

Bais (door een verkeerd ingeschatte bocht) en Kelderman (lekke band) raakten later ook achterop, maar konden terugkeren. Door een gebrek aan samenwerking reden vervolgens acht renners weg uit de vlucht en Poels, Kämna, Rota, Bouwman, Valverde, Arensman, Hamilton en Cataldo pakten meteen een gat. Cataldo hield even later de benen stil om zich te laten terugzakken in de groep met ploegmaat Ciccone. De afwezigheid van de Italiaan was gunstig nieuws voor Bouwman, die met een mooie voorsprong op zijn belangrijkste concurrent om het bergklassement aan de klim van de Mortirolo kon beginnen.

Bouwman als eerste boven op de Mortirolo
Op de Mortirolo moest ook Rota eraf, waardoor nog slechts zes renners van voren reden. Ciccone bleek toch niet zo goed als op de eerste klim en moest in de achtervolging lossen bij Carthy en Hirt, die op de beruchte bergpas toch wél weer de sprong naar voren konden maken. Tussen de mensenmassa’s won Bouwman vervolgens de bergsprint en verdiende daarmee veertig punten in de strijd om de blauwe trui. Astana Qazaqstan nam ondertussen op de klim de controle over van INEOS Grenadiers, dat langere tijd het tempo had bepaald op kop van het peloton. De Kazachse formatie was duidelijk iets van plan.

foto: Cor Vos

Nibali dook als een duivel de afdaling van de Mortirolo in en zette daarmee de tegenstand stevig onder druk. Op de slingerende wegen kwam Domenico Pozzovivo ten val, maar de Italiaan kon snel weer opstaan en zijn weg vervolgen. Nibali pakte met zijn daalkwaliteiten een gat op de rest, maar het was nog ver naar de streep. Lo Squalo dello Stretto deed het in het laatste deel van de afdaling duidelijk rustiger aan en een kleine peloton met roze trui Carapaz en de andere renners voor het algemeen klassement konden terugkeren. De winnaar van vier Grote Rondes had echter een waarschuwing afgegeven.

Na de afdaling van de Mortirolo was de situatie als volgt: Poels, Kämna, Carthy, Hirt, Bouwman, Valverde en Arensman vormden de kopgroep, daarachter reed nog een aantal vroege vluchters, het peloton volgde op vijf minuten. Daarna ging de weg opnieuw omhoog, deze keer op de Teglio, een klim van vijf kilometer aan 8,7% die niet in een categorie was ingedeeld door de organisatie. Bouwman moest op deze helling lossen, waardoor nog zes aanvallers van voren overbleven. In de afdaling van de Teglio, op zo’n twintig kilometer van de finish, reed Kämna weg uit de kopgroep en de winnaar van de Etna-etappe ging alleen op avontuur.

Arensman gaat op zoek naar weggereden Kämna
Kämna begon met een halve minuut voorsprong aan de Santa Cristina, de 13,5 kilometer lange laatste klim van de dag. Op de klim ging Arensman op zoek naar de leider. De Nederlander reed weg bij Carthy, Hirt en Valverde, terwijl Poels zich had laten terugzakken om zijn kopman Mikel Landa te helpen: in de groep van de roze trui had Bahrain Victorious het heft in handen genomen. Daarna lieten ook Hirt en later Carthy Valverde achter. Arensman naderde Kämna langzaam maar zeker en kreeg even later gezelschap van Hirt, die zijn klim goed had ingedeeld. Op acht kilometer van de finish sloten Hirt en Arensman aan bij Kämna.

foto: Cor Vos

Arensman ging erop en erover en kreeg Hirt mee, terwijl Kämna moest passen. Hirt probeerde zijn Nederlandse medeaanvaller er vervolgens af te rijden, wat lukte. Met ongeveer vijftien seconden voorsprong begon de Tsjech aan de afdaling naar Aprica, die nat erbij lag. Hirt had het zichtbaar lastig in de veranderde omstandigheden en verslikte zich bijna in een bocht. Hij bleef recht, maar zag Arensman wel inlopen. De winnaar van de Tour of Oman bleef in het vervolg uit de problemen en kon de overwinning veiligstellen. Voor zijn ploeg Intermarché-Wanty-Gobert was het de tweede zege van deze Giro, nadat Biniam Girmay al de tiende rit won.

Achter Hirt en Arensman won Jai Hindley de sprint voor de derde plaats, vóór Richard Carapaz, Alejandro Valverde en Mikel Landa. Nadat Bahrain Victorious de elitegroep uit elkaar had gereden op de Santa Cristina, demarreerde Landa. Carapaz en Hindley konden volgen, terwijl Vincenzo Nibali en João Almeida eraf moesten. Hindley versnelde bergop tot twee keer toe en zorgde er zo voor dat Nibali en Almeida niet meer konden terugkeren. Uiteindelijk reden Carapaz, Landa en Hindley samen met vroege vluchter Valverde naar de finish. Daar raapte Hindley nog vier kostbare bonificatieseconden op. Wel hield Carapaz het roze.

RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.