Youri IJnsen

• dinsdag 11 april 2023 om 19:50

Interview Jasper Philipsen groeide het laatste jaar uit tot misschien wel de beste sprinter van de wereld, maar dit voorjaar onderzocht Alpecin-Deceuninck of er ook een toekomst voor hem ligt in de klassiekers. Vlaamse media stelden dat hij dan een topresultaat nodig had in een echt grote klassieker. Philipsen antwoordde in Parijs-Roubaix: hij werd tweede. Achter ploegmaat Mathieu van der Poel, voor de vaderlandse wielerheld Wout van Aert. “Eén en twee, als ploeg kunnen we niet heel veel beter”, jubelt Philipsen.

De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Vooral de manier waarop de 25-jarige Belg van Alpecin-Deceuninck koerste, oogstte lof. In de finale beet hij zich vast in de kuiten van Wout van Aert, waarna hij op de wielerbaan van Roubaix twee rondjes aaneen kon juichen. Eerst omdat ploegmaat Van der Poel het achtervolgende duo net voorbleef en Philipsen dus in diens rug kon juichen om de overwinning. Een rondje later legde hij Van Aert erop in het sprintje om de tweede plek en volgde er opnieuw een vreugdekreet met gebalde vuisten. “Dit is echt een ongelooflijke prestatie, deze gaat lang bij mij blijven hangen.”

Philipsen zag ook dat zijn ploeg misschien wel de sterkste was in Parijs-Roubaix. Maar waren ze dat niet het gehele voorjaar, aangezien ze tot op heden twee van de drie monumenten wonnen en tweede werden in de Ronde van Vlaanderen? “Ik zeg niet dat we hét team van deze klassieke periode zijn, maar we kunnen wel heel trots zijn. Heel veel beter hebben we het niet kunnen doen. In de finale hebben we ook niet gesproken over een sprint op de wielerbaan in Roubaix. We droomden daar niet over. Om eerlijk te zijn is er weinig mogelijkheid om dan te praten. Maar ik ben wel heel trots!”

Iconisch beeld: MVDP wint, Philipsen juicht op de achtergrond terwijl hij nog een ronde moet – foto: Cor Vos

Genieten met Van der Poel, troost aan Degenkolb
Philipsen was dan ook vol lof over winnaar MVDP. “Mathieu is menselijk, geen alien. Maar wel een supersterke wielrenner, er is niemand die zo een bocht kan rijden zoals hij. Eentje uit de top-3 van de wereld, samen met Tadej Pogacar en Wout van Aert. Je weet dat ze iets extra’s hebben, waar ze ook komen. Zo’n moment waarop je weet dat ze gaan. Hoe hard je ook pedaleert, hen volgen is dan zo zwaar. Ook nu was duidelijk dat Mathieu en Wout de sterkste mannen in koers waren. Zij hadden de beste benen op de cruciale punten. Voor mij was het bijna onmogelijk om te volgen.”

De sterke sprinter nam aan het begin van Carrefour de l’Arbre zelfs de leiding van de kopgroep. Van der Poel versnelde vanachter uit, terwijl Philipsen net van de rug van de weg naar de zijkant stuurde. De twee ploeggenoten kwamen daardoor in botsing met John Degenkolb. De Duitser – bezig aan zijn sterkste wedstrijd in jaren – kwam daarbij onfortuinlijk ten val. “John wilde ook net voorbij, maar dit wil je niet. Ik weet niet wat er precies gebeurde. Ook dat is koers, helaas. Ik heb na afloop mijn excuses aangeboden, maar ik geloof niet dat we echt iets verkeerds deden.”

• 

  10 apr

  Lees ook Degenkolb blij met verontschuldiging Van der Poel: "Betekent veel voor me"

  10 apr

De Hel zelf winnen
In 2018 was Philipsen dicht bij een eerste zege in Parijs-Roubaix, in de beloftenversie wel te verstaan. De Belg was die dag veruit de beste, maar vier keer pech weerhielden hem van winst. Ontroostbaar was hij nadien, op de piste in Roubaix. Hoe anders was dat vijf jaar later. Want nu viel het kwartje de andere kant op. “Geluk is een factor in Roubaix. Dat was zondag aan onze zijde. Neem de lekke band van Wout en de valpartij van John. Eén en twee, als ploeg kunnen we niet heel veel beter Dit is echt een ongelooflijke prestatie, deze gaat lang bij mij blijven hangen.”

Opvallend: net als Van der Poel (dertien koersdagen) kwam Philipsen nog maar vijftien keer in actie in 2023. “Dat is bewust zo gepland”, legt de sterke sprinter uit. “Zware koersen als de E3 Saxo Classic en de Ronde van Vlaanderen heb ik bijvoorbeeld overgeslagen. Ik kies mijn momenten dit jaar, dat houdt me fris. We hebben ook een goede voorbereiding op hoogte gedraaid. Nu zijn we één en twee in Parijs-Roubaix… Zelf hoop ik de komende jaren nog een extra stap in mijn ontwikkeling te zetten. Ik kom hier nog een keer terug om zelf te winnen.”