Jasper Philipsen volgt zichzelf niet op: “Veel te veel gegeven onderweg”
Foto: Cor Vos
Niels Bastiaens
woensdag 6 april 2022 om 18:09

Jasper Philipsen volgt zichzelf niet op: “Veel te veel gegeven onderweg”

Interview Jasper Philipsen baalde na afloop van de Scheldeprijs misschien nog het meest. Dit was namelijk dé voorjaarsklassieker waar Alpecin-Fenix nog eens alles op de Limburger zou zetten. Philipsen was wel knap mee in de eerste waaier, maar moest aan het einde zijn meerdere erkennen in Alexander Kristoff. “Sinds Parijs-Nice heb ik niet meer dat ideale gevoel”, zegt hij aan WielerFlits.

De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Het plan was vooraf duidelijk: wordt het een sprint, dan is het alles op Jasper Philipsen, met Tim Merlier als de gedroomde lead-out. Maar zoals zo vaak met vooraf opgestelde plannen, draaide het verhaal anders uit. Van bij de start in Terneuzen lag het hele pak uit elkaar, en toen al werd duidelijk dat er van sprinten geen sprake zou zijn.

“Nooit meegemaakt”, vertelt Philipsen ons achteraf. “Een hele wedstrijd, bijna de volle 200 kilometer van start tot finish, vol rijden: dat was vandaag de eerste keer in mijn loopbaan, denk ik. De eerste waaier is vrij snel tot stand gekomen, daarna was het gewoon de hele dag voluit gaan. Dat bekopen we in de laatste kilometers.”

Geen ideale situatie?
Het is maar de vraag of die situatie voor Alpecin-Fenix ideaal was. Met Philipsen en Merlier zaten de twee snelle mannen gelukkig wel mee, maar van krachten sparen voor een sprint was er geen sprake. “Beter had er nog een mannetje extra bijgezeten, maar in waaiervorming gaat het zo snel, dat je voor je het goed en wel beseft in zo’n situatie evolueert. Tim en ik hadden beide een kans om te winnen, we deden wat we moesten doen door mee te zijn. Maar we hebben zelf veel te veel moeten geven om te winnen.”

Het was niet altijd simpel in waaier één – foto: Cor Vos

Philipsen en Merlier moesten dan ook beurt om beurt de jongens van BORA-hansgrohe, die met z’n vieren veel sterker vertegenwoordigd waren, terughalen. “We hielden vooral hen in het oog. Elke keer moesten we die gaten dichten, en toen Kristoff aanging, keken we richting hen. Zij waren het talrijkst… Maar ja, iedereen zat op de limiet. Kristoff was de sterkste. Chapeau.”

Geen ideaal gevoel
Veel kansen om een voorjaarsklassieker te winnen, krijgt Philipsen doorgaans niet. Maakt deze achtste plaats het dan een extra grote gemiste kans? “Ik denk dat er bij mij gewoon geen sprintje meer opzat aan het einde. De besten bleven over en mijn benen zaten volledig kapot. Dat maakt het enerzijds wel een teleurstelling, maar we hebben onszelf niets te verwijten.”

Al gaat het blijkbaar al een tijdje niet al te best meer met Philipsen, die nochtans sterk aan het seizoen begon. In de UAE Tour was hij nog tweevoudig etappewinnaar, maar vanaf Parijs-Nice ging het toch wat bergaf. In die mate dat zelfs de Ronde van Vlaanderen onzeker was. “Na mijn ziekte en valpartij in Parijs-Nice heb ik nooit dat gevoel van het begin van het seizoen meer gevonden. Dat is jammer, maar er komen gelukkig nog mooie koersen.”

RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.