Interview Harrie Lavreysen komt zaterdag in actie tijdens de tweede editie van de UCI Track Champions League. De Nederlandse baanwielrenner verdedigt zijn titel van vorig jaar, toen hij de beste was in het sprintklassement. WielerFlits sprak met Lavreysen over de Track Champions League en het afgelopen WK baanwielrennen. “De verloren WK-finale Teamsprint was wel flink balen, maar eigenlijk zagen we het wel aankomen.”

De Track Champions League gaat aanstaande zaterdag van start in Spanje. Op het Spaanse eiland Mallorca wordt namelijk de eerste manche gereden. Daarna staan er ook nog wedstrijden op het programma in Berlijn, Saint-Quentin-en-Yvelines (Parijs) en Londen (twee manches).

Lavreysen komt in actie in de sprintwedstrijden, die bestaan uit enerzijds de Sprints en anderzijds de Keirin. Per wedstrijd zijn er punten te verdienen, die dan toegevoegd worden aan het totaal aantal punten van de renner in kwestie. Zaterdagochtend zal er op WielerFlits een uitgebreider artikel online komen over het concept van de Track Champions League.

Hoe waren de afgelopen weken voor jou?
“Ik heb een aantal drukke weken achter de rug. Ik heb natuurlijk het WK gehad, wat een belangrijk doel was. Daarvoor heb ik het wel wat rustiger gehad, ik heb echt alles aan de kant gezet om goed te kunnen trainen voor het WK. Ik ben ook op trainingskamp gegaan bijvoorbeeld. Na het WK, dat heel goed was door mijn twee wereldtitels, heb ik niet echt een rustperiode gehad. Ik ben meteen weer gaan trainen, omdat ik wist dat de Track Champions League eraan kwam. Ik wil er goed zijn. Zelfs toen ik een week in New York was, heb ik krachttraining gedaan.”

Lukt het om jezelf dan nog eens op te laden na zo’n druk seizoen?
“Ik heb natuurlijk een heel goed seizoen gehad, dan gaat dat wat makkelijker, denk ik. Vorig jaar was ik wel helemaal klaar na de Olympische Spelen en WK, maar nu is het anders. Ik heb me ook veel beter voorbereid op de Track Champions League. Ik had op voorhand echt in mijn hoofd dat na het WK mijn focus naar de Track Champions League zou gaan. Ik had zelfs mijn vluchten voor de Track Champions League voor het WK geboekt en het trainingsschema lag ook al zeer vroeg klaar.”

Die goede voorbereiding zal je van pas komen, de tegenstand is dit jaar een pak groter. 
“Dat denk ik ook wel, ja. Vorig jaar had ik een zware battle met Stefan Bötticher. Die is dit jaar iets minder, maar er zijn een aantal andere grote concurrenten. Jeffrey (Hoogland, red.), mijn ploegmaat, en ook bijvoorbeeld Matthew Glaetzer. Het zal vooral lastig worden om iedere keer op niveau te presteren en hoog in de punten te eindigen. Doe je dat niet, zak je echt weg in het klassement.”

Lavreysen mocht vorig jaar de imposante trofee mee naar huis nemen – foto: Cor Vos

Is dat eindklassement echt nog een doel voor jou? 
“Ja, zeker. Ik hoop wel echt mijn titel te verdedigen, dat vind ik wel iets moois. Als ik meedoe aan wedstrijden, wil ik echt winnen. Ik zal dan ook niet tevreden zijn als ik de eindoverwinning niet pak. Ik weet dat ik niet elke wedstrijd in de manches zelf zal winnen, maar ik hoop wel telkens hoog te eindigen om dan uiteindelijk voor de eindoverwinning te gaan.”

Tijdens zo’n manche van de Track Champions League is er zeer weinig recuperatie tussen de wedstrijden. Is dat iets wat jou ligt?
“Ik denk het wel, ja. Het is niet dat we er zeer veel op hebben getraind, dat weinige herstellen tussen de wedstrijden door. Ik denk echter wel dat ik er steeds beter in word. Ik zie er minder tegenop dan andere renners, maar ik weet wel dat je je krachten echt moet verdelen tijdens zo’n avond. Als je je de eerste wedstrijd helemaal leegrijdt, is de avond naar de klote.”

Naast het weinige herstel, wat spreekt je aan bij het concept van de Track Champions League?
“Dat alle wedstrijden (binnen een manche, red.) op een avond worden gereden. Dat geeft echt een speciaal gevoel. Vorig jaar leek het echt alsof ik alleen maar finales reed. Elke race was dan ook echt heel zwaar en moeilijk. Het gaat alleen maar om de winst, niets anders telt. Er zijn ook geen B-finales bijvoorbeeld, wat je wel ziet op de kampioenschappen. Dat zorgt er volgens mij ook voor dat het mooi is voor het publiek. Het zal de sport interessanter maken.”

Kan het baanwielrennen dan via zo’n nieuw format doorgroeien?
“Ik vind wel dat het concept gescheiden moet blijven van de kampioenschappen, dat is belangrijk. Het zijn twee totaal verschillende zaken. Ik vind het sowieso wel een toevoeging voor de sport. We rijden niet al te veel wedstrijden, dus het is een mooie kans. Ik heb op het WK bijvoorbeeld een finale gereden tegen Matthew Richardson, dat was nog maar de tweede keer dat ik tegen hem in actie kwam. In de Track Champions League is de kans groot dat ik vier weekenden na elkaar tegen hem zal rijden. Dat is iets bijzonders. Het is een mooie kans om op wereldniveau veel wedstrijden te rijden.”

