Giro 2023: Voorbeschouwing etappe 19 naar Tre Cime di Lavaredo – Wie van de drie?
Op vrijdag 26 mei staat de Koninginnenrit in de Giro d’Italia op het programma. Niet minder dan 5.400 hoogtemeters krijgen de renners voor de kiezen, wat zich laat vertalen in twee beklimmingen van tweede categorie en drie van eerste categorie. De hoogtepunten? De Passo Giau en de Tre Cime di Lavaredo in de finale van de etappe. WielerFlits blikt vooruit!
[toto id=”945339″ link=”https://bit.ly/3MADpaz” title=”Wie wint de etappe naar Tre Cime di Lavaredo?”]
Parcours
De start van de etappe in Longarone is nog redelijk vlak, alhoewel… in de eerste tachtig kilometer liggen er geen gecategoriseerde beklimmingen, maar klimt het peloton wel geleidelijk aan naar een hoogte van bijna 1000 meter. De renners rijden eerst van Longarone naar het schilderachtige stadje Belluno, van waaruit het peloton een noordelijke lus richting de Dolomieten maakt.
Na een tussensprint in Caprile gaat de etappe langzaamaan om het echie, te beginnen met de Passo Campolongo. In het routeboek staat de klim aangegeven als 4 kilometer aan 7%, maar het wegdek is dan eigenlijk al veel langer aan het rijzen. Waar er ‘s ochtends nog is gestart op 436 meter hoogte, rijden de renners dan al op 1.875 meter hoogte.
In de afdaling van de Passo Campolongo rijden de renners door een belangrijk dorpje in de recente Nederlandse wielergeschiedenis: Corvara. Het is het dorp waar Esteban Chaves Steven Kruijswijk nipt klopte in de Giro van 2016, maar waar Kruijswijk wel zijn eerste roze trui behaalde en alvast een voorschot leek te nemen op de eindzege in de Giro.
Na de afdaling zijn er 100 kilometer verreden, en kunnen de renners zich opmaken voor de laatste 80 kilometer waarin nog van alles staat te gebeuren. Zoals de Passo Valparola (13,3 km aan 5,9%). Alhoewel deze klim voelt als een tussendoortje, is het pas de vijfde keer in deze ronde dat de Giro boven de 2.000 meter (2.196 meter) komt. Ga er dus maar vanuit dat de renners na deze eerste twee beklimmingen hun benen al stevig voelen.
Later in de etappe zal het peloton nog tweemaal boven de 2000 meter komen, te beginnen met de Passo Giau. Deze iconische klim lijkt een sleutelpunt in deze Giro te worden. De Passo Giau is namelijk loodzwaar, met een lengte van 9,9 kilometer en een gemiddeld stijgingspercentage van 9,3%.
In het verleden werden hier al veel heldenverhalen geschreven. Egan Bernal zette in een rit over de Passio Giau in 2021 de puntjes op de i in de Giro, en Laurent Fignon zou op de Passo Giau in 1989 de macht grijpen in de Giro, nadat Erik Breukink door een hongerklop wegzakte uit het klassement.
De laatste twee beklimmingen moeten dan nog komen, en zoals wel vaker in de Giro is het een tweetrapsraket. Op 23 kilometer van de finish begint de Passo Tre Croci (7,9 km aan 7,2%), waarna snel de Tre Cime di Lavaredo (7,2 km aan 7,6%) volgt. In de laatste kilometers van deze klim, de onverwachte Cima Coppi van deze Giro, krijgen de renners nog stijgingspercentages van 11% en 12% te verduren. Uitgemergeld zullen de coureurs uiteindelijk over de meet komen.
Officieuze start: 11.35 uur
Officiële start: 11.50 uur
Finish: Tussen 16.50 en 17.35 uur
Afstand: 183 kilometer
[toto id=”945339″ link=”https://bit.ly/3MADpaz” title=”Wie wint de etappe naar Tre Cime di Lavaredo?”]
