Interview Vier volle jaren heeft Loïc Vliegen moeten wachten op zijn eerste profzege. Gisteren, in zijn vijfde jaar als broodrenner, lukte het. En met panache. Op zijn thuiswegen knokte hij zich naar winst in de tweede rit van de Ronde van Wallonië. De gele leiderstrui kreeg hij er bovenop en die wil hij met hand en tand verdedigen. “Hiervoor hebben ze mij thuisgelaten van de Tour.”

Loïc Vliegen was bijzonder ontgoocheld toen hij – ergens in de tweede helft van juni – van de ploegleiding van Wanty-Gobert te horen kreeg dat hij niet naar de Tour mocht. “We willen je hier houden om die zo belangrijke Europe Tour-punten te sprokkelen”, klonk het bij Hilaire Van der Schueren. “De Ronde van Wallonië is je op het lijf geschreven.”

Zonder remmen
De 25-jarige Ardennees bleef gelukkig niet bij de pakken zitten en bereidde zich prima voor op zijn taak. De tweede etappe, die letterlijk werd afgewerkt op zijn trainingswegen, stond al weken met fluo aangestipt. Vliegen ontgoochelde niet. In de laatste afdaling van de dag schoot hij weg uit het reeds zwaar gedecimeerde peloton, pakte vijftig meter voorsprong om die niet meer uit handen te geven.

“Toegegeven, mijn parcourskennis en het natte wegdek speelden vandaag in mijn voordeel”, aldus Vliegen achteraf. “Ik heb die afdaling en de daaropvolgende helling tot aan de finish wellicht al honderd keer gedaan. In de bochten in de laatste twee kilometer ben ik niet een keer aan de remmen gekomen. Dat heeft mij sowieso geholpen, natuurlijk. Geweldig om uitgerekend hier mijn eerste profzege te boeken.”

Vrijheid
Op de vraag waarom het zo lang heeft geduurd om die eerste te pakken, zuchtte de kopman van Wanty-Gobert. “Het moet allemaal wat meezitten. In mijn jaren bij BMC was ik niet de man wiens kaart getrokken werd. Logisch, met al die kampioenen in de ploeg daar. En die keren dat ik wel de vrijheid kreeg, lukte het niet. Het moet ook allemaal een beetje meezitten, hé.”

Maar dat gebrek aan vrijheid was voor Vliegen toch de reden om voor Wanty-Gobert te kiezen. “Pas vandaag bewijs ik dat dit de juiste keuze was. Jammer genoeg ben ik slecht begonnen aan het seizoen. Een griep en ikzelf die veel te vroeg wilde herbeginnen, verkwanselden mijn voorjaar. Pas nu ben ik weer top. Deze zege is dan ook een bevrijding. Hopelijk is dit de klik die nodig is om vanaf nu meer te winnen.”

Eddie Dunbar
Loïc Vliegen finishte in de straten van Beyne-Heusay met acht seconden voorsprong op Christopher Lawless en twaalf tellen op het eerste deel van het peloton. “Dit was dé aankomst in deze rittenkoers waarop je wat verschil kon maken. Veel is het niet, maar met de bonificaties valt het toch mee. Het is nu de bedoeling deze gele trui te verdedigen. Het worden nog drie moeilijke dagen, maar Wanty-Gobert zit in de goede flow. Zaterdag wonnen we ook al met Timothy Dupont, vandaag neem ik over.”

“Mijn grootste opponenten? Ik kan er veel opnoemen. Dit peloton bevat een pak toprenners. Als ik er toch eentje moet opnoemen: Eddie Dunbar van Team Ineos. Die heeft ook een sterk team achter zich. Maar er zijn er heus nog wel andere.”