Interview Leonie Bentveld had al vrij snel door dat ze voor de tweede plaats reed tijdens het EK veldrijden voor juniores. Al in de eerste ronde zag de 17-jarige Nederlandse de Britse Zoe Bäckstedt een gaatje pakken, dat ze daarna niet meer dicht kon rijden.

“De eerste ronde was meteen cruciaal”, vertelde Bentveld naderhand aan WielerFlits. “Zoe heeft zo veel kracht. Die reed hier hard de klim op en zette direct door. Er zat denk ik nog een Italiaanse tussen, dus ik reed vierde. Als Zoe dan een gaatje heeft, ga je dat niet meer dichtrijden. Toen wist ik al vrij snel dat het rijden om plaats twee was.”

De 17-jarige renster denkt niet dat ze Bäckstedt had kunnen volgen, als ze aan het begin wél met de Britse mee was. “Ze heeft zo veel power. Ik moet het meer hebben van atletische parcoursen, dus met iets meer loopstroken. Als het op een sprint was aangekomen, dan had zij mij er ook af gereden.”

Bentveld gaf toe dat ze toch wel een beetje op de Europese titel had gehoopt na de Wereldbeker van Overijse, waar ze de beste juniore in de uitslag was. “Als het erbij lag zoals in Overijse, had ik misschien iets meer kans gemaakt. Maar het parcours lag er vandaag gewoon te snel bij, dus was het gewoon puur op de power.”

Nienke Vinke: “Heel blij met mijn resultaat”
Nienke Vinke legde achter Zoe Bäckstedt en Leonie Bentveld beslag op de derde plaats tijdens het EK op de VAM-berg. “Ik had geen goede start omdat ik achter een valpartij zat, waardoor ik heel erg werd opgehouden. Daarna heb ik het wel weer dicht kunnen rijden op de klim. Ik denk dat op de klim wel het grootste verschil werd gemaakt. Na een ronde kwam ik als vierde door en uiteindelijk heb ik heel lang op de derde positie gelegen. Ik ben heel blij met mijn race, want ik heb goed ingedeeld. Het is totaal onverwacht. Ik ben echt heel blij met mijn resultaat.”

De 17-jarige renster kende door kettingproblemen een moeizaam seizoen. “Alleen in Gieten had ik een goede uitslag. Mijn techniek is gewoon niet heel goed; dit is niet een heel technisch parcours, dus ik denk dat ik daarom hier wel goed uit de voeten kon. Ik kende de buitenlandse concurrentie ook helemaal niet. Ik dacht: misschien zijn er nog wel een paar Italianen of Engelsen die heel goed kunnen rijden, dus ik ga er gewoon zonder verwachtingen in. Dit voelt aan als een medaille met een gouden randje. Ik ben er echt heel blij mee, ik had het niet zien aankomen.”