Favorieten
Valt na achttien etappes en meer dan 3.000 kilometers in het zadel de beslissing in deze Giro d’Italia in de negentiende rit naar Tre Cime di Lavaredo? Met de Passo Campolongo, Passo Valparola, Passo Giau, Passo Tre Croci en de slotklim naar Tre Cime di Lavaredo mag de etappe gerust worden bestempeld als de koninginnenrit van deze Ronde van Italië. Maar liefst drie van de vijf beklimmingen die onderweg worden opgediend, voeren naar een hoogte van boven de 2.000 meter. In de eerste week zou een dergelijke etappe al angst inboezemen, laat staan na bijna drie weken koers…
In de achttiende etappe naar Val di Zoldo was een strijd op twee fronten nog denkbaar, maar in de laatste echte bergetappe van deze Giro (de klimtijdrit even niet meegerekend) verwachten we toch dat de mannen voor het klassement het ook zullen uitmaken voor de ritzege. INEOS Grenadiers, UAE Emirates en Jumbo-Visma, de ploegen van hoofdrolspelers Geraint Thomas, João Almeida en Primož Roglič, kunnen nog één keer alles uit de kast halen om de Ronde van Italië in een beslissende plooi te leggen. Of om een laatste belangrijke tik uit te delen richting de allesbeslissende klimtijdrit naar de Monte Lussari.
Op basis van de rit naar de Monte Bondone was João Almeida een van de favorieten voor de dagzege, maar in de laatste klimconfrontatie naar Val di Zoldo moest de Portugees dan toch weer een pas op de plaats maken. De kopman van UAE Emirates bleek niet in staat om zijn twee grote concurrenten voor de eindzege te volgen, beperkte wel de schade, maar verloor toch een twintigtal seconden op Thomas en Roglič. Tijd om te herbronnen dus, maar vrijdag kan de wereld er weer helemaal anders uitzien. Met een achterstand van slechts 39 tellen op leider Thomas, heeft Almeida nog altijd zicht op de eindzege.
Het is zeker niet uitgesloten dat de kopman van UAE Emirates op de laatste twee beklimmingen van de dag, of misschien nog wel eerder, wegrijdt van de rest. En mocht dat niet lukken, dan kan hij altijd nog rekenen op zijn vlijmscherpe sprint bergop. Geraint Thomas kan erover meepraten. De Brit moest afgelopen dinsdag nog zijn meerdere erkennen in Almeida na een sprint op de Monte Bondone, maar donderdag sloeg Thomas een belangrijke slag en deelde hij toch een tikje uit aan Almeida. De net 37-jarige Thomas heeft voorlopig nog altijd de beste papieren om de Ronde van Italië te winnen, al zijn de verschillen nog altijd zeer klein en dus speelbaar.
De Tourwinnaar van 2018 straalt de nodige rust uit en heeft ook vertrouwen in eigen kunnen, maar zal toch nog tijd willen pakken op zijn twee grootste concurrenten voor de eindzege. De Thomas die we deze week hebben zien rondrijden, is zeker in staat om goede zaken te doen in het klassement. Kan hij vrijdag een definitieve uppercut uitdelen aan de concurrentie?
Primož Roglič zal hier echter wel een stokje voor willen steken. De Sloveen moest dinsdag op de flanken van de Monte Bondone nog een gevoelige tik incasseren, maar donderdag nam hij toch sportieve revanche richting Val di Zoldo. Thomas lossen zat er niet in, maar de Sloveen van Jumbo-Visma slaagde er wel in om Almeida op achterstand te zetten en zo de Portugees voorbij te steken in het klassement. Roglič staat nu dus tweede, staat er nog altijd goed voor in het klassement en is zeker nog niet uitgeschakeld voor de eindoverwinning. Een goede dag en Roglič beschikt misschien wel weer over de beste papieren om de 106e Ronde van Italië te winnen.
Wat in het voordeel spreekt van Roglič, is dat hij misschien wel over de sterkste ploeg beschikt. Jumbo-Visma is in de breedte erg sterk met onder meer Sam Oomen, Tom Gloag, Rohan Dennis, Michel Hessmann en Koen Bouwman. En dan hebben we het nog niet eens gehad over Sepp Kuss, die zonder twijfel de beste ‘klimknecht’ is in deze Giro. Dat liet hij donderdag nog maar eens zien. Het is de vraag of Roglič in een man-tegen-mangevecht aan het langste eind kan trekken, maar Jumbo-Visma kan de koers misschien ook wel als collectief winnen.
Al doen we er goed aan om de sterkte van UAE Emirates (met onder meer Jay Vine, Brandon McNulty en Davide Formolo) en INEOS Grenadiers (Thymen Arensman en Laurens De Plus) niet te onderschatten. Vine maakte donderdag erg veel indruk in dienst van zijn kopman Almeida en ook Arensman en De Plus staan op punt. We mogen ons dus opmaken voor een wedstrijdje spierballen rollen tussen deze drie ploegen.
