zondag 2 maart 2025 om 16:49

Jarige Jasper Philipsen verslaat Olav Kooij in Kuurne-Brussel-Kuurne

Jasper Philipsen heeft zichzelf een fantastisch verjaardagscadeau bezorgd. De renner van Alpecin-Deceuninck, die vandaag 27 is geworden, schreef Kuurne-Brussel-Kuurne op zijn naam. In een massasprint was hij te snel voor Olav Kooij en Hugo Hofstetter.

Het parcours van Kuurne-Brussel-Kuurne was bijna 200 kilometer lang en bevatte dertien hellingen. De eerste was de bekende Tiegemberg na amper 17,5 kilometer koers. Later in de wedstrijden zouden de coureurs nog veel meer (kassei)klimmen tegenkomen, waaronder La Houppe, de Côte de Trieu en Kluisberg. De vijfhonderd meter lange Beerbosstraat, op 34 kilometer van de meet, was de laatste kasseistrook en noemenswaardige hindernis voor de aankomst.

Kopgroep van zeven
Terwijl in de Omloop vrijwel direct een kopgroep wegreed, duurde het spel in KBK een stuk langer. Pas na een kleine vijftig kilometer koers was het raak. Huub Artz (Intermarché-Wanty), Tomáš Kopecký (Unibet Tietema Rockets), Dries De Bondt (Decathlon AG2R), Ward Vanhoof (Flanders-Baloise), Marius Mayrhofer (Tudor), Ceriel Desal en Axandre Van Petegem (beiden Wagner Bazin WB), de zoon van voormalig klassiekerspecialist Peter Van Petegem, vonden elkaar. Zij fietsten een voorsprong bijeen van een kleine vijf minuten.

Dries De Bondt leidt de kopgroep – foto: Cor Vos

Het verschil was al teruggebracht tot minder dan vier minuten, toen we op de Hameau des Papins (1.200 m à 6,6%) al wat actie zagen. Terwijl Jan Tratnik – zonder al teveel erg – ten val kwam, kozen Lewis Askey (Groupama-FDJ), Timo Kielich (Alpecin-Deceuninck) en Jhonatan Narváez (UAE Emirates-XRG) de aanval. In de achterhoede moesten de eerste renners lossen. Onder meer Søren Wærenskjold, de winnaar van de Omloop, ging 95 kilometer voor het einde overboord.

Door een lekke band van Kielich bleven we met twee tegenaanvallers over. Zij begonnen samen aan Le Bourliquet (1.300 m à 6,8%), waar Matteo Jorgenson in het peloton aan de boom begon te schudden. De Amerikaan van Visma | Lease a Bike zorgde met zijn versnelling voor verbrokkeling in het peloton, maar het schoof allemaal weer in elkaar richting de Mont Saint Laurent (1.300 m à 7,8%). Daar voerde Tim Wellens de forcing. Hij reed samen met Jonas Abrahamsen en uiteindelijk ook Stan Dewulf naar Askey, die Narváez had moeten laten gaan.

Van Aert toont zich
Na de top kwam ook Wout van Aert oversteken, samen met zo’n tien andere renners. Zij raapten ook Narváez weer op. Dit trosje renners zakte in aanloop naar de Kruisberg echter weer terug in het peloton. Daarna, op de Hotond, deed Van Aert een nieuwe poging om brokken te maken. Er zat bij hem duidelijk meer op dan een dag eerder in de Omloop, maar loskomen lukte niet. Zodoende gingen we met een omvangrijk peloton richting de Côte de Trieu. De kopgroep van zeven begon met een marge van een kleine minuut op het peloton aan deze voorlaatste helling.

Wout van Aert toonde zich – foto: Cor Vos

Tussen de kopgroep en het peloton reden op dat moment twee renners. De zeer actieve Wellens was bergop gedemarreerd en kwam op de top bij de eerder ontsnapte Stefan Bissegger. Zij haalden vervolgens de geloste Artz bij en sloten net voor de Kluisberg aan bij de zeven koplopers. In de achtergrond trok Van Aert – net daarvoor nog in het defensief gedrongen toen het peloton even in tweeën brak – ten strijde. Enkel Roger Adrià volgde. De Spanjaard van Red Bull-BORA-hansgrohe nam daarop niet over, zodat Van Aert er alleen voor stond in jacht op de koplopers.

Het lukte Van Aert niet om zonder steun over te steken. Nadat de Belg een kleine tien kilometer had achtervolgd, gaf hij het op. Zo vielen de twee op vijftig kilometer van de streep terug in het peloton. Daar leidde het Soudal Quick-Step van Tim Merlier inmiddels de dans. Geholpen door het Lidl-Trek van Jonathan Milan, het Red Bull-BORA-hansgrohe van Jordi Meeus en uiteindelijk ook het Cofidis van Milan Fretin, hielden zij het verschil met de negen koplopers klein. Het verschil schommelde tussen de dertig en veertig seconden.

Sprint dient zich aan
Bij de vluchters was de samenwerking ook niet perfect. Eerst was er een aanval van De Bondt, daarna probeerde Wellens het. Het leidde tot uitdunning vooraan. De Bondt en Wellens bleven over met Mayrhofer en Desal. Zij hielden stand tot zo’n twaalf kilometer voor de streep, net na de eerste finishpassage. Daarna kon het peloton zich definitief opmaken voor een massasprint. In aanloop naar die massasprint, op drie kilometer van de streep, was er nog een valpartij met Matevž Govekar als enige slachtoffer. De rest van het peloton bleef overeind.

De Bondt, Wellens en co haalden het niet – foto: Cor Vos

Zo kregen we een spurt met onder meer Merlier, Milan, Meeus en Fretin, maar ook met Olav Kooij, Jasper Philipsen en Marijn van den Berg. Laatstgenoemde zat op een kilometer van de streep vooraan met nog één ploeggenoot voor zich, maar toen kwamen de mannen van Visma | Lease a Bike voorbij. Eerst Van Aert, vervolgens Jorgenson en dan… de mannen van Alpecin-Deceuninck. Jonas Rickaert en Kaden Groves leidden de sprint in voor Jasper Philipsen.

Philipsen de snelste, Kooij tweede
Die drietrapsraket bleek niet te kloppen. Philipsen maakte het werk van zijn ploeggenoten perfect af. Olav Kooij probeerde het nog wel, maar hij kwam niet naast de Belg. Zo won Philipsen, een dag na zijn derde plaats in de Omloop, het tweede luik van het Openingsweekend. Olav Kooij moest genoegen nemen met de tweede plaats, Hugo Hofstetter vervolledigde het podium.