Er zijn weinig renners die Trek-Segafredo-kopman John Degenkolb zo goed kennen als onze landgenoot Koen de Kort. De 34-jarige rijdt al sinds 2012 samen met de Duitse krachtpatser, sindsdien wijken de twee nog amper van elkaars zijde. Parijs-Roubaix moet een van de absolute hoogtepunten in de samenwerking worden. “In het beste scenario gaan we met drie of vier man de laatste tien kilometer in”, zegt De Kort aan WielerFlits.

Beloftewinst is geen garantie
Voor De Kort wordt het zondag al zijn elfde deelname aan de Hel van het Noorden. Aan ervaring geen gebrek, dus. “Ik heb intussen geleerd dat dit een koers is die je niet zonder pech kan uitrijden. In al die edities heb ik heel veel meegemaakt, van lekke banden tot een afgebroken derailleur. De laatste jaren staat het geluk meer aan mijn zijde. Zo reed ik twee jaar geleden mijn beste Roubaix, waarin ik John heel lang kon bijstaan. Dat hij won, blijft altijd bij.”

De Kort was bovendien de beste bij de beloften in 2004, maar dat is natuurlijk geen garantie op succes bij de profs. Enkel Marc Madiot slaagde in de dubbel. “Toeval”, denkt De Kort. “Je hebt maar één Parijs-Roubaix per jaar en je merkt wel dat de renners die bij de beloften konden winnen, vooraan meedoen. Maar winnen is zo moeilijk. Sommigen denken dat het te maken heeft met de hoge verwachtingen na een zege bij de beloften, maar dat geloof ik niet.”

Connectie met Degenkolb
Zondag offert de 34-jarige renner al zijn kansen op voor John Degenkolb, iemand die voor hem intussen meer is dan ‘gewoon’ een ploegmaat. “We kennen elkaar al sinds 2012 en sindsdien klikt het zowel binnen als buiten de koers”, verklaart De Kort. “We liggen samen op de kamer en we waren erbij op elkaars bruiloft. In koers ben ik voor hem de ideale lead-out. Het is dan ook leuk als hij zegt dat hij mij heel graag bij deze ploeg wilde.”

Waarom het zo moeilijk blijkt om een beloftezege in Parijs-Roubaix over te doen bij de profs? Toeval!

“Hoe dat is ontstaan? Toen John in 2012 bij Argos-Shimano kwam, werd ik direct bij hem gezet. Marcel Kittel won vaak de eenvoudigere koersen met sprints op superhoge snelheid, terwijl John zijn ding moest doen als de helft van het peloton al gelost was. Ik was zelf ook iemand die vaak meezat als het wat lastiger was en op die manier zijn we bijna altijd samen gaan rijden. Daar is de eerste connectie ontstaan, maar die is later natuurlijk gegroeid.”

“Alleen Kristoff is sneller”
Degenkolb zal van zeer goeden huize moeten zijn om Tom Boonen, Greg Van Avermaet en Peter Sagan te slim af te zijn, maar De Kort gelooft in zijn kansen. “Parijs-Roubaix is de klassieker die hem het beste ligt. Ik denk niet dat er veel mannen zijn die hem eraf kunnen rijden, misschien wel niemand. En hem in de sprint kloppen? Daar is volgens mij enkel Kristoff toe instaat. Onze taak is dan om het Quick-Step Floors-overwicht niet de doorslag te laten geven.”

Tot hoe diep in de finale mogen we De Kort aan de zijde van zijn Duitse vriend verwachten? “Het zou fijn zijn als we met veel renners de finale ingaan. Met drie of vier man in de laatste tien kilometer, dat lijkt me hoopvol”, lacht hij. “Twee jaar geleden heb ik tot amper één strook voor Carrefour de l’Arbre overleefd. Maar als je ziet hoe vroeg de finales dit jaar al losbarsten, dan kan het even goed zijn dat ik al een pak vroeger de handen uit de mouwen moet steken.”