We kijken voor de ritzege dus vooral naar de ‘Grote Drie’ in deze Giro, maar wat nu als deze kleppers elkaar in een sportieve houdgreep houden? Dan is Eddie Dunbar de eerste naam die ons te binnenschiet. De Ierse klimmer is bezig aan zijn ontdekkingstocht als klassementsrenner, maar lijkt met vlag en wimpel te slagen. De kopman van Jayco AlUla stevent, met nog drie etappes te gaan, af op een top 5-notering in het klassement. Dat is al zeer knap, maar kan Dunbar vrijdag de kers op de taart zetten? We houden ook nog rekening met de taaie Damiano Caruso, de nummer vijf in de stand. De Italiaan won twee jaar geleden nog de laatste bergrit in de Giro.
Van Hugh Carthy hebben we eigenlijk nog maar weinig gezien, maar de Brit kan zijn tot nu toe kleurloze Giro met één knalprestatie van de nodige glans voorzien. Dit feestje gaat echter niet door, want deze ochtend kwam er slecht nieuws: de kopman van EF Education-EasyPost moet drie dagen voor het einde namelijk opgeven met maagproblemen. Jammer, want Carthy is wel iemand die houdt van een zware bergrit met meerdere beklimmingen. Dit is ook het geval voor Thymen Arensman. De Nederlander, die nog altijd in de top-10 staat, zal natuurlijk vooral naar kopman Thomas kijken, maar je weet nooit hoe het balletje zal rollen op weg naar Tre Cime di Lavaredo.
En de andere renners die (nu nog) in de top-10 staan van het algemeen klassement? Lennard Kämna en Andreas Leknessund zijn bezig aan een goede Giro, maar zijn bergop vooral bezig met overleven. De Duitser en Noor koersen zeker niet met overschot en dus is het niet echt aannemelijk dat ze vrijdag opeens wel zullen meedoen om de overwinning, zeker omdat ze geen ruimte zullen krijgen om mee te gaan in een vroege vlucht.
Nee, dan achten we de kans groter dat Einer Rubio er met de zege vandoor gaat, of Ilan Van Wilder. Deze renners staan al iets verder in het klassement, maar klimmen wel zeer goed. De Colombiaan en Belg moeten zeker niet wachten tot een versnelling van een van de kanonnen, maar door te anticiperen is er veel mogelijk. Ook Santiago Buitrago krijgt nu wellicht meer vrijheid. De renner van Bahrain Victorious weet wat het is om een rit in de Giro te winnen, maar is zijn vorm nog goed genoeg?
En wat met Thibaut Pinot? De Fransman lijkt op weg naar de bergtrui, maar het zal voor de Fransman misschien slechts aanvoelen als een troostprijs. Een etappezege: dat is toch het doel voor Pinot. De renner van Groupama-FDJ was er al twee keer erg dicht bij, maar Einer Rubio (in de rit naar Crans-Montana) en Filippo Zana (aankomst in Val di Zoldo) wisten Pinot de loef af te steken. Is drie keer – in het geval van Pinot – ook scheepsrecht? Hij zal wellicht wel weer moeten afrekenen met Zana, die nu op een roze wolk zal koersen na zijn knappe ritoverwinning.
Verder is het uitkijken naar de gebruikelijke namen als Warren Barguil (Arkéa-Samsic), Marco Frigo (Israel-Premier Tech) en Aurélien Paret-Peintre (AG2R Citroën). Een belangrijke kanttekening: deze renners zaten donderdag al mee in de vlucht. Let ook op Jack Haig (Bahrain Victorious), Lorenzo Fortunato (EOLO-Kometa), Jefferson Cepeda (EF Education-EasyPost), Carlos Verona (Movistar), Bauke Mollema (Trek-Segafredo) en de onvermoeibare Derek Gee (Israel-Premier Tech).
Favorieten volgens WielerFlits
**** Geraint Thomas
*** Primož Roglič, João Almeida
** Eddie Dunbar, Damiano Caruso, Thibaut Pinot
* Thymen Arensman, Filippo Zana, Einer Rubio, Ilan Van Wilder
[toto id=”945339″ link=”https://bit.ly/3MADpaz” title=”Wie wint de etappe naar Tre Cime di Lavaredo?”]
Weer en TV
De weergoden zijn de renners vrijdag aanvankelijk redelijk gunstig gezind. In startplaats Longarone schijnt de zon en is het een graad of zeventien. In de daaropvolgende koersuren kan er wel af en toe een bui vallen. Zeker tegen het einde van de middag kan het weleens gaan regenen. Aan de finish in Tre Cime di Lavaredo is het een graad of tien.
Eurosport zendt de hele Giro d’Italia van start tot finish uit. Vrijdag begint de uitzending om 11.15 uur. Voor meer informatie kun je altijd terecht in onze tv-gids Wielrennen op TV.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.