Giro 2023: Voorbeschouwing favorieten bergklassement – Wie volgt Bouwman op?
Koen Bouwman was vorig jaar de laureaat - foto: Cor Vos
zaterdag 6 mei 2023 om 10:30

Giro 2023: Voorbeschouwing favorieten bergklassement – Wie volgt Bouwman op?

De strijd om het bergklassement in grote rondes is altijd zalig om te volgen. Dat is zeker zo in de Giro d’Italia, waar het de laatste jaren quasi altijd aanvallers zijn die de bergtrui mee naar huis nemen. Vorig jaar verraste Koen Bouwman de wielerliefhebbers door de mooie Maglia Azzurra te winnen. Wie volgt de Nederlander op? WielerFlits blikt vooruit!

Historie

De allereerste Giro d’Italia werd georganiseerd in 1909. Terwijl Luigi Ganna historie schreef, was er nog helemaal geen sprake van een klassement voor de beste klimmer. Dat volgde pas 24 jaar later, in 1933. Vanaf dat jaar werd de beste klimmer van de Ronde van Italië geëerd. Die eer was voor het eerst weggelegd voor Alfredo Binda, die zelf vijf keer het algemeen klassement van de Giro op zijn naam schreef.

In de jaren 30 en 40 werd het bergklassement gedomineerd door twee Italiaanse iconen. Dan spreken we natuurlijk over Fausto Coppi en Gino Bartali. Laatstgenoemde won het bergklassement maar liefst zeven keer en is daardoor nog steeds de recordhouder. Het lijkt ook onwaarschijnlijk dat dit record ooit nog gebroken gaat worden.

Bartali, een icoon van het Italiaanse wielrennen en wielrennen tout court – foto: Cor Vos

Italië boven in het bergklassement. Toch mogen we ook de Spanjaarden en Colombianen niet vergeten. En dan met name José Manuel Fuente. Die won tussen 1971 en 1974 vier jaar op rij het klassement voor de beste klimmer. België mocht ook een aantal keer vieren in het bergklassement van de Giro d’Italia. Jean Brankart was in 1958 de eerste Belgische laureaat en hij werd opgevolgd door Rik Van Looy (1960), Eddy Merckx (1968), Martin Vandenbossche (1970) en Lucien Van Impe (1982 en 1983).

Een Nederlandse winnaar was er tot 2021 nog niet. Vorig jaar kwam daar echter verandering in, maar daarover later meer in deze voorbeschouwing.

Giulio Ciccone is de laatste Italiaans winnaar van het bergklassement – foto: Cor Vos

Tot slot hebben we het nog even over de kleur van de bergtrui. Zoals in elke grote ronde heeft die een specifieke kleur. In de eerste decennia was de leider van het bergklassement niet herkenbaar door een bepaalde kleur. Wat later koos de organisatie voor een groene kleur, die tot 2012 gebruikt werd. Sinds 2013 kiest de organisatie voor een nieuwe blauwe kenmerkende trui. RCS Sport, de organisatie, geeft deze mooie uitleg mee voor de Maglia Azzurra:

De bergtrui is zo blauw als de lucht. Want als je alles geeft op een klim en je voelt dat de krachten wegvloeien, dan wordt de blauwe lucht jouw leidend licht. Jouw mikpunt. Jouw doel om door te blijven gaan. Een stukje van die lucht zal de beloning zijn.

Laatste tien winnaars bergklassement Giro d’Italia
2022: flag-nl Koen Bouwman
2021: flag-fr Geoffrey Bouchard
2020: flag-pt Ruben Guerreiro
2019: flag-it Giulio Ciccone
2018: flag-gb Chris Froome
2017: flag-es Mikel Landa
2016: flag-es Mikel Nieve
2015: flag-it Giovanni Visconti
2014: flag-co Julián Arredondo
2013: flag-it Stefano Pirazzi


Laatste editie

De eerste rit van de Giro vorig jaar, die in Hongarije werd verreden, werd gewonnen door Mathieu van der Poel. De Nederlander was meteen ook de eerste leider van het bergklassement. Een dag later, in een tijdrit, ontstond er een mooi spel. Aan het einde van de tijdrit moest een heuvel beklommen worden. U raadt het al, de renner die het snelste deze helling opreed, verzamelde een aantal punten. Rick Zabel reed een trage tijdrit, maar wel verschroeiend hard op de klim. Op dag drie sprokkelde hij nog wat punten en mocht hij na afloop de blauwe trui aantrekken.

