Juan Sebastián Molano heeft de Grand Prix de Denain op zijn naam geschreven. De Colombiaan van UAE Emirates was – na een spannende finale – de snelste in een sprint met vijf. Tim van Dijke werd tweede, Timo Kielich derde.

Tweeëntwintig kilometer aan kasseien, verdeeld over twaalf stroken. Dat stond de deelnemers aan de GP de Denain donderdag te wachten. De eerste 110 kilometer van de wedstrijd gingen nog over prima bollende asfaltwegen, maar daarna kregen de coureurs het ene keienpad na het andere voor de kiezen. De lastigste strook ging naar Miang-Quérénaing (2.500 meter), de laatste naar Aversnes-le-Sec-Hordain (1.800 meter). Vanaf dit punt was het nog twaalf kilometer naar de streep in Denain.

Kopgroep van acht
In Denain was overigens ook de start van de 194,7 kilometer lange wedstrijd. Niet lang na het vertrek uit deze plaats ontstond er een kopgroep van acht renners: Paul Lapeira (AG2R Citroën) , Louis Barré (Arkéa-Samsic), Luca De Meester (Bingoal WB), Benjamin Perry (Human  Powered Health), Gilles De Wilde (Flanders-Baloise), Maël Guégan (CIC U Nantes Atlantique), Maxime Jarnet (Go Sport-Roubaix Lille Métropole) en Théo Delacroix (St Michel-Mavic-Auber93).

Jumbo-Visma bepaalt het tempo – foto: Cor Vos

De vluchters vergaarden een maximale voorsprong van zo’n vijf minuten op het peloton, waar Jumbo-Visma het leeuwendeel van het werk deed. Zij hadden met sprinter Olav Kooij de topfavoriet in huis. Maar ondanks het werk van de Nederlandse formatie, hadden de ontsnappers nog altijd vier minuten toen ze begonnen aan de eerste kasseienstrook. In het peloton begon de verbrokkeling op dit punt, maar op zo’n zeventig kilometer van het einde werd de schade groter.

Afscheiding
Dat kwam mede door een valpartij, waardoor enkele renners opgehouden werden. Kooij ging niet onderuit, maar had wel mechanische pech. Hij kwam op achterstand te rijden, net als die andere favoriet, Hugo Hofstetter. Laatstgenoemde reed een tijdje met een gebroken stuur rond. Beiden konden terugkeren bij de hoofdmacht, maar niet veel later was daar opnieuw afscheiding.

Stan Dewulf (AG2R Citroën) koos in deze fase de aanval. De Belg kreeg later het gezelschap van Taco van der Hoorn, Tim van Dijke, Mikkel Bjerg, Juan Sebastián Molano, Timo Kielich, Norman Vahtra, Clément Davy en Edvald Boasson Hagen. Die laatste was degene die het initiatief had genomen achter Dewulf en ook later erg actief was. Mede door de ervaren Noor reden de achtervolgers naar de kopgroep. Op het moment dat ze aansloten, zo’n vijftien kilometer voor het einde, was Dewulf al een tijdje letterlijk weggevallen.

Dewulf reed eerst in zijn eentje weg – foto: Cor Vos

Strijd tussen vijf renners
Het peloton zat ondertussen niet ver, op slechts een tiental seconden. Daarbij geen Hofstetter meer, die opnieuw zijn stuur had gebroken. Kooij was nog wel present en liet zijn ploeggenoten werken om het gat te dichten. Op de laatste strook van de dag gaven de koplopers echter flink gas, waardoor het gat weer groter werd. Deze versnelling zorgde ook voor breuken vooraan. Aan het einde van de Aversnes-le-Sec-Hordain-sector waren nog vijf renners over: Hagen, Van Dijke, Kielich, Bjerg en Molano.

Achter de koplopers vormde zich een klein pelotonnetje zonder Kooij. Arkéa-Samsic, Groupama-FDJ en Lotto Dstny, in dienst van Milan Menten, bepaalden hier het tempo, dat echter niet hoog genoeg lag om de koplopers weer in de kraag te vatten. Ook Samuel Watson kon in eentje – net niet – terugkeren vooraan. De vijf gingen strijden om de zege. Bjerg nam in de laatste kilometer al het werk voor zijn rekening. Hij wilde er een sprint van maken voor Molano.

Van Dijke schiet uit pedaal
Van Dijke, die zich koest had gehouden in de finale, ging vroeg aan maar schoot daarbij uit zijn pedaal. Omdat het nog relatief ver was tot de streep, kon hij zich herstellen en alsnog meesprinten. In die sprint stond er echter geen maat op Molano. De Colombiaan van UAE Emirates won afgetekend. Van Dijke kwam balend als tweede over de streep, Kielich werd derde.