Eli Iserbyt moest in de Superprestige van Merksplas genoegen nemen met de tweede plaats. De Europees kampioen zag de winst gaan naar zijn ploegmaat Michael Vanthourenhout. “De bedoeling was om te winnen, maar Michael heeft het niet gestolen. Hij was de beste vandaag”, concludeert Iserbyt na afloop.

Een kopgroep van vijf crossers streed om de overwinning: drie man van Pauwels Sauzen-Bingoal tegen twee renners van Telenet-Baloise. “Puur als ploeg hebben we niet echt afgestopt, het was hard tegen hard”, zegt Iserbyt. “Het was een gevarieerde cross. De laatste twee rondes reed ik goed, maar Michael bleek beter, dus moet ik mij daarbij neerleggen.”

Iserbyt vertrok moeizaam in Merksplas, maar na een valpartij pakte hij de draad weer op. “De val was het sluitstuk van het sukkelende begin”, lacht hij. “Ik ben in het begin drie keer van bandendruk gewisseld, dat was mijn inschattingsfout.”

De openingsfase van de cross werd gekleurd door Lars van der Haar, die lang solo aan de kop reed. “Lars reed misschien iets te vroeg weg”, denkt Iserbyt. “We weten dat we als ploeg met drie bij de beste vier zitten en dat is uiteindelijk ook te zien in de laatste rondes. Je ziet ook dat we onze duurtrainingen meenemen naar de wedstrijd.”

Sweeck klopt Aerts om derde podiumplek – foto: Cor Vos

Laurens Sweeck zorgt voor compleet Pauwels Sauzen-Bingoal-podium

De sprint om de derde plaats werd in extremis nog gewonnen door Laurens Sweeck. Hij klopte Toon Aerts met enkele millimeters. “Ik dacht dat het nog haalbaar was, want Toon viel een van de laatste bochten voor de zandbak. Daar zette ik hem onder druk en toen maakte hij weer een foutje. Ik kon op het wiel komen nog sprinten. Het was een heel korte sprint”, zegt Sweeck.

De solo van Van der Haar zag ook de Belgisch kampioen niet aankomen. “Dat was een tactiek van Telenet-Baloise. Toon Aerts zat in tweede positie en wij waren weggedrumd, heel ver. We konden niet direct reageren op de aanval van Van der Haar. En Toon vond dat wel een goede situatie”, blikt hij terug. “Ik kon mij nog wel losmaken om naar Lars te rijden, en daardoor moest Toon ook zelf rijden.”