Lang duurde het avontuur van Zabel echter niet, want in de vierde etappe werd er gefinisht op de Etna. Boven op de loodzware klim lagen er natuurlijk heel wat punten. Lennard Kämna won de rit en had meteen een grote voorsprong te pakken in het bergklassement. Kämna droeg de trui een aantal dagen, maar in de zevende etappe ging de blauwe trui naar Nederlandse schouders. Het was Koen Bouwman die enigszins verrassend de rit won én onderweg flink wat punten sprokkelde. Bouwman scoorde in een etappe maar liefst 68 punten.

Bouwman won de zevende rit van de Giro en sprong naar de leiding in het bergklassement – foto: Cor Vos

Het bergklassement van het begin tot het einde leiden, dat is niet makkelijk. Dat ondervond ook Bouwman, die de blauwe trui al snel weer verloor. Dat gebeurde na de etappe naar de Blockhaus. Diego Rosa scoorde daar zeer veel punten en mengde zich in de strijd. De Italiaan droeg de trui tot en met etappe vijftien. In die rit zat Bouwman weer mee in de vroege vlucht. Op die manier verzamelde de Nederlander heel wat punten.

Giulio Ciccone kwam nog even opzetten, maar na een tweede overwinning van Bouwman in de negentiende etappe, was het bergklassement zeker. Uiteindelijk sloot de renner van Jumbo-Visma de Giro d’Italia af met 294 punten, een indrukwekkend aantal. Bouwman schreef daarmee ook historie, want hij werd de eerste Nederlandse winnaar van het bergklassement van de Giro d’Italia.

Koen Blauwman – foto: Cor Vos

“Ik blijf gewoon Koentje, hoor. Ik heb hier een supermooie koers gereden. Boven verwachting, ook die van mezelf. Deze drie weken ga ik sowieso nooit meer vergeten. (…) Dat ik de bergtrui win, is wel heel speciaal. De Nederlandse wielerfans zijn de laatste jaren verwend geweest. Deze Giro weer. Dat ik daar nu onderdeel van ben, dat maakt me wel trots”, aldus Bouwman.

Eindstand bergklassement Giro d’Italia 2022
1. flag-nl Koen Bouwman (Jumbo-Visma) met 294 punten
2. flag-it Giulio Ciccone (Trek-Segafredo) met 163 punten
3. flag-it Alessandro Covi (UAE Emirates) met 102 punten
4. flag-it Diego Rosa (EOLO Kometa) met 94 punten
5. flag-it Davide Formolo (UAE Emirates) met 87 punten


Puntentelling

Punten verdienen voor het bergklassement is vrij simpel. Je verdient punten bij de doorkomsten op de toppen van heuvels en bergen. Het aantal punten dat je kunt verzamelen op de top, is afhankelijk van de categorie van de heuvel of berg. Die categorie wordt dan weer bepaald aan de hand van de lengte en zwaarte van de betreffende beklimmingen.

Dit jaar zijn de meeste punten te winnen op de Col du Grand Saint-Bernard. Deze klim ligt in de dertiende etappe van Borgofranco d’Ivrea naar Crans-Montana. De top van de Col du Grand Saint-Bernard ligt op maar liefst 2.469 meter boven zeeniveau en is daarmee het dak van de Giro, oftewel de Cima Coppi. Hierdoor kun je maar liefst 50 punten verdienen als je als eerste over de top komt van deze loodzware beklimming. Een cruciaal punt voor het bergklassement met andere woorden.

De indrukwekkende Passo Giau, een van de zware beklimmingen in etappe 19 – foto: Cor Vos

Verder zijn er 14 beklimmingen van eerste categorie, 16 beklimmingen van tweede categorie, 8 beklimmingen van derde categorie en 9 beklimmingen van vierde categorie. Dat betekent dat er in totaal 48 gecategoriseerde klimmen en heuvels zijn opgenomen in het parcours.

Zeven keer wordt er bergop aangekomen. De eerste daarvan is de tijdrit met aankomst op de Ortona (vierde categorie). Daarna volgen nog de etappes naar Campo Imperatore (eerste categorie), Crans Montana (eerste categorie), Monte Bondone (eerste categorie), Val di Zoldo (tweede categorie), Tre Cemi di Lavaredo (eerste categorie) en Monte Lussari (eerste categorie).

flag-it Cima Coppi
Col du Grand Saint-Bernard (etappe 13)

  • 50 – 30 – 20 – 14 – 10 – 6 – 4 – 2 – 1 punten voor de eerste negen renners

flag-it Beklimmingen van 1e categorie
Calascio (etappe zeven), Campo Imperatore (7), Croix de cœur (13), Crans Montana (13), Passo del Sempione (14), Valico di Valcava (15), Passo di Santa Barbaria (16), Monte Bondone (16), Passo della Crosetta (18), Forcella Cibiana (18), Passo Valparola (19), Passo Giau (19), Tre Cime di Lavaredo (19) en Monte Lussari (20)

