Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Giro 2025: Mads Pedersen boekt tweede ritzege en heeft roze trui terug, slechte dag Wout van Aert
De laatste Giro-rit op Albanees grondgebied is gewonnen door Mads Pedersen. In de oude havenstad Vlöre klopte Pedersen Corbin Strong na een zware rit over twee bergpassen, al was het verschil tussen de twee enorm klein. Primoz Roglic stond de roze leiderstrui – zonder daar veel problemen mee te hebben – af aan de Deen van Lidl-Trek, die nu al op twee etappezeges staat in deze ronde.
De derde etappe in de Giro d’Italia bracht de renners in een lus van een goede 160 kilometer van en naar Vlöre. Onderweg kregen de renners twee gecategoriseerde beklimmingen te verduren, waaronder één zware op veertig kilometer van de meet: de Llogarapas (10,5 km aan 7,5%), die het peloton naar een hoogte van bijna 1000 meter bracht. Of de klim zwaar genoeg zou zijn om de klassementsrenners uit hun tent te lokken, viel nog maar te bezien. Wel was het interessant om te zien hoever Pedersen en Van Aert in een rit als deze konden komen.
Ritwinnaar Tarling in de vlucht
Na het startschot rond kwart over één, zagen we al vrij snel vier renners wegvluchten uit het peloton. Het waren Chris Hamilton, Mark Donovan, Lorenzo Germani en – jawel, de ritwinnaar van zaterdag – Joshua Tarling.
Wilde de Brit alsnog een gooi doen naar de leiderstrui in Vlöre? Daar zag het wel naar uit. De kopgroep reed namelijk minuten weg uit het peloton en zag later ook nog Alessandro Tonelli en Dries De Bondt aansluiten. De maximale voorsprong van de zes vooraan groeide in de kilometers daarna naar een maximale voorsprong van iets meer dan drie minuten.
foto: Cor Vos
De koers belandde daarna in een status quo. Het peloton controleerde de voorsprong rond de drie minuten en de vluchters werkten samen op weg naar de Llogarapas. De spannendste gebeurtenis was een overspringende geit die de Nieuw-Zeelander Dion Smith bijna van de sokken reed, maar dat was het dan ook wel.
Fortunato en Bilbao in de aanval, Van Aert lost
Op de Llogarapas, met nog vijftig kilometer te gaan, werd het interessant. De voorsprong van de vijf vluchters – De Bondt was toen al gelost – was op dat moment nog maar anderhalve minuut. Van de vijf overgebleven vluchters bleven Tonelli en Hamilton als laatste over, maar ook zij waren met zo’n kleine voorsprong kansloos voor de ritzege en zouden snel worden ingerekend door twee aanvallers uit het peloton.
Dat waren Lorenzo Fortunato en Pello Bilbao, die vooraf al bij de kanshebbers voor de ritzege werden gerekend. De Italiaan en de Bask hadden op de top van de Llogarapas zo’n vijftig seconden voorsprong op het peloton, waar Wout van Aert zich niet meer bevond – de Belg moest zondag vroeg lossen en kon zijn roze droom opbergen.
Pedersen in een zetel naar de finish
Fortunato en Bilbao zouden in de veertig vlakke kilometers die nog volgden kansloos zijn. Lidl-Trek en Red Bull-BORA-hansgrohe hadden in het peloton de touwtjes stevig in handen en Red Bull-BORA-hansgrohe vond het zelf ook (niet helemaal) stiekem wel welletjes dat Pedersen bij een podiumplaats de leiderstrui weer zou overnemen van Roglic. Met nog 15 kilometer te gaan werden de twee koplopers ingerekend, waarna de ploegen zich konden voorbereiden op een sprint.
Bijna alle sprinters waren op de Llogarapas overboord gegaan en dus leek het een eenvoudige zege te gaan worden voor Pedersen. Dat werd het uiteindelijk niet, al won hij wel. Met nog twee kilometer te gaan nam Lidl-Trek het heft in handen in het peloton, waarna Pedersen de sprint aanging. Strong maakte het Pedersen nog lastig, maar uiteindelijk hield de Deen stand. Zodoende boekte hij zijn tweede ritzege en nam hij de leiderstrui over van Roglic.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.