Alexander Kristoff heeft de 81e editie van Gent-Wevelgem op zijn naam geschreven. De Noor van UAE Emirates won na een bijzonder attractieve wedstrijd. John Degenkolb en Oliver Naesen moesten genoegen nemen met de dichtste ereplaatsen. Mathieu van der Poel luisterde zijn WorldTour-debuut op met een vierde plek.

De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Gent-Wevelgem is in allerlei opzichten een aparte koers. En dan doelen we niet alleen op het parcours. De West-Vlaamse klassieker blijft voor altijd een ‘eerbetoon’ aan een inktzwarte periode uit de westerse geschiedenis: de Eerste Wereldoorlog. Maar voor de renners is Gent-Wevelgem toch vooral een (prestigieuze) wielerwedstrijd.

Razendsnelle start 
Om kwart voor elf begonnen toppers als titelverdediger Peter Sagan, man in vorm Zdeněk Štybar, Wout van Aert én Nederlands kampioen Mathieu van der Poel – die zijn debuut maakte op WorldTour-niveau – aan de ruim 250 kilometer lange klassieker. Ze werden geconfronteerd met een razendsnelle start, waardoor het lang gesloten bleef.

Na één uur koers hadden de renners al 51(!) kilometer afgewerkt. Hierdoor bereikte het peloton al snel de West-Vlaamse kust. En wie kust zegt, zegt al snel wind! Die bleek vandaag gunstig te staan voor waaiers, waardoor het peloton al vroeg op de kant werd gezet. Jumbo-Visma bleek bij de les, terwijl Deceuninck-Quick-Step zich liet verrassen.

Jumbo-Visma zet het peloton op de kant – foto: Cor Vos

Waaiers! Van Aert, Van der Poel en Sagan mee
De Nederlandse WorldTour-ploeg had vijf renners mee vooraan, waaronder kopman Wout van Aert. Ook Trek-Segafredo en BORA-hansgrohe (met Sagan) waren bijzonder goed vertegenwoordigd in de voorste groep, die uit twintig renners bestond. De eerste achtervolgers werden gemeld op een halve minuut…

Van Aert en Sagan hadden zich kortom niet laten verrassen. Die eerste kon rekenen op steun van Maarten Wynants, Mike Teunissen, Taco van der Hoorn en Danny van Poppel, terwijl Sagan in het wiel kon zitten van sprinter Pascal Ackermann en sprintaantrekker Rüdiger Selig. Maar er zaten nog meer toppers vooraan.

Deceuninck-Quick Step in het defensief 
Wie? Van der Poel en Europees kampioen Matteo Trentin bijvoorbeeld! Maar ook Fernando Gaviria, Luke Rowe, Niki Terpstra, Cees Bol, Jan-Willem van Schip en Trek-Segafredo-renners John Degenkolb, Mads Pedersen en Jasper Stuyven konden zich rustig laten meedrijven in de voorste groep.

Tim Declercq ook, maar de Belg keek vooral achterom. De kopmannen van zijn ploeg – Deceuninck-Quick-Step – waren namelijk niet mee. Elia Viviani, Štybar, Philippe Gilbert en Yves Lampaert moesten dan ook in de achtervolging. Het achtervolgend pelotonnetje – met daarin ook Greg Van Avermaet, Tiesj Benoot en Oliver Naesen – verloor echter steeds meer terrein.

Van der Poel laat zich ook zien op WorldTour-niveau – foto: Cor Vos

Voorsprong smelt als sneeuw voor de zon
Vooraan moesten we ondertussen twee renners van Jumbo-Visma schrappen. Van Poppel reed op een cruciaal moment lek, terwijl Van der Hoorn na beulswerk moest lossen. Hierdoor gingen we met slechts achttien koplopers verder. Toch bleef hun voorsprong maar groeien: het verschil was na goed honderd kilometer al ruim één minuut.

In het peloton was het vooral Lotto Soudal dat op kop reed, waardoor het verschil bleef schommelen rond de minuut. Vooraan stond de poort wagenwijd open, helemaal op de eerste passage van de Kemmelberg, Van Aert, Trentin en Van der Poel versnelden, waardoor de mindere goden moesten afhaken.

Kemmelberg zorgt voor uitdunning en samensmelting 
Dat was ook nodig, aangezien de achtervolgende groep steeds dichter kwam. Onder aanvoering van de grote kanonnen – Gilbert, Van Avermaet en Benoot – slonk de voorsprong tot slechts twintig seconden. Toch viel het na de Kemmel weer stil, waardoor de koplopers weer konden uitlopen. Maar ook vooraan was er nauwelijks cohesie.

En dus gingen Sagan, Trentin, Theuns en Teunissen er maar vandoor. De andere koplopers bleven maar naar elkaar kijken, waardoor ze (eindelijk) werden opgeslokt door de achtervolgende groep. De storm ging eindelijk wat liggen, waardoor de vier avonturiers als eerste aan de plugstreets begonnen.

Peter Sagan op de plugstreets – foto: Cor Vos

‘Veldrijders’ laten zich zien
Sagan en co kregen op 45 kilometer van de streep het gezelschap van Rowe, die met succes de sprong wist te maken. We begonnen met vijf koplopers aan de laatste passage van de Kemmelberg. Sagan maakte in de E3 BinckBank Classic nog een kwetsbare indruk, maar de Slowaak leek vandaag met de pedalen te spelen.

De drievoudig wereldkampioen zette zijn medevluchters onder druk, maar de overige vluchters wisten hun wagonnetje nét aan te haken. Daarachter wisten Stybar en Van Aert de rest uit het wiel te rijden, maar alles kwam weer samen in de daaropvolgende vlakke kilometers. Hierdoor veranderde ook de dynamiek in de koers.

Koplopers worden opgeslokt, sprinters ruiken hun kans 
De renners mochten zich nu opmaken voor lange en brede wegen richting finishplaats Wevelgem. Hierdoor ontstond er enige vorm van organisatie in de achtervolgende groep, waardoor de koplopers het lastig kregen. De voorsprong smolt als sneeuw voor de zon, waardoor ze op goed twintig kilometer van de meet werden ingerekend.

Wat wereldtoppers als Terpstra, Gilbert en Pedersen daarna ook probeerden, niemand wist weg te rijden. Een groepje met Stuyven en Sebastian Langeveld wist uiteindelijk wél een gaatje te slaan, en begon zelfs als eerste aan de laatste kilometer. Het bleek echter niet genoeg, waardoor we alsnog gingen sprinten. Dat laatste bleek gesneden koek voor Kristoff.

Alexander Kristoff spuit met de champagne – foto: Cor Vos