Nico Dick

• zondag 28 augustus 2022 om 10:40

Rasklimmer Jay Vine verbaasde de voorbije dagen de wielerwereld met twee ritzeges in de Vuelta. Maar wie is die 26-jarige Australiër nu eigenlijk? Zijn weg naar de top is in elk geval a-typisch voor een profrenner. Een portretje…

De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Vine is geboren in 1995 in de Australische stad Townsville, waar hij opgroeide als mountainbiker. Pas in 2018 maakte hij – in eigen land – zijn debuut op de weg, een jaar later werd hij lid van het continentale team Nero. Een jaar later volgden zijn eerste resultaten die naam waardig: een aantal mooie ereplaatsen in de weliswaar bescheiden New Zealand Cycle Classic. Vine was toen al 24.

In 2020 werd hij zowaar vijfde in de eindstand van de Herald Sun Tour. Toen nog anoniem, maar met Jay Hindley als winnaar en met Michael Storer als de nummer zeven in het klassement, stond daar in Melbourne en omgeving toch wat kwaliteit aan de start. Het leverde Jay Vine een contract voor 2021 op bij ARA Pro Racing Sunshine Coast, een ander continentalteam.

Vine na zijn derde plek in een bergetappe van de Jayco Herald Sun Tour 2020 – foto: Cor Vos

Zwift
Maar voor dat team heeft Vine uiteindelijk niet gefietst. In 2020, in volle coronapandemie, maakte de Australiër immers kennis met het Zwift-platform. Hij nam er deel aan de Zwift Academy-competitie en schopte het zowaar tot de finale, waarin hij het haalde van een aantal toppers in het e-biken, waaronder de Belg Lionel Vujasin en de Nederlander Jochem Kerckaert. Het reglement van de wedstrijd stipuleert dat de winnaar van de mannenversie een profcontract voor een jaar bij (toen nog) Alpecin-Fenix krijgt. De broers Roodhooft hebben immers een deal met het trainingsplatform, net als Canyon-SRAM dat heeft bij de vrouwen.

Tijdens de competitie had Vine vooral indruk gemaakt tijdens de beklimming van de ‘Alpe du Zwift’, een van de onderdelen naast onder meer ook nog een puntenkoers en een tijdrit. Vine’s wattage per kilogram lichaamsgewicht was behoorlijk indrukwekkend, hij beschikte volgens de juryleden over een echt klimmersprofiel. Voor het Australische lichtgewicht kwam een droom uit: plots werd hij ploegmaat van Mathieu van der Poel.

Eerste profjaar
Een droom die het voorbije anderhalf jaar steeds meer vorm kreeg. Eerst met een tweede plaats in de koninginnenrit en het eindklassement van de Ronde van Turkije, later met een ereplaats tegen kleppers als Carthy, Yates en Bernal in de slotrit van de Ronde van Burgos (op Las Laguna de Neila) en op het eind van het seizoen met een goed debuut in de Vuelta. Wat volgde was een contractverlenging voor twee jaar (tot eind 2023) bij Alpecin-Fenix.

In de Ronde van Turkije 2021 kwam Vine al dicht bij zijn eerste profzege – foto: Cor Vos

Vine gaf heel wat op om zijn droom werkelijkheid te zien worden. “Ik verkocht in het voorjaar van 2021 zowat alles wat we hadden in Australië om me helemaal te kunnen concentreren op mijn profcarrière in Europa”, vertelt hij daarover. “Ik krijg de kans om mezelf te ontwikkelen als prof en zo mijn grote droom te realiseren. Die wilde ik met beide handen grijpen.” Tussendoor – in februari dit jaar – werd Vine nog wereldkampioen… op de rollen.

Doorbraak
Ondertussen staan twee ritzeges in de Vuelta a España op zijn palmares. Niet zomaar twee ritten, maar twee etappes met aankomst bergop. Op de Pico Jano deed hij het met een aanval vanuit het peloton der favorieten, op de Colláu Fancuaya vanuit de vroege vlucht. Het leverde hem ook de bollentrui op van beste klimmer. Een klassement dat hij de komende twee weken met hand en tand wil verdedigen.

Zijn ritzeges droeg hij op aan zijn team én zijn vrouw Bre, overigens sportjournaliste en zelf ook fervent fietsster. Het koppel leeft in Girona. “Ik weet niet wat er nog op mijn pad zal belanden de komende tijd”, lachte hij gisteren op de top van de Colláu Fancuaya. “Ik blijf wel vorderingen maken. Zo heb ik nu ook al een mooie aankomstfoto, want die ging donderdag de mist in”, grapte hij. “Nee, serieus. Dit geeft me bijzonder veel zelfvertrouwen. Misschien kan ik in deze Vuelta nog wel iets.”

Vine op weg naar zijn eerste profzege in de zesde etappe van de Vuelta – foto: Cor Vos