Lavreysen is een van dé sterren van het baanwielrennen op dit moment – foto: Cor Vos

Het concept van de Track Champions League is ook zeer hapklaar, en misschien ook makkelijker om te begrijpen, voor het publiek. Zal de sport populairder worden door dit soort wedstrijden? 
“Dat hoop ik wel ja. Vorig jaar had ik heel lang geen publiek meer gezien door die coronaperiode. Dat deed echt wel iets met me, om voor wedstrijden in een uitverkocht en zeer enthousiast stadion te rijden. Dat was speciaal voor mij, maar überhaupt ook voor de sport in het algemeen. Ik hoop dat het dit jaar hetzelfde zal zijn qua sfeer, ik ben benieuwd.”

Chris Hoy, ambassadeur van de Track Champions League, vertelde aan WielerFlits dat hij veel bewondering heeft voor jouw focus (interview komt later online, red.). Hoe laad je jezelf mentaal telkens op voor een wedstrijd? Je lijkt altijd zo extreem gefocust. 
“Goede vraag. Ik weet heel goed waarmee ik bezig ben, ik wil echt niks aan toeval overlaten. Ik zal op voorhand alle mogelijke manieren hoe het kan mislopen, uitsluiten. Ik zal kijken naar wat ik fout kan doen en ik zal nadenken over hoe ik mezelf zou verslaan. Ik ben heel gepassioneerd over die tactiek binnen het baanwielrennen, ik kan er uren mee bezig zijn. Op de kampioenschappen ben ik constant bezig met al die verschillende factoren.”

Is dat iets wat voornamelijk van jezelf komt? Of ook van je trainers?
“Dat komt wel echt van mezelf. Ik heb doorheen de jaren verschillende trainers gehad en die helpen natuurlijk wel heel veel. Zeker die sprintwedstrijden rijd je bijna samen met je trainer, je bent continu aan het overleggen. Maar ik denk vooral dat die passie vanuit jezelf moet komen. Je moet er de tijd in willen steken.

Zijn er dan geen momenten waarbij je toch net dat tikkeltje minder bent gefocust?
“Op zo’n WK niet nee. Ik ben echt een heel jaar bezig om me goed voor te bereiden op die wedstrijden daar, dus dan ben ik 100% gefocust. Daarnaast rijden we natuurlijk ook niet zo heel veel wedstrijden als baanwielrenner.”

Na het afgelopen WK staat je teller op 11 WK-titels. Dat is evenveel als Chris Hoy. Besef je dat je goed op weg bent om hem in te halen?
“Dat is niet iets waar ik echt mee bezig ben, die records. Het is natuurlijk wel heel leuk om terug te kijken naar wat er allemaal op je palmares staat, het is iets moois. Ik hoop er nog een hele hoop te winnen. Chris Hoy heeft zes Olympische titels, daar ben ik bijvoorbeeld nog lang niet. Ik wil het stap voor stap doen, dat is mijn idee.”

Op het WK verloor je met Roy van den Berg en Jeffrey Hoogland nog de WK-finale in de Teamsprint van Australië. Is dat iets waar je van wakker ligt achteraf? 
“Dat was wel flink balen. Ik moet zeggen dat we het van tevoren wel een beetje zagen aankomen, in tegenstelling tot wat veel mensen op voorhand dachten. Roy was stevig gevallen op trainingskamp, dus we wisten dat zijn vorm niet top was. Daarnaast wisten we ook dat Australië heel goed ging zijn. Ik was eigenlijk zelfs verbaasd dat we nog zo dicht kwamen, maar daar baal je dan ook weer van (als het verschil zo klein is, red.).

Hoogland (links), Lavreysen (midden) en Van den Berg (rechts) in beeld in de WK-finale – foto: Cor vos

Het was een moeilijke dag, zeker omdat je de dag erna meteen weer aan de bak moet op het WK. Aan de andere kant kon ik me wel optrekken aan mijn eigen rondetijden, die waren goed. Ik wist daardoor dat mijn vorm in orde was. De teamsprint is een teamonderdeel en je doet het samen, maar uiteindelijk staan we er ook als drie individuele renners. Je baalt natuurlijk wel dat je niet kan winnen. Iedereen wil in die regenboogtrui rijden.”

Zie je renners die in de toekomst het team zouden kunnen versterken?
“Op dit moment nog niet nee. Roy (Van den Berg, red.) is op dit moment 34 jaar oud, maar ik denk zeker wel dat hij nog moet kunnen doorgaan. Hij is zeker nog niet te oud. We hebben ook nog geen mogelijke nieuwe man, het valt af te wachten wat er zal gebeuren de komende jaren.”

Is Niek Kimmann iemand die in de ploeg zou passen?
“Dat zou kunnen, maar Niek wil tot Parijs (Olympische Spelen van 2024, red.) gewoon nog BMX’en. Helaas. Dat zou wel leuk zijn, hij heeft ooit al op de baan gefietst en heeft er zeker ook talent voor. Het zou mooi zijn, maar die blijft voorlopig op de BMX rijden. Ik heb er al een aantal keer over gegrapt met hem, maar dat was niet al te serieus.”

Op WielerFlits zullen de komende dagen een aantal berichten online komen over de Track Champions League, dat live te volgen is op Eurosport en discovery+. Zaterdagochtend zal er een bericht op de site verschijnen over het algemene concept van de Track Champions League. In de week erna zullen er ook interviews gepubliceerd worden met Chris Hoy (ambassadeur van het event) en François Ribeiro (mede-organisator van het event).