  • 40 – 18 – 12 – 9 – 6 – 4 – 2 – 1 punten voor de eerste acht renners

flag-it Beklimmingen van 2e categorie
Passo delle Crocelle (etappe 4), Valico di Monte Carruozzo (4), Valico di Chiunzi (6), Castel di Sangro (7), Monte delle Cesane (8), Passo delle Radici (10), Colle Braida (12), Selvino (15), Miragolo San Salvatore (15) en Valpiana (15), Matassone (16), Serrada (16), Coi (18), Val di Zoldo (18), Passo Campolongo (19) en Passo Tre Croci (19)

  • 18 – 8 – 6 – 4 – 2 – 1 punten voor de eerste zes renners

flag-it Beklimmingen van 3e categorie
Valico Dei Laghi di Monticchio (etappe 3), Passo Serra (5), Oliveto Citra (5), Picco Sant’Angelo (6), Passo del Bracco (11), Colla di Boasi (11), Pedaggera (12) en Passo Bordala (16)

  • 9 – 4 – 2 – 1 punten voor de eerste vier renners

flag-it Beklimmingen van 4e categorie
Ortona (etappe 1), Silvi Paese (2), Ripa Treatina (2), Valico La Croce (3), I Cappuccini (8, tweemaal), Monteperpoli (10), Passo della Castagnola (11) en Pieve d’Alpago (18)

  • 3 – 2 – 1 punten voor de eerste drie renners

Favorieten

In de Giro d’Italia gaat het bergklassement zo goed als altijd naar een renner die vaak voor de aanval kiest. Dat is soms niet zo in een grote ronde, denk maar aan de Tour de France bijvoorbeeld. Daar ging de bijhorende bolletjestrui vaak naar een renner die ook mikt op het algemeen klassement. In de Ronde van Italië gebeurde dat de afgelopen twintig jaar maar één keer. Chris Froome schreef in 2018 zowel het algemeen klassement als het bergklassement op zijn naam. Met dit in het achterhoofd kijken we voor de Maglia Azzurra hoofdzakelijk naar vroege vluchters. Een interessante lijst!

BORA-hansgrohe heeft een interessante ploeg voor de Ronde van Italië. De Duitse ploeg zal voor een goed klassement gaan met kopman Aleksandr Vlasov, maar daar rond zien we genoeg renners die vanuit de vroege vlucht voor succes kunnen zorgen. In eerste instantie denken we aan Lennard Kämna. De Duitser won vorig jaar nog de etappe naar de Etna en kwam ook daarna nog een aantal keer in de buurt van de zege.

Kämna won op sterke wijze een rit in de Tour of the Alps – foto: Cor Vos

De vraag is echter in welke mate Kämna zijn uitgesproken klassementsambities echt zal najagen. Doet hij dat niet of lukt dat uiteindelijk niet, dan is hij in staat om het geweer van schouder te veranderen en toe te slaan als rittenkaper. Punten voor de bergtrui volgen dan vanzelf.  Ook een renner als Patrick Konrad, ploegmaat van Kämna, kan die bergtrui winnen. De Oostenrijker liet goede dingen zien in de Tour of the Alps. Konrad bevestigde daarna ook nog door achtste te worden in Luik-Bastenaken-Luik. Als Kämna en Konrad de vrijheid krijgen van de ploegbazen bij BORA-hansgrohe, zijn het zeer gevaarlijke namen voor de blauwe bergtrui.

Een andere renner die in vorm is: Victor Lafay. De Franse klimmer brak in 2021 nog door in de Giro d’Italia door een lastige overgangsetappe te winnen. Dit seizoen is Lafay ook uitstekend aan het klimmen. Zo werd hij vierde in de Faun-Ardèche Classic, won hij de Classic Grand Besançon Doubs en werd hij zesde op de loeisteile Muur van Hoei. Lafay zal in principe ook niet moeten knechten voor een andere renner bij Cofidis, wat natuurlijk cruciaal is voor de Maglia Azzurra. Wat wel in zijn nadeel spreekt: Lafay reed de twee laatste grote rondes waar hij aan meedeed niet uit. Dat moet natuurlijk anders wil je het bergklassement op je naam schrijven.

Update: Victor Lafay maakt geen deel uit van de definitieve selectie van Cofidis

Lorenzo Rota – foto: Cor Vos

Intermarché-Circus-Wanty mikt vooral op de aanval, een algemeen klassement is bijzaak. Renners als Rein Taaramäe, Laurens Huys, Simone Petilli en Lorenzo Rota krijgen dus alle vrijheid om aan te vallen in de bergen. Van deze renners schuiven we Rota naar voren als een kandidaat-winnaar van de bergtrui. De Italiaan is dan wel geen pure klimmer, hij gaat bijzonder goed bergop en heeft ook een aardige punch/sprint in de benen. Dit kan zeer van pas komen in zijn jacht op bergpunten. Een ritzege zal het voornaamste doel zijn, maar meedoen om de bergtrui gaat vaak hand in hand.

Jefferson Alexander Cepeda was indrukwekkend in de Tour of the Alps, een koers die we al vaker aanhaalden omdat het een van de voorbereidingswedstrijden is voor de Giro. Toch is dit bij Cepeda niet per se een uitstekende maatstaf. Vorig jaar reed Cepeda, die uitkomt voor EF Education-EasyPost, ook een sterke korte etappekoers voor de Ronde van Italië, maar was daarna compleet onzichtbaar in de Italiaans grote ronde. Nu dat de 24-jarige Cepeda weer een jaartje ouder is, kan dat wel anders zijn. Als hij in de buurt komt van zijn vorm in de Tour of the Alps, zal hij een van de beste klimmers van de Giro zijn.

Warren Barguil heeft ervaring met het winnen van bergklassementen. De Fransman won zes jaar geleden (wat gaat de tijd toch snel!) de bolletjestrui in de Tour de France. Alleen: de klimmer van Arkéa-Samsic werd na een veelbelovende tiende plaats in de Waalse Pijl ziek en moest aan de antibiotica. De 31-jarige coureur hoopt op tijd hersteld te zijn voor zijn eerste deelname aan de Giro d’Italia.

Is Warren Barguil op tijd klaar om een gooi te doen naar de bergtrui? – foto: Cor Vos

Wie zeker klaar zal zijn voor de Grande Partenza zaterdag, is Santiago Buitrago. Een achtste plaats in de Tour of the Alps, maar vooral een derde in Luik-Bastenaken-Luik zeggen genoeg over de vorm van de Colombiaanse klimmer. Naast een paar imposante klimmersbenen heeft Buitrago ook een sterke punch, wat goed kan uitkomen in sprints (voor ritzeges of punten op een bergtop). Vorig jaar won Buitrago in het tenue van Bahrain Victorious al een etappe in de Giro en eindigde hij in de top-10 van het bergklassement. Dit jaar opnieuw?

We hebben de winnaar van vorig jaar nog niet genoemd in het favorietendeel. We hebben het natuurlijk over Koen Bouwman. De Nederlander van Jumbo-Visma verraste vorig jaar door de mooie blauwe trui te winnen nadat hij twee etappes op zijn naam schreef. Dat Bouwman een gooi kon doen naar ritzeges had natuurlijk te maken met het ontbreken van een sterke kopman bij Jumbo-Visma. Dit jaar hebben ze dat wel met Primož Roglič, waardoor we denken dat Bouwman voornamelijk zal moeten knechten.

Buitrago bezegelde zijn goede Giro vorig jaar met een ritzege – foto: Cor Vos

UAE Emirates heeft met João Almeida ook een duidelijke kopman, maar toch geven ze vaak toch een vrije rol aan een aantal renners in de selectie. We kijken dan vooral naar namen als Alessandro CoviDavide Formolo en Jay Vine. Covi won vorig jaar nog de etappe met finish op de lastige Passo Fedaia, waar Jai Hindley de macht greep in het algemeen klassement. Vine is dan weer de man die in de meest recente Vuelta a España twee etappes op zijn naam schreef en ruim aan de leiding stond van het bergklassement, maar letterlijk wegviel. Vine kwam wel niet meer in actie na zijn knieproblemen in februari. De Giro zal met andere woorden zijn eerste koers zijn na een goede drie maanden zonder wedstrijd.

Er zijn nog veel meer kanshebbers voor de bergtrui. We noemen een hele hoop: Bauke Mollema, Natnael Tesfatsion (Trek-Segafredo), Filippo Zana, Eddie Dunbar (beiden Jayco AlUla), Einer Rubio, Oscar Rodríguez (beiden Movistar), Simone Velasco, Samuele Battistella (beiden Astana Qazaqstan), Harm Vanhoucke, Andreas Leknessund (Team DSM), Vincenzo Albanese, Lorenzo Fortunato (beiden EOLO-Kometa), Simon Clarke, Domenico Pozzovivo (Israel-Premier Tech), Filippo Fiorelli (Green Project-Bardiani CSF-Faizanè), Valerio Conti (Team Corratec), Nicola Coni (Alpecin-Deceuninck) en Andrii Ponomar (Arkéa-Samsic).


Favorieten volgens WielerFlits
**** Santiago Buitrago
*** Lennard Kämna, Lorenzo Fortunato
** Alessandro Covi, Patrick Konrad, Jefferson Alexander Cepeda
* Warren Barguil, Lorenzo Rota, Jay Vine, Einer Rubio


RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.