Youri IJnsen

• maandag 28 februari 2022 om 19:45

Interview Annemiek van Vleuten won tot haar eigen verrassing zaterdag Omloop Het Nieuwsblad. De 39-jarige Nederlandse van Movistar was onlangs ook al de beste in de Wielerweek van Valencia. Op zich niets nieuws, ware het niet dat ze nog tot half december op krukken liep vanwege haar zware val in Parijs-Roubaix. Ze liep daarbij een tweevoudige breuk in haar schaambeen op, naast een gebroken schouder. Ze doet haar verhaal na afloop in Ninove.

In hoeverre ben jij een medisch wonder?
“Het was niet heel gecompliceerd, wat ik had. Het was gewoon shit. De doktoren hebben nooit gezegd dat ik moeite zou kunnen hebben om te herstellen. Misschien wel een klein beetje een wonder in het doorzettingsvermogen om jezelf weer bij elkaar te rapen en er weer voor te gaan. Denken in mogelijkheden. Ik heb geprobeerd vooruit te kijken, want met terugkijken verander je niets.”

“Wat ook heel erg geholpen heeft: kijken naar lichtpuntjes. Wat is er nog wel mogelijk? Een rondje rijden op de stadsfiets, bijvoorbeeld. Even koffiedrinken met mijn buurvrouw. Positief in het leven staan, het beste ervan maken. Dat heeft me denk ik al wel heel veel gebracht in mijn carrière.”

“Tot half december heb ik nog op krukken gelopen. Ik kon best al snel, goed trainen op de fiets. Maar als ik er dan af stapte, moest ik wel op mijn krukken rondlopen. De krukken zijn ook mee geweest tijdens mijn trainingsstage in Colombia, bijvoorbeeld. Dat was toen echt nog nodig. Het is pas twee maanden geleden sinds ik mijn krukken aan de boom hing.”

Ik zit weer op de fiets, ga naar Colombia én komende zaterdag 23 oktober is er weer een veiling 💶 nadat ik weer een zolderopruiming heb gedaan! Meer weten en ook komen bieden? Lees meer in deze blog: https://t.co/6I0K7NHU47 pic.twitter.com/axnsr32ncq

— Annemiek van Vleuten (@AvVleuten) October 18, 2021

Hoe schaal jij deze zege in ten opzichte van die in Valencia?
“Wat ik heel tof vond om te zien, is dat er heel veel Women’s WorldTeams zijn. Er zijn meerdere teams die mijn Movistar hielpen om het gat te dichten. Dat maakt het vrouwenwielrennen echt veel interessanter, dat er meer ploegen zijn die verantwoordelijkheid nemen en voor de overwinning kunnen gaan.”

“Dat is een heel mooie ontwikkeling, want het maakt het ook spannender om ernaar te kijken. Omloop Het Nieuwsblad was een heel mooie koers om te kijken, denk ik. Dat maakt me ook heel blij. Het is mooi om te winnen, maar het is ook belangrijk voor de ontwikkeling van mijn sport dat er weer een mooie koers is geweest.”

Wat was dat lichtpuntje in de eindsprint tegen de intrinsiek snellere Vollering?
“Ik moest ook hier denken in kansen en dat ik me niet moest laten frustreren doordat Demi alleen maar in mijn wiel zat. Ik heb alleen maar gedacht: ‘Waar liggen de mogelijkheden?’. De finish kende ik, dus dacht ik aan de twee bochtjes die in de laatste honderden meters liggen. Ik dacht: ‘Als ik daar nu kamikaze doorheen ga, misschien kan ik Demi dan verrassen’.”

“Toen ik de beelden terugkeek, zag ik dat ze best nog wel dicht op mijn wiel zat. Dus eigenlijk lukte het niet eens om haar te verrassen. Maar om die sprint zo lang te maken, kwam het aan op inhoud. En dat zit goed, daar moest ik het op pakken. Dit is echt een speciale zege.”

Van Vleuten wins Omloop Het Nieuwsblad after a tense and long sprint with Vollering! 👏 In the background, Wiebes completes a full Dutch podium. 🇳🇱 #OHN22 #OHNwomen pic.twitter.com/xZK0l6BNft

— OmloopHetNieuwsblad (@OmloopHNB) February 26, 2022

Vandaar dat je nog tot óver de streep sprintte?
Lacht: “Ik sprintte te ver ook nog, haha! Ik was gewoon als een dolle naar die finish aan het gaan. Ik kon het ook niet helemaal geloven. Demi kwam op een gegeven moment naast me en toen dacht ik dat het gedaan was. Maar op de beelden zag ik dat zij toen moest gaan zitten en ik kon echt nog een tandje bijschakelen. Bij mij ziet het er nooit geweldig uit, maar het gaat soms nog wel snel. Lekker lichtpuntje!”

Het volgende lichtpuntje, dan: Strade Bianche?
“Ik moet wel zeggen dat ik de eerste twee uren daar nooit heel leuk vind, dat is echt alsof je met z’n allen naar het slagveld gaat. Zo’n oorlog is het dan om van voren te zitten. Maar als er één finish mooi is, dan is het die wel op het Piazza del Campo in